Monuments
Μια φορά και ένα καιρό, το Metal με Χριστιανικό στίχο ήταν σχεδόν της μόδας στην Αμερική, το πιστεύετε ή όχι. Το πιο απίστευτο, είναι ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν πολύ καλά,είτε έπαιζαν σε πιο hard rock ήχο, είτε Heavy/Power Metal, είτε thrash/death. (ειδικά στην Αυστραλία, μέχρι και black metal έβγαλαν-άκου Horde-Hellig Usvart). Εδώ θα κάνουμε μια στάση στους Bride από το Kentucky. Η μπάντα ιδρύθηκε από τους αδερφούς Dale και Troy Thompson, φωνή και κιθάρα αντίστοιχα.και με την βοήθεια κάποιων τυμπανοκρούστων, δημιούργησαν τους Matrix το 1981.
Οι My Dying Bride στην δεκαετία του 90 δημιούργησαν πέρα από τον μύθο τους, πέρα από το ένα μέρος της θρυλικής τριάδας, με Paradise Lost και Anathema, δημιούργησαν και ένα περίεργο σκοτεινό μονοπάτι που οδηγούσε μαεστρικά και φαντασμαγορικά σε ένα φως. Ένα φως πολύ δυνατό. Έτσι στα τέλη της δεκαετίας και πιο συγκεκριμένα στις 12 του Οκτώβρη του 1999, κυκλοφόρησαν τον δίσκο ‘’The Light At The End Of The World’’, που με τον τίτλο του, μα πάνω από όλα το μεστό του περιεχόμενο, εξέφραζε αυτήν την προς το φως πορεία. Ήταν ο έβδομος τους δίσκος και φυσικά κυκλοφόρησε από την Peaceville.
Στα 80ς οι Whitesnake έπιασαν κορυφή με το άλμπουμ ‘’Whitesnake’’ ή για μας τους Ευρωπαίους ‘’1987’’. Το κείμενο για το πιο αγαπημένο μου Whitesnake δίσκο εδώ http://www.metalzone.gr/monuments/whitesnake-1987 ‘Η με το ‘’Slip Of The Tongue’’ το 1989. Το κείμενο και για αυτό τον δίσκαρο εδώ http://metalzone.gr/monuments/are-you-ready-song-yyaaa
Τον Αύγουστο του 2015 οι Αμερικάνοι atmospheric folk/doom/black metallers, Agalloch, επισκέφτηκαν για τελευταία φορά την χώρα μας, σε μια βραδιά, που όσοι είσαν εκεί θα θυμούνται για πάντα. Τον Μάιο του 2016 οι Agalloch δυστυχώς σταμάτησαν την πορεία τους αφήνοντας μεγάλο κενό με την απουσία τους. Ξεκίνησαν το 1995 στο Oregon του Portland. Μετά από δυο demos, το 1999 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τον τίτλο ‘’Pale Folclore’’. Τρία χρόνια αργότερα, αφού είχε προηγηθεί ένα ep, κυκλοφόρησαν, το τιμώμενο σε αυτό το κείμενο, άλμπουμ με τον τίτλο ‘’The Mantle’’.
Μας λείπουν οι Phychotic Waltz. Και μας λείπουν πολύ. Από τις σημαντικότερες μπάντες του Prog Metal, με την πραγματική έννοια του προοδευτικού. Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία περιμένουμε ένα νέο άλμπουμ αλλά ακόμα να έρθει. Άσε που πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα να μην είναι και κάτι το πραγματικά ενδιαφέρον. Λύση για την έλλειψη που νιώθουμε; Spiral Architect, The Last Things, Seer’s Tear, Catharsis, Inferno, Inner Sanctum. Ή μπάντες που έχουν συμβάλλει μέλη των P.W. όπως οι Deadsoul Tribe και End Amen. Μπαντάρες όλες τους και αξίζουν ακροάσεων.
Ο Tobias Sammet και το project, που ποια είναι ένα ακόμα προσωπικό καλλιτεχνικό όχημα, αλλά και μια κολεκτίβα ανθρώπων της μουσικής, οι Avantasia, είχαν την αφετηρία τους το 2000. Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησαν το ‘’The Metal Opera’’. Ένα concept δίσκο. Μια rock/metal opera. Κυκλοφόρησε στις δέκα του Ιούλη του 2001. Από την AFM Records. Το βασικό line up τότε πέρα από τον Tobias Sammet, (Edguy) ως συνθέτη, στιχουργό, κιθαρίστα και φωνή, ήταν: Henjo Richter (Gammaray) κιθάρα. Markus Grosskopf (Helloween) μπάσο. Και
Αν είσαι οπαδός του Death Metal, σίγουρα έχεις ακούσει για την περιοχή της Tampa στη Φλόριντα. Η περιοχή υπήρξε μήτρα για το είδος. Morbid Angel, Deicide, Massacre, Deicide, Ripped, Nocturnus, Cannibal Corpse, Monstrosity, Acheron, Ressurection, Disincarnate και αρκετές άλλες. Όπως οι Brutality. Κατέληξαν σε αυτό το όνομα το 1987 και άρχισαν να κυκλοφορούν το ένα demo μετά το άλλο (όπως άρμοζε στην τότε εποχή) παίζοντας death metal, ένα είδος που ήταν ακόμα στα πρώτα του βήματα.
O Nagash ήταν μεγάλη φυσιογνωμία στα 90ς. Όπου έπαιζε, όπου συνέβαλλε, όπου συμμετείχε, ήταν καλό. Και μάλιστα έπαιξε σε διάφορες θέσεις και μέτωπα. Ο Stian André Arnesen, όπως είναι γνωστός στον υπόλοιπο, μη metal κόσμο, στα 90ς έπαιζε drums, πλήκτρα και συνάμα τραγουδούσε στους Covenant, μπάσο στους Dimmu Borgir (από πού έγινε και γνωστός) και τα άπαντα στην δική τους μπάντα, τους Troll.
Δεν ξέρω για σας, αλλά όταν ακούω να αναφέρεται σε κάποια συζήτηση ή κείμενο, το ‘’speed metal’’, οι Agent Steel είναι αν όχι η πρώτη, σίγουρα μέσα στις τρεις πρώτες που μου έρχονται στο μυαλό. Οι Αμερικανοί είναι η πεμπτουσία του όρου. Η μπάντα δημιουργείται το 1984 και κυκλοφορούν άμεσα το πρώτο τους ντέμο ‘’ 144,000 Gone’’ με την τότε σύνθεση. Τι ξεχώρισε αμέσως στην μπάντα; Τα ύψιστα (σε χροιά και ποιότητα) φωνητικά του Cyriis, η sci-fi θεματολογία, οι τάχιστοι ρυθμοί και οι κιθάρες που κόβανε ανεπαίσθητα αφήνοντας μια γλυκιά μελωδία.
Παρόλο τα πολιτικά-κοινωνικά-οικονομικά-γεωγραφικά προβλήματα που είχε η Ρωσία την δεκαετία του 80ς, το rock και κατ’ επέκταση η metal μουσική έφτασε και άγγιξε πολλούς. Αν το καλοσκεφτούμε, αυτή η μουσική και ειδικότερα το thrash metal (τότε, στα 80ς) ενδιάφερε και ιντρίγκαρε νέους που δεν ήταν ευχαριστημένοι με την κοινωνία και το κράτος τους, με τον τρόπο ζωής τους, με τους πολέμους που συνέβαιναν γύρω τους. Αμερική και Γερμανία, μήτρες τέτοιου ήχου και διόλου τυχαίο. Το λοιπόν, μια μικρή παρέα από το Βόλγκοντονσκ δημιούργησε το 1988 την δική τους μπάντα παίζοντας σαν τους ήρωες τους.