DARK TRANQUILITY @ Gagarin 205
\r\n \r\n
\r\n
\r\n Ένα live των Dark Tranquillity ανα δύο χρόνια πρέπει να γίνεται για να μας θυμίζει πόσο σταθερή αξία είναι αυτή η μπάντα σε ποιότητα και συνέπεια. Πρώτοι είχαν την τύχη να ανοίξουν το live oι Αθηναίοι Daylight Misery. Φρεσκοφερμένοι από ευρωπαική περιοδεία με Rotting Christ, ανέβηκαν και απέδωσαν με πιστότητα το υλικό τους. Η κούραση μάλλον φάνηκε λίγο στη φωνή του Βασίλη αλλά σε γενικά πλαίσια το μελωδικό doom/death τους έδωσε έναν mid 90’s αέρα στην ατμόσφαιρα. Όσοι αρέσκεστε σε παλιούς Paradise Lost, Αmorphis κλπ ας ρίξετε μια ακρόαση. Ανάμεσα σε δικά τους κομμάτια έπαιξαν και το Black Tears των Edge of Sanity, επιλογή που δείχνει ξεκάθαρα τις επιρροές τους. Έκλεισαν με το Drop Dead από το ντεμπούτο τους και καταχειροκροτήθηκαν.
\r\n(Γιάννης rem3dy Νάκος)\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\nΗ ώρα ήταν 20.40 όταν οι Insidead ανέβηκαν στην σκηνή. Ο κόσμος είχε \r\nαυξηθεί δραστικά και το Gagarin οσό περνούσε η ώρα γεμίζε πιο πολύ. Οι \r\nInsidead ανέβηκαν με τσαμπουκά και άρχισαν να παίζουν το setlist τους το\r\nοποίο περιείχε δικά τους νέα κομμάτια αλλά και παλιά και μια διασκευή \r\nσε τραγούδι των The Haunted. Ο ήχος δεν ήταν και ο καλύτερος που έχω \r\nακούσει αλλά η μπάντα κατάφερε να τελειώσει το live της χωρίς μεγάλα \r\nπροβλήματα. Η αλήθεια είναι οτι οι Insidead δεν ταιριάζαν και πολύ \r\nανάμεσα σε ατμοσφαιρικές μπάντες αλλά καταφέραν τουλάχιστον να ξυπνήσουν\r\nτον κόσμο στο mosh pit. Οι Insidead παίξαν για περιπου μισή ώρα \r\nδίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό με κομμάτια κυρίως Thrash/Hardcore με \r\nεναλλαγές στην φωνή από κάφρικη σε μελωδική. Δεν μπορώ να πω πως το \r\nκοινό ήταν και το καταλληλότερο για να δει τους Insidead αλλά \r\nτουλάχιστον τα παιδιά καταφέραν να διαδώσουν το όνομα τους και το \r\nτσαμπουκαλεμένο τους ύφος που φώναζε ήρθαμε να τα σπάσουμε.\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\nΗ\r\nεπόμενη μπάντα ανέβηκε μετά από λίγο. Το πρωτελευτείο support, oi SCAR \r\nof the SUN ανέβηκαν και άρχισαν αμέσως να παίζουν χωρίς καθυστερήσεις. Ο\r\nκόσμος ήταν τώρα ακόμα περισσότερος και η ατμόσφαιρα πολύ θετική. Η \r\nμπάντα έπαιξε λίγο παραπάνω από μισάωρο με τους SCAR of the SUN να \r\nπαίζουν παλιά αλλά και πιο νέα κομμάτια και με μια έκτακτη συμμετοχή του\r\nΓιάννη, τραγουδιστή των Decemberance, σε ένα τραγούδι. Ο ήχος ήταν λίγο\r\nκαλύτερος από πριν και όλο το show των SCAR of the SUN πήγε καλά μέχρι \r\nτο τέλος χωρίς προβλήματα. Φυσικά όλοι δείξαν λίγο την κακία τους όταν η\r\nμπάντα είπε οτι θα παίξει το τελευταίο της κομμάτι και δείξαν οτι \r\nχάρηκαν για το γεγονός αλλά φυσικά όλοι ξέρουμε οτι σε λίγο θα βγαίναν \r\nοι Dark Tranquillity και οτι οι πιο πολλοί είχαν πάει για αυτούς και \r\nτους δικαιολογούμε. \r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n 
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n Χωρίς πολλές καθυστερήσεις οι Σουηδοί μπήκαν φουριόζοι με τον κόσμο να τους ακολουθεί σε κάθε στίχο(σχεδόν). Ακούσαμε φυσικά, όπως είναι λογικό, πολλά κομμάτια από το τελευταίο album τους, We Are The Void όπως το "At the Point of Ignition", "The Fatalist" και "Dream Oblivion" αλλά και παλιότερα "The Wonders At Your Feet", "Damage Done" και άλλα....πολύ παλιότερα. Ναι, αυτό που με έκανε πραγματικά πολύ χαρούμενο είναι πως τίμησαν το The Gallery με 3 τραγούδια(Punish My Heaven, Lethe, The Gallery) αν και αγνόησαν εντελώς τον κολοσσό που ακούσει στον τίτλο The Mind’s I. Εντάξει, είναι λογικό με δισκογραφία που ξεκινάει από το 1993 να έχουν να επιλέξουν από πολύ υλικό και κάπου να αδικείται κάποια μερίδα οπαδών αλλά το live ήταν παρα πολύ καλό.\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n Ο ήχος μουντός αρχικά, έφτιαξε με την ώρα ενώ ο projectορας που στόλιζε το φόντο με καταπληκτικά animated σχέδια του κυρίου Sundin έδινε φοβερή ατμόσφαιρα. Πραγματικά κάτι τέτοιο ήταν πολύ έξυπνη προσθήκη στο set και εντυπωσίασε τον κόσμο. Ο Stane πάντως αποδεικνύεται σταθερά καταπληκτικός frontman, αεικίνητος και παθιασμένος τραβώντας μόνιμα το βλέμα και το αφτί του κόσμου. Η μπάντα φαίνεται πως ζει δεύτερα νιάτα πάντως, χαιρόσουν να βλέπεις χαμόγελα και καλή διάθεση.\r\n
\r\n
\r\n 
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n Μετά το απαραίτητο encore μας κέρασαν το "ThereIn" και το "Terminus (Where Death Is Most Alive)" στα οποία και έγινε ο χαμός. Η μπάντα έμεινε στη σκηνή χαιρετώντας και ευχαριστώντας τον κόσμο ενώ εμείς πήραμε το δρόμο του γυρισμού γιατί η γαμωΔευτέρα περίμενε....άντε και του χρόνου!\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\nReport Insidead, Scar of the Sun: Εfkarpos\r\n
\r\n
\r\nReport Daylight Misery, Dark Tranquillity: Giannis Nakos \r\n
\r\n
\r\nPhotos: Δημήτρης Χατζημωυσής\r\n
\r\n