JOURNEY Feature Article In Greek
Οι Journey είναι ένα Αμερικάνικο συγκρότημα ου σχηματίστηκε το 1973 στο San Francisco, της California, από πρώην μέλη των Santana.\r\nΤο συγκρότημα έχει περάσει από διάφορες φάσεις, η εμπορικότερη από τις \r\nοποίες ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 70 μέχρι το 1987 όταν διαλύθηκαν \r\nπροσωρινά. Μέσα σε εκείνη την περίοδο κυκλοφόρησαν μια σειρά επιτυχιών, \r\nκυρίως power μπαλάντες. Ανάμεσα σε αυτές είναι το “Don’t Stop Believin’” του 1981, που αργότερα έγινε το υψηλότερο σε πωλήσεις τραγούδι στη ιστορία των iTunes (περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια downloads) και η επιτυχία που έχει κατακτήσει την υψηλότερη θέση στα Αμερικάνικα charts, “Open Arms” (που αργότερα έγινε διεθνής επιτυχία από την διασκευή της Mariah Carey).\r\n
\r\nΤο συγκρότημα απόλαυσε ένα πετυχημένο reunion στην μέση της δεκαετίας του 90 με την επιτυχία τους που προτάθηκε για Grammy, “When You Love a Woman“. Οι πωλήσεις οδήγησαν σε δύο χρυσά albums, οκτώ πολλαπλά πλατινένια και ένα Diamond album (συμπεριλαμβανομένων επτά διαδοχικά πολύ πλατινένια άλμπουμ μεταξύ 1978 και 1987). Είχαν 19 Top 40 singles, έξι από τα οποία έφτασαν στο Top 10 του Billboard Hot 100 chart. Το Allmusic περιγράφει τους Journey ως “ένα από τα πιο αγαπημένα εμπορικά ρόκ/ποπ συγκροτήματα της Αμερικής”.\r\n
\r\n
\r\nΣύμφωνα με την Recording Industry Association of America, οι Journey έχουν πουλήσει 47 εκατομμύρια άλμπουμ στις Ηνωμένες Πολιτείες ανεβάζοντάς τους στην 28η\r\nθέση των εμπορικότερων συγκροτημάτων. Οι παγκόσμιες πωλήσεις τους \r\nξεπερνούν τα 75 εκατομμύρια άλμπουμ. Το 2005 σε μια δημοσκόπηση που \r\nδιεξήγαγε η εφημερίδα USA Today οι Journey ανακηρύχτηκαν το πέμπτο Αμερικάνικο ρόκ συγκρότημα στην ιστορία.\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\nΟι Journey πληρούν τις προϋποθέσεις να ενταχθούν στο Rock & Roll Hall of Fame από το 2000 αλλά μέχρι σήμερα το μοναδικό μέλος τους που έχει ενταχθεί είναι ο Gregg Rolie ως μέλος του συγκροτήματος των Santana. Ο Steve Perry, τραγουδιστής του συγκροτήματος πληροί τις προϋποθέσεις ένταξης ως σόλο καλλιτέχνης από το 2009.\r\n
\r\n
Σχηματισμός, 1973–76
\r\n
\r\nΤα αρχικά μέλη των Journey συναντήθηκαν στο San Francisco το 1973 υπό την αιγίδα του πρώην μάνατζερ των Santana Herbie Herbert. Το πρώτο τους όνομα ήταν Golden Gate Rhythm Section και η αρχική πρόθεση ήταν να δουλεύουν ως backup group για εδραιωμένους καλλιτέχνες της Bay Area, το συγκρότημα περιλάμβανε τον Neal Schon στην lead\r\nκιθάρα και τον Gregg Rolie στα keyboards και τα φωνητικά. Ο μπασίστας \r\nRoss Valory και ο ρυθμικός κιθαρίστας George Tickner, προερχόμενοι και \r\nοι δύο από τους Frumious Bandersnatch, και ο ντράμερ Prairie Prince των The Tubes\r\nολοκληρώνουν το συγκρότημα. Το συγκρότημα γρήγορα εγκατέλειψε την \r\nαρχική ιδέα για να είναι “backup group” και ανέπτυξαν ένα διακριτικό jazz fusion στύλ. Μετά από ένα ανεπιτυχή διαγωνισμό για την εξεύρεση ονόματος για το συγκρότημα ο roadie John Villaneuva πρότεινε το όνομα “Journey”. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του συγκροτήματος πραγματοποιήθηκε παραμονή πρωτοχρονιάς Winterland Ballroom\r\nτο 1973. Ο Prairie Prince επιστρέφει στο συγκρότημα των The Tubes και \r\nτο συγκρότημα προσέλαβε τον Βρετανό ντράμερ Aynsley Dunbar, που είχε \r\nπρόσφατα συνεργαστεί με τον John Lennon και Frank Zappa. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1974 η νέα σύνθεση του συγκροτήματος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Great American Music Hall και εξασφάλισε δισκογραφικό συμβόλαιο με την Columbia Records.\r\n
\r\n
\r\nΟι Journey κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ το 1975 και πριν \r\nκυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους Look Into The Future 1976 έφυγε \r\nαπό το συγκρότημα ο ρυθμικός κιθαρίστας Tickner. Κανένα από τα δύο \r\nάλμπουμ ωστόσο δεν κατάφερε σημαντικές πωλήσεις, οπότε οι Schon, Valory,\r\nκαι Dunbar άρχισαν μαθήματα ορθοφωνίας σε μια προσπάθεια να προσθέσει \r\nφωνητικές αρμονικές στα φωνητικά του Rolie. Το επόμενο άλμπουμ που \r\nκυκλοφόρησε το 1977 Next περιείχε μικρότερα σε διάρκεια τραγούδια με περισσότερα φωνητικά και δύο τραγούδια περιείχαν τον Schon στα lead φωνητικά.\r\n
\r\n
Νέα μουσική κατεύθυνση, 1977–80
\r\n
\r\nΟι πωλήσεις των άλμπουμ Journey δεν βελτιώθηκαν και η Columbia \r\nRecords ζήτησε την αλλαγή του μουσικού τους στυλ και να προσθέσουν ένα \r\nτραγουδιστή με τον οποίο θα μπορούσε να μοιράζεται τα φωνητικά ο \r\nπληκτράς Gregg Rolie. Το συγκρότημα προσέλαβε τον Robert Fleischman και μετακινήθηκε σε ένα πιο δημοφιλές είδος κοντινό σε εκείνο των Foreigner και Boston.\r\nΟι Journey βγήκαν σε περιοδεία με τον Fleischman το 1977 και μαζί η νέα\r\nσύνθεση του συγκροτήματος έγραψε την επιτυχία “Wheel in the Sky.” Αλλά \r\nοι fans δεν ήταν θερμοί στην αλλαγή και διαφορές στο management οδήγησαν\r\nστην αποχώρηση του Fleischmanμέσα στη χρονιά.\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n\r\nΣτα\r\nτέλη του 1977 οι Journey προσέλαβαν τον Steve Perry ως νέο τραγουδιστή.\r\nΟ Perry πρόσθεσε ένα καθαρό, τενορίστικο ήχο και το συγκρότημα έγινε \r\nένα πραγματικό pop σχήμα. Το τέταρτο άλμπουμ τους Infinity (1978), έφτασε στο No. 21 των album charts και χάρισε στο συγκρότημα το πρώτο τους πλατινένιο άλμπουμ πιστοποιημένο από την RIAA αλλά και τα hit singles “Lights” (#68 U.S.) και “Wheel in the Sky” (#57 U.S.).\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\nΣτα τέλη του 1978 ο manager Herbie Herbert απολύει τον ντράμερ Aynsley Dunbar, που εντάχθηκε στους bay-area αντιπάλους Jefferson Starship σύντομα μετά την απόλυσή του. Αντικαταστάθηκε από τον σπουδαγμένο στο Berklee- jazz drummer Steve Smith. Οι Perry, Schon, Rolie, Smith, και ο μπασίστας Ross Valory ηχογράφησαν το 1979 το άλμπουμ Evolution, που χάρισε στο συγκρότημα το πρώτο τους Billboard Hot 100 Top 20 single, “Lovin’, Touchin’, Squeezin’” (#16). Το άλμπουμ του 1980 Departure, φτάνει στο No. 8 στα album charts και περιλαμβάνει το top-25 hit “Any Way You Want It“.\r\n
\r\n
\r\nΗ επιτυχία των Journey φέρνει στο συγκρότημα μια εντελώς καινούρια \r\nβάση οπαδών. Κατά την διάρκεια της περιοδείας του 1980 για την \r\nυποστήριξη του Departure το συγκρότημα ηχογραφεί ένα live album, με τον τίτλο Captured. Ακόμα ενώ βρίσκονται στην Ιαπωνία ηχογραφούν το soundtrack της ταινίας Dream After Dream.\r\n
\r\n
\r\nΟ Keyboardistας Gregg Rolie εγκαταλείπει μια επιτυχημένη μπάντα για δεύτερη φορά στην καριέρα του. Ο Keyboardist Stevie “Keys” Roseman καλείται για να ηχογραφήσει το μοναδικό studio track για το Captured, “The Party’s Over (Hopelessly in Love),” αλλά ο Rolie συστήνει τον πιανίστα Jonathan Cain των The Babys ως μόνιμο αντικαταστάτη του. Με την αντικατάσταση του Hammond του\r\nRolie από τα synthesizer του Cain, το συγκρότημα ετοιμαζόταν για την \r\nνέα δεκαετία που θα επιτύγχαναν την μεγαλύτερη μουσική τους επιτυχία.\r\n
\r\n
Ακμή δημοτικότητας, 1981–83
\r\n
\r\nΟι Journey κυκλοφόρησαν το όγδοο και πιο εμπορικό στούντιο άλμπουμ τους Escape,\r\nτο 1981. Το άλμπουμ που έχει πουλήσει από τότε τόσο ώστε να γίνει 9 \r\nφορές πλατινένιο πήγε στο νούμερο ένα των album charts εκείνη τη χρονιά,\r\nκαι περιείχε τρία top-ten hits: “Who’s Cryin’ Now“, “Don’t Stop Believin’“, και “Open Arms“.\r\nΤο Open Arms είναι το τραγούδι των Journey που έχει φτάσει στην \r\nυψηλότερη θέση στα charts μέχρι σήμερα, παραμένοντας στο #2 για έξι \r\nσυνεχόμενες εβδομάδες και φτάνοντας στο #13 στον ετήσιο κατάλογο του \r\nBillboard για το 1982 Hot 100. Το MTV μαγνητοσκόπησε ένα από τα δύο \r\nsold-out shows στο Houston, Texas στις 6 Νοέμβρη 1981 μπροστά σε περισσότερους από 20,000 fans.\r\n
\r\n
\r\nΕξαργυρώνοντας την επιτυχία τους, το συγκρότημα ηχογράφησε διαφημιστικά για το ράδιο της μπύρας Budweiser και πούλησαν τα δικαιώματα για να χρησιμοποιηθεί η μουσική τους σε δύο video games: το Journey arcade game από την Bally/Midway και το Journey Escape από την Data Age για το XBOX της εποχής που θα θυμούνται οι παλαιότεροι Atari 2600.\r\n
\r\n
\r\nΑυτή η επιτυχία ωστόσο συνοδεύτηκε από κριτική. Το 1983 το Rolling Stone Record Guide έδωσε σε καθένα από τα άλμπουμ μόλις ένα αστεράκι με τον Dave Marsh να γράφει ότι ” Οι Journey ήταν ένα αδιέξοδο για το ρόκ του San Francisco”. Αργότερα ο ίδιος ο Marsh χαρακτήρισε το Escape ένα από τα χειρότερα άλμπουμ που έγιναν νούμερο ένα.\r\n
\r\n
\r\nΤο επόμενο άλμπουμ, το Frontiers του 1983,\r\nσυνέχισε την εμπορική επιτυχία φτάνοντας στο Νo. 2 στα album charts, \r\nπουλώντας σχεδόν έξι εκατομμύρια αντίτυπα. Το άλμπουμ περιείχε τέσσερα \r\nTop 40 hits, “Separate Ways (Worlds Apart)“, που έφτασε στο #8, “Faithfully“, που έφτασε στο #12, “Send Her My Love“, και “After the Fall“,\r\nπου έφτασαν και τα δύο το #23. Μέχρι τότε οι Journey είχαν γίνει ένα \r\nαπό τα top περιοδεύοντα και ηχογραφώντα συγκροτήματα. Κατά την διάρκεια \r\nτης επακόλουθης περιοδείας τους σε στάδια, το συγκρότημα υπέγραψε \r\nσυμβόλαιο με την NFL Films για να μαγνητοσκοπήσει ένα video documentary της ζωής τους στο δρόμο, Frontiers and Beyond. Σκηνές από το documentary γυρίστηκαν στο JFK Stadium στη Philadelphia, Pennsylvania με περισσότερους από 80,000 fans συμμετοχή.\r\n
\r\n
Διάλυση, 1984–94
\r\n
\r\nΜετά από την περιοδεία Frontiers, οι Journey αποφάσισαν να πάρουν λίγο χρόνο εκτός. Ο τραγουδιστής Steve Perry και ο κιθαρίστας Neal Schon\r\nπροσπάθησαν να ακολουθήσουν solo projects μεταξύ 1982 και 1985. Το 1985\r\nτο συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο τραγούδια που επρόκειτο να συμπεριληφθούν\r\nστο Frontiers–”Only the Young“, στο soundtrack της ταινίας Vision Quest, και “Ask the Lonely“, στο soundtrack της ταινίας Two of a Kind. Το “Only the Young” έφτασε στο #9 του Billboard Hot 100 chart. Όταν οι Journey τελικά επέστρεψαν για να ηχογραφήσουν το άλμπουμ του 1986 Raised on Radio,\r\nο μπασίστας Ross Valory και ο ντράμερ Steve Smith απολύθηκαν για \r\nμουσικές και επαγγελματικές διαφορές. Studio μουσικοί διαχειρίστηκαν τις\r\nδύο κενές θέσεις, συμπεριλαμβανομένου του μεταγενέστερου κριτή στο American Idol,\r\nRandy Jackson, αλλά και τον καταξιωμένου session μουσικού Larrie \r\nLondin. Το άλμπουμ έγινε πολυπλατινένιο, πουλώντας περισσότερα από δύο \r\nεκατομμύρια αντίτυπα. Από αυτό το άλμπουμ προήλθαν τέσσερα top 20 \r\nsingles, “Be Good to Yourself” (#9), “I’ll Be Alright Without You” \r\n(#14), “Girl Can’t Help It“,\r\nκαι “Suzanne,” και τα δύο #17. Η περιοδεία συμπεριλάμβανε τον Jackson \r\nστο μπάσο και τον Mike Baird στα ντράμς, και μαγνητοσκοπήθηκε από το MTV\r\nκαι έγινε ντοκιμαντέρ που περιείχε συνεντεύξεις με τα μέλη και υλικό \r\nαπό την συναυλία Mountain Aire Festival στο Angels Camp, California.\r\nΑλλά ο Perry ανήμπορος και απρόθυμος να παραμείνει ενεργός, το \r\nσυγκρότημα ακύρωσε την υπόλοιπη περιοδεία και μπήκε σε μια παρατεταμένη \r\nεπ’ αόριστον παύση το 1987.\r\n
\r\n
\r\nΟι Schon και Cain πέρασαν το υπόλοιπο 1987 παίζοντας sessions για καλλιτέχνες όπως οι Jimmy Barnes και Michael Bolton, πριν ενωθούν με τους John Waite και Ricky Phillips, δημιουργώντας το supergroup Bad English με τον ντράμερ Deen Castronovo το 1988. Ο Steve Smith αφιέρωσε το χρόνο του στις jazz μπάντες του, Vital Information και Steps Ahead, και συνεργάστηκε με τον Ross Valory και Gregg Rolie για να δημιουργήσει τους The Storm με τον τραγουδιστή Kevin Chalfant και ο κιθαρίστας Josh Ramos.\r\n
\r\n
\r\nΜεταξύ το 1987 και το 1995 η Columbia Records κυκλοφόρησε τρεις \r\nσυλλογές των Journey, συμπεριλαμβανομένου του greatest hits album του \r\n1988, που παραμένει το εμπορικότερο άλμπουμ του συγκροτήματος. Συμφωνά \r\nμε την RIAA έχει πουλήσει 15 εκατομμύρια αντίτυπα στις Ηνωμένες \r\nΠολιτείες μέχρι σήμερα. Εξακολουθεί να πουλάει 500,000 με 1,000,000 \r\nαντίγραφα το χρόνο και τον Δεκέμβρη του 2008 ήταν η έκτη πιο εμπορική \r\ngreatest hits συλλογή στις Ηνωμένες Πολιτείες.\r\n
\r\n
Reunion, 1995–97
\r\n
\r\nΤο 1991 οι Perry, Schon, και Cain σύντομα επανενόθηκαν για να παίξουν\r\nτο “Faithfully” και “Lights” στην συναυλία προς τιμήν του promoter Bill Graham. Τον Οκτώβρη του 1993 ο Kevin Chalfant\r\n(των The Storm) έπαιξε με τον Neal Schon και τον Jonathan Cain σε μια \r\nεκδήλωση για τον manager Herbie Herbert. Μετά από αυτό ο Schon, Cain, \r\nValory, Smith και Rolie άρχισαν να σκέπτονται να ξανασυνταχθούν με τον \r\nChalfant ως τραγουδιστή. Αλλά το 1995, ο Steve Perry συμφώνησε σε ένα \r\nreunion υπό τον όρο να ψάξουν νέο management. Ο Herbie Herbert απολύθηκε\r\nκαι ο μάνατζερ των Eagles Irving Azoff πήρε τη θέση του.\r\n
\r\n
\r\nΤο 1995 η σύνθεση του Escape και Frontiers (Perry, Schon, Cain, Valory, και Smith) επανεννόνεται για να ηχογραφήσει το Trial by Fire. Κυκλοφόρησε το 1996 και περιείχε το hit single “When You Love a Woman“,\r\nπου έφτασε το #12 στα Billboard charts, και το #36 στην έτησια λίστα \r\nτου Billboard Hot 100 του 1996, ενώ προτάθηκε και για Βραβείο Grammy για\r\nΚαλύτερη Pop Ερμηνεία από Δίδυμο ή Συγκρότημα. Το άλμπουμ περιείχε \r\nεπίσης τρία top 40 mainstream rock κομμάτια, “Message of Love” φτάνοντας στο #18, “Can’t Tame the Lion” φτάνοντας στο #33, και “If He Should Break Your Heart” που έφτασε στο #38.\r\n
\r\n
\r\nΤα σχέδια για μια περιοδεία εγκαταλείφτηκαν όταν ο Perry \r\nτραυματίστηκε στο γοφό ενώ έκανε ορειβασία στη Χαβάη το καλοκαίρι του \r\n1997, και δεν μπορούσε να τραγουδήσει χωρίς να κάνει μεταμόσχευση \r\nαντικατάστασης γοφού την οποία ο ίδιος αρνούταν να κάνει για αρκετό \r\nκαιρό. Το 1998 οι Schon και Cain αποφάσισαν να ψάξουν για τραγουδιστή \r\nαλλά τότε εγκατέλειψε το συγκρότημα και ο ντράμερ Steve Smith.\r\n
\r\n
Αντικατάσταση τραγουδιστή, 1998–2006
\r\n
\r\nΤο 1998, οι Journey προσέλαβαν τον ντράμερ Deen Castronovo,που ήταν μαζί με τον Schon και Cain στους Bad English προς αντικατάσταση του αποχωρούντος Steve Smith. Οι Journey αντικατέστησαν τον Perry με τον Steve Augeri, πρώην Tyketto και Tall Stories.\r\n
\r\n
\r\nΤην ίδια χρονιά οι Journey με τον Steve Augeri και τον Deen Castronovo ηχογράφησαν ένα τραγούδι για το soundtrack της ταινίας Armageddon\r\nμε τον τίτλο “Remember Me.” Το 2005 το συγκρότημα μπήκε στο Hollywood \r\nWalk of Fame, και ο Steve Perry εξέπληξε τους παρευρισκόμενους \r\nεμφανιζόμενος στο event. Την ίδια χρονιά οι Journey ξεκίνησαν την \r\nεπετειακή περιοδεία για τα 30 χρόνια τους και κυκλοφόρησαν το 12ο στούντιο άλμπουμ τους Generations, στο οποίο κάθε μέλος τραγούδησε σε ένα από τα τραγούδια.\r\n
\r\n
Δεύτερη αντικατάσταση τραγουδιστή, 2006–παρόν
\r\n
\r\nΤον Ιούλιο του 2006 ο Steve Augeri έφυγε από το συγκρότημα ενώ περιόδευαν με τους Def Leppard,\r\nκαι η επίσημη ανακοίνωση ανέφερε χρόνια μόλυνση στο λαιμό. Ο Augeri \r\nαντιμετώπιζε προβλήματα με την φωνή του από το 2003 και οι Journey \r\nκατηγορήθηκαν ότι χρησιμοποιούσαν προηχογραφημένα φωνητικά. Το \r\nσυγκρότημα προσέλαβε τον Jeff Scott Soto των Talisman\r\nκαι έτσι έγινε τον Δεκέμβρη του 2006. Στις 12 Ιουνίου 2007 το \r\nσυγκρότημα ανακοίνωσε την αποχώρηση του Soto και ότι έψαχναν να \r\nακολουθήσουν μια νέα κατεύθυνση.\r\n
\r\n
\r\nΤον Δεκέμβρη του 2007 οι Journey προσέλαβε ένα Φιλιπινέζο τραγουδιστή Arnel Pineda αφού τον είδε ο Neal Schon στο YouTube\r\nνα τραγουδάει διασκευές των Journey.Η πρώτη εμφάνιση τους με το νέο \r\nτους τραγουδιστή έγινε το Φεβρουάριο του 2008 στην Χιλή και κυκλοφόρησαν\r\nτο άλμπουμ Revelation τον Ιούνιο. Το Revelation βγήκε\r\nστο #5 των Billboard charts, πουλώντας περισσότερες από 196,000 κόπιες \r\nτις πρώτες δύο εβδομάδες κυκλοφορίας του και μένοντας στο top 20 για 6 \r\nεβδομάδες. Στις 18 Δεκέμβρη του 2008 το Revelation έγινε πλατινένιο σύμφωνα με τη RIAA. 19 Απριλίου 2010 ο παραγωγός Kevin Shirley ανακοίνωσε ότι το συγκρότημα ηχογραφεί το 14ο άλμπουμ του με τον Pineda και θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011.\r\n
\r\n