DE GUSTIBUS
De gustibus et de coloribus non disputandum estVs Ροκάκιας την ημÎρα το βράδυ καμαριÎρα Το Vs του τίτλου είναι εν μÎρει παραπλανητικÏŒ και μοιάζει υπερβολικÏŒ. Λίγα είναι τα πράγματα που ξυπνοÏν αντιθÎσεις στην εποχή μας, ακÏŒμα και στους χÏŽρους ÏŒπου κάποτε η σÏγκρουση ήταν γÏŒνιμη και αναμενÏŒμενη. ΒÎβαια, στο σÏγχρονο περιβάλλον ÏŒπου επικρατεί η λογική των δημοσκοπήσεων, υποχωροÏν οι αντιπαραθÎσεις και δίνουν τη θÎση τους στο «ο,τι να’ ναι» της γενικής αδιαφορίας. ΚαθÎνας μπορεί να διατυπÏŽνει κρίσεις για πράγματα που γνωρίζει ÏŒσο και για πράγματα που αγνοεί. ΔικαιοÏται ακÏŒμη και να αλλάζει τις απÏŒψεις και τις προτιμήσεις του ÏŒσο συχνά επιθυμεί γιατί αυτÏŒ είναι και το μÏŒνο προνÏŒμιο Îχει ως αγοραστής. Το ερÏŽτημα είναι γιατί να παραξενεÏομαι ÏŒταν αυτÏŒ συμβαίνει και στο χÏŽρο της μουσικής. ΑπλÏŽς δεν θεωρÏŽ οτι η σοÏπα είναι το φαÏŠ του μελλοντος (ιδίως η ξαναζεσταμÎνη) και κάποιες στιγμÎς αισθάνομαι οτι η σχÎση με τη μουσική δεν μπορεί να είναι απλά μια επιλογή κατανάλωσης γιατί απÏŒ μÏŒνο του Îνα άκουσμα Îχει μÎσα της μια ιστορία, μια προσωπική αφήγηση. ΠολÏ περισσÏŒτερο απÏŒ μία οδοντÏŒκρεμα, Îνα συγκρÏŒτημα ή Îνα τραγοÏδι μπορεί να είναι «δικÏŒ μου» ÏŒχι επειδή το αγÏŒρασα και μÏŒνο.Φυσικά αποτελεί εμπορικÏŒ προÏŠÏŒν (Σιγά ρε γάτε ανακάλυψες την Αμερική) το αγοράζω και το κατάχω αλλά τÏŒτε εξυπηρετεί κυρίως προσωπική απÏŒλαυση. Γίνεται ÏŒμως επίσης αφορμή για συνάντηση με ανθρÏŽπους, για να μοιραστείς (αν είσαι τυχερÏŒς) και για να μάθεις.Στη μοιρασιά θα ήθελα να σταθÏŽ, που Îχει γίνει σπάνιο φαινÏŒμενο στην εποχή του τρεχαλητοÏ γιατί εισάγει μια διαφορετική αντίληψη για τον χρÏŒνο. Μιλάω για κάτι που είναι μάλλον γνωστÏŒ σε εκείνους που ήρθαν σε επαφή με τη metal μουσική μÎσα απÏŒ μια εμπειρÎ¯α «μÏησης». ΛÎγοντας μÏηση εννοÏŽ οτι συνήθως η πρÏŽτη φορά που θ’ ακοÏσει κανείς metal μοιάζει με τελετουργία που την εκτελεί Îνα πρÏŒσωπο με προσοχή και σοβαρÏŒτητα. ΕδÏŽ βλÎπω τη σημασία της εμπειρίας και της γνÏŽσης που αναφÎρει στο άρθρο του “Restless and Wild” ο ΚÏŽστας Κυριακάκης.Η μουσική είναι μία αλλά και τα είδη της είναι υπαρκτά και διακριτά. Με τη γενικÏŒτερη μαγειρική διαχείριση της μουσικής, ÏŒπου κι ο Φοίβος παίζει rock κι η θειά μου ακοÏει Ozzy χρειάζεται και λίγο αγρίεμα και λίγο σκοÏντημα για να μποÏν τα πράγματα στη θÎση τους..\r\n