NO REMORSE FEST DAY I @ Arhitektoniki
Έχω αποφασίσει μετά από τόσα χρόνια live reports ότι η καλύτερη στιγμή για να γράψεις για μια συναυλία είναι αμέσως μετά όταν ακόμα τα αυτιά σου βουίζουν από την ένταση, οι μνήμες από αυτό που άκουσες είναι νωπές και η γεύση της συναυλίας είναι ακόμα δυνατή στον ουρανίσκο. Η συγκεκριμένη είχε και λίγο γεύση από αίμα για τον αγαπημένο φωτογράφο του Metalzone.gr Δημήτρη Χατζημωυσή που κάποιος φίλος παραδομένος στο ανελέητο headbanging που προκαλούν οι Bigus Dickus Hard As A Rock Covering Machine του έφερε το φακό της φωτογραφικής κολάρο και του άνοιξε τη μύτη… Ετσι είναι όμως στο heavy metal χύνεται αίμα και …. όταν παίζεται καλά….
\r\n\r\n
Πρώτη μέρα για το No Remorse Festival άκρως metalική και πολλά υποσχόμενη. Λίγο μετά τις 21.30 ανεβαίνουν στην σκηνή οι Fast As A Shark tribute στους Accept με μέλη από τους πεπειραμένους Delivers και τραγουδιστή πρωτοξάδερφο του Udo Dirkschneider. Πολύ έξυπνα επιλεγμένο σετ λιστ που ξεκίνησε με Metal Heart. Συνέχεια με Midnight mover, Balls to the Wall, Princess of the dawn, Living for tonight και ολοκλήρωση με Fast as a shark.
\r\n\r\n
FAST AS A SHARK
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Ομολογουμένως πολύ καλός ήχος, πολύ καλοπαιγμένα τα τραγούδια, πολύ δεμένο συγκρότημα και πολύ καλό vibe που ξύπνησε όλη την Αρχιτεκτονική!
\r\n\r\n
Δεύτεροι στο σανίδι οι Vulgar Cowboys tribute στους Pantera. Εδώ το set list το φωτογράφησε ο Δημήτρης. Δεμένοι και πωρωμένοι, με τον τραγουδιστή να κόβει βόλτες ανάμεσα στο κοινό και να δίνει πολύ πάθος για να ξεσηκώσει το κοινό.
\r\n\r\n
VULGAR COWBOYS
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Στο Walk drums έπαιξε η Ελένη από τους Lightfold ενώ για τα επόμενα δύο τραγούδια το μικρόφωνο μοιράστηκαν ο τραγουδιστής των Vulgar μαζί με τον Alex από τους Potergeist.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Δύο τραγούδια πριν το τέλος ο τραγουδιστής ρωτάει, «Πώς σας φαίνεται η ιδέα να ρίξουμε καμιά σφαλιάρα στο διπλανό σας;» … χώρισε το κοινό προκειμένου να δημιουργήσει κάτι που ξεκίνησε ως wall of death αλλά τελικά έγινε ένα μικρού βεληνεκούς pit στο οποίο στροβιλίστηκε για λίγο και ο ίδιος. Στο τέλος του σετ ο Βαγγέλης Κολιός (τραγουδιστής) φώναξε κάτι στο μικρόφωνο και το άφησε να πέσει στη σκηνή.
\r\n\r\n
Setlist "Vulgar Cowboys":
\r\n\r\n
5 Minutes Alone, Domination, Walk, Love, I’m Broken, Mouth For War, Yesterday I Don’t Mean Shit, Fucking Hostile, Cowboys From Hell.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Επόμενοι στη σκηνή οι Bigus Dickus Hard As A Rock Covering Machine tribute για την βραδιά στους Judas Priest. Οι Bigus ανέβηκαν στη σκηνή, μπροστά τους μαζεύτηκε το φανατικό τους κοινό, μας άρπαξαν απ τα μαλλιά και δεν σταμάτησαν μέχρι να κουνηθεί και ο τελευταίος σβέρκος που βρισκόταν μέσα στο μαγαζί. Ούτε σχόλια ούτε λόγια ούτε τίποτα, ο ένας ύμνος των Priest μετά τον άλλο χωρίς ανάσα, χωρίς έλεος.
\r\n\r\n
BIGUS DICKUS
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Μοναδικό σχόλιο, «ξέρουμε ότι θα μας πείτε ότι κάτι αφήσαμε έξω αλλά ο χρόνος είναι συγκεκριμένος». Φωνές, χειροκροτήματα, headbanging (είπαμε με τους Bigus ο φωτογράφος μας έφτυσε αίμα…κυριολεκτικά). Γρήγορο, δυνατό, περιεκτικό, πωρωτικό και ποιοτικό σετ. Για να ρωτήσω λοιπόν το κοινό… Κατάλαβε κανείς ότι ο Χάρης ήταν άρρωστος με πυρετό; (Αν σας έρθει καμία ροχάλα εσείς εδώ οι μπροστινοί μην αγχωθείτε).
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Όχι γιατί αυτός ο Κ….λης όταν αρρωσταίνει μας αρρωσταίνει περισσότερο και μας στέλνει στο γεροδιάολο όταν τραγουδάει Victim Of Changes και σκουντιόμαστε, κοιταζόμαστε με απορία και ψελλίζουμε «αυτός είναι άρρωστός;». Μας πείραξε που έκαψε (;) τον ενισχυτή ο Κοσκινάς και κάποια στιγμή η κιθάρα ακουγόταν σαν μπουζούκι; Όχι γιατί είναι εκεί ο έτερος γίγαντας της εξάχορδης Πλατανιάς και ο Κοσκινάς μπορεί να σολάρει και με μαντολίνο! .. όπως έχει πει και ο Sigmund Freud πολύς κόσμος υποφέρει από το φθόνο του πέους και στην περίπτωση των Bigus λόγω μεγέθους ακόμη περισσότερος, ευτυχώς όμως για τα αυτιά μας και την απόλαυσή μας Bigus ALWAYS deliver, και σε ποσότητα και σε ποιότητα, γιατί δεν μπορούν διαφορετικά!
\r\n\r\n
Setlist "Bigus Dickus":
\r\n\r\n
The Hellion/Electric Eye, Hell Bent For Leather, Between The Hammer, The Sentinel, Victim Of Changes, Diamonds And Rust, Touch Of Evil, Hell Patrol, Painkiller, Breaking The Law
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Headliners της βραδιάς, παρόλο που είναι μόλις η δεύτερη ζωντανή τους εμφάνιση οι Keepers Of Jericho tribute Helloween. Με ένα animal πίσω από το drum kit τον Τάκη που φρόντισε να τοποθετήσει και μια φωτισμένη κολοκύθα πίσω του και τον Mike “Kiske clone” Livas στα φωνητικά ανέβηκαν στη σκηνή να ερμηνεύσουν το πρώτο Keeper στην ολότητα του το Victim of fate και ολοκλήρωσαν με το I Want Out.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος ανέβασε την ένταση στα επίπεδα του Kiske και δεν την ξαναείδαμε από τότε… κάπου εκεί ψηλά θα είναι. Υπερκινητικοί, όλοι τους, ορεξάτοι, καλοπροβαρισμένοι αφού ξεπέρασαν μια γενική βαβούρα που επικρατούσε στην αρχή, έπαιξαν πολύ καλά το σετ τους και έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους να κρατήσουν το κοινό σε εγρήγορση. Ο μπασίστας του συγκροτήματος μάλιστα σε κάποια φάση κατέβηκε τρέχοντας στο κοινό, πήγε μέχρι την είσοδο του club μετά στη μέση του κοινού και μετά πάλι στη σκηνή. Φαίνεται ότι έχουν δουλέψει πολύ το performing πάνω στη σκηνή από τις γκριμάτσες και τις «χαριτομενιές» που έκαναν. Ο πληκτράς μάλιστα ήταν βαμμένος με muerto- hallloween μπογιές.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Ταμείο της βραδιάς:
\r\n\r\n
Fast As A Shark: Η εμπειρία και η όρεξη (για να μην το γράψω αλλιώς) είναι από τα πολυτιμότερα συστατικά σε ένα συγκρότημα. Βοηθάει όταν παίζεις αγαπημένα κομμάτια από αγαπημένα συγκροτήματα αλλά βοηθάει ακόμη περισσότερο όταν τα κομμάτια σε ερεθίζουν να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου.
\r\n\r\n
Vulgar Cowboys: Δεν φτάνει μόνο να γουστάρεις πρέπει και να το μεταδώσεις στο κοινό σου. Η σχέση μεταξύ του συγκροτήματος και του κοινού στην συναυλία είναι αποκλειστικά για την ανατροφοδότηση, δημιουργείς μια έκρηξη επί σκηνής, την μεταδίδεις και την εισπράττεις πολλαπλασιασμένη από το κοινό. Ίσως αν το κοινό στην συγκεκριμένη συναυλία δεν είχε τόσο κλασσικές καταβολές να ήταν πιο εκρηκτικό το αποτέλεσμα. Ωστόσο και πολύ καλά έπαιξαν και ωραία επιλογή σετ λιστ έκαναν.
\r\n\r\n
Bigus Dickus : Πρόστυχα αγόρια, πρόστυχες και οι αντιδράσεις που προκαλούν, πρόστυχος και ο τρόπος που μπορείς να περιγράψεις το πώς παίζουν και το τι σου προκαλούν. Θα κρατήσω τα προσχήματα και θα τα πω σαν τον Ασκητή. Είσαι μια μπάντα οργασμός όταν: παίζεις Judas Priest, όταν ο τραγουδιστής σου είναι άρρωστος και το καταλαβαίνουν μόνο εκείνοι που τον έχουν ακούσει όταν είναι καλά, χαλάει ο ενισχυτής της κιθάρας σου και δεν τα παρατάς, κάνεις τον κόσμο να ουρλιάζει, να χειροκροτεί, να τραγουδάει, να ματώνει, να ιδρώνει και να χαμογελάει ακριβώς όπως μετά τον πολλαπλό. Είσαι μια μπάντα οργασμός όταν ακούγεσαι σαν τους Bigus Dickus Hard As A Rock Covering Machine.
\r\n\r\n
Keepers Of Jericho: Οι Keepers παίρνουν αυτό που κάνουν πολύ επαγγελματικά και σοβαρά και αυτό αποτυπώνεται σε όλες τους τις επιλογές. Από τον τρόπο που έχουν φροντίσει τις λεπτομέρειες στην εμφάνισή τους επί σκηνής μέχρι και στον τρόπο που εκφράζονται. Αλυσίδες, κολοκύθες, δερμάτινα, Halloween, γκριμάτσες, χορογραφίες όλα προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια ώστε να είναι εξαιρετικά πιστοί σε αυτό που υπηρετούν Tribute To Helloween. Δεν δίστασαν μάλιστα να συμπεριλάβουν στο set list το αντιεμπορικό Twillight Of The Gods προκειμένου να παίξουν ολόκληρο το keeper. Δεν έχει τύχει να παρακολουθήσω άλλο tribute στους Helloween αλλά νομίζω ότι είναι από τα καλύτερα. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ο ρυθμός τους που ειδικά στα πρώτα τραγούδια του σετ που φάνηκε να αυξομειώνεται και να προκαλεί μια σύγχυση στον ακροατή.
\r\n\r\n
Photo Report: Δημήτρης Χατζημωυσής (Αν δείτε κηλίδες αίματος στις φωτογραφίες… θα ξέρετε)
\r\nLive Report: Ελένα Μιχαηλίδου
\r\n\r\n
\r\n