Σαν σήμερα (19/07) κυκλοφόρησαν και αυτά...

Σαν σήμερα,στις 19 Ιουλίου,κυκλοφόρησαν τα εξής καλούδια στα διάφορα είδη metal που αγαπάμε

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Οι Blood Revolt, με το ’’Indoctrine’’ (2010). Δεν πιστεύω ότι ταίριαξε απόλυτα η φωνή του Alan (Primordial) με τις άγριες διαθέσεις των James/Chris (Revenge/Axis Of Advance). Το βάρβαρο death/black τους κόβει ποδάρια αλλά νομίζω ότι δεν θα αντέξει στο χρόνο {70}

\r\n\r\n

Οι Limbonic Art, με το ’’Phantasmagoria’’ (2010). Οι κάποτε άρχοντες του θρόνου στο majestic/symphonic black metal, μετά τις πρώτες 3 δισκάρες τους {100}, αποφασίζουν να σκληραίνουν τον ήχο τους. Μαζί με την σκληρότητα, έκανε την εμφάνιση της και η μετριότητα. Εξάλλου το κάποτε τέλειο δίδυμο χώρισε και έμεινε μόνο ο Daemon. Όχι, δεν είναι πλέον η ίδια μπάντα {70}

\r\n\r\n

Οι Winterfylleth, με το ’’The Mercian Sphere’’ (2010). Από τους φερέλπιδες του Βρετανικού black metal (πλέον με 3 δίσκους). Στο ’’The Mercian Sphere’’ παίζουν αυτό το pagan/folk/black metal που παίζουν και οι Fen, οι Wodensthrone, οι Drudkh και άλλες τέτοιες μπάντες. Όλη τους η βάση δίδεται στην ατμόσφαιρα και στο επικό σκοταδισμό {80}

\r\n\r\n

Οι Millenium, με το ’’Jericho’’(2004). Η μπάντα του Ralph Santolla, έφτασε στην κορυφή της αναγνωρισιμότητας τους με τον προηγούμενο δίσκο τους, το ’’Hourglass’’ μιας και πίσω από το μικρόφωνο βρισκόταν ο Jorn Lande. Όπως σχεδόν όλες τις κυκλοφορίες του Jorn, έτσι και αυτή ήταν πολύ μελωδική και AORιζε. Στο Jericjo ακούγονται αρκετά πιο σκληροί, σε πιο power metal μονοπάτια. Πάντως ο Sandolla είναι παιχταράς {70}

\r\n\r\n

Οι Pentagram, με το ’’Review Your Choices’’ (1999). Και εκεί που τους είχαμε ξεγράψει σαν μπάντα αφού ακούγαμε πολλά και γινόντουσαν ακόμα περισσότερα(φυγή του Griffin to 1996), σκάει πριν το τέλος της χιλιετίας ο doom καπνός των Pentagram. Μόνοι τους πλέον, oi Liebling/Hasselvander καταφέρνουν το ακατόρθωτο. Να ακούγονται ακόμα ενδιαφέροντες. Δεν συγκρίνονται με το παρελθόν τους αλλά πατούσαν με άνεση σχεδόν τα πάντα στο χώρο που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή (75}

\r\n\r\n

Οι Samael, με το ’’Eternal’’ (1999). Οι κάποτε Ελβετοί Blacksters ήδη έχουν ξεκαθαρίσει την θέση τους από το Passage άλμπουμ τους και πλέον καλωσορίζουν ακόμα περισσότερους ηλεκτρονικούς ήχους στην μουσική τους. Βελούδινο σκοτάδι με πορτοκαλί αναλαμπές. Και όποιος κατάλαβε {75}

\r\n\r\n

Οι Immolation, με το ’’Dawn Of Possession’’ (1991). Ο καλύτερος δίσκος των Immolation, από τους καλύτερους δίσκους Death Metal που κυκλοφόρησαν από την Αμερικάνικη ήπειρο. Προσθέστε ότι κυκλοφόρησε και το 1991 που το είδος ήταν θρονιασμένο και όλοι έπαιζαν death metal. Αρκετά brutal χωρίς τα σπαστικά τεχνικά που το συνοδεύουν σήμερα και με μια βλάσφημη αντιχριστιανική διάθεση {85}

\r\n\r\n

Οι Vicious Rumors, με το ’’Welcome To The Ball’’(1991). Οι U.S. Power metallers Vicious Rumors χαρίζουν το τέταρτο απανωτό τους καταστροφικό όπλο. Δισκάρα υψηλής επικινδυνότητας. Παίζει να το ακούσεις και μετά να δυσκολεύεσαι να ακούσεις μουσική από...Ευρώπη {90}

\r\n\r\n

Oι Rigor Mortis, με το.. ’’Rigor Mortis’’ (1988). Thrash metal εν έτει 1988. Αυτό που σκέφτεσαι,ισχύει. Από τα καλύτερα thrash που έχουν βγει ποτέ και κρίμα που άλλες μπάντες να ακούγονται πιο συχνά ενώ οι Rigor Mortis να απολαμβάνονται από λιγοστό κόσμο {85}

\r\n\r\n

Οι Sacrilege, με το ’’Behind TheRealms Of Madness’’ (1985). Οι Άγγλοι Sacrilege, πήραν τις Punk επιρροές τους, τις ανακάτεψαν με το thrash που έπαιζαν και με μια γυναίκα-δηλητήριο στο μικρόφωνο έτριψαν το μισάωρο διαολεμένο χύσιμο (μετάλλου) τους στον κόσμο {80}

\r\n