LORD VICAR - The Black Powder

Οι Φιλανδοί Lord Vicar πνευματικό, heavy σαν το αμόνι, παιδί του κιθαρίστα Kimi Kärki, ή Peter Vicar (ex – Revered Bizarre, Orne). Αυτές τις μέρες μέσω της απόλυτης doom εταιρίας The Church Within Records, κυκλοφορούν τον τέταρτο δίσκο τους με τον τίτλο  ‘’The Black Powder’’. Διαδέχεται το, προ τριετίας, υπέροχο ‘’Gate Of Flesh’’ το οποίο ήταν ένα κομμάτι χωρισμένο σε επτά μέρη. Μαζί του και εδώ πάλι ο Chritus, κατά κόσμον  Christian Linderson, (ex – Count Raven) στην φωνή. Ο τυμπανιστής Gareth Millsted και ο νέος μπασίστας Rich Jones.

Εξώφυλλο, πίνακας  θρησκευτικής, μητρικής λατρείας, όπως θέλει το παίρνει κανείς. Μουσική, heavy Sabbathικής κληρονομιάς, αλλά και Vicar ή Revered Bizarre metalικού αμονιού και μουσικής ταυτότητας. Από το επικών διαστάσεων, πάνω από δέκα επτά λεπτά, εναρκτήριου, ‘’Sulphur, Charcoal and Saltpetre’’, γίνεται για ακόμα μια φορά εύκολα αντιληπτό αυτό. Η φωνή του ο Chritus έχει ακόμα την χροιά του Ozzy στα νιάτα του, αλλά το πάει ακόμα πιο χαμηλά και ακόμα πιο heavy. Καθώς με βαριά βήματα περνούν κομμάτια σαν τα ‘’Descent’’, ‘’World Encircled’’, ‘’Black Lines’’, με μελωδία και λυρισμό να πλημυρίζουν την διάβα τους. Ο Kimi Kärki με την κιθάρα του ευθύνονται. Και έτσι μπαίνουν αγριεμένα τα ‘’Levitation’’ και ‘’The Temple in the Bedrock’’, με υπέροχο μεσαίο βαρύ και λυρικό μέρος  με τον τραχύ ήχο της κιθάρας να γράφει πάνω τους. Ή την μικρή σε διάρκεια, rhythm section, βόμβα ‘’Impact’’. Ή το ακουστικό – μελωδικό ‘’Nightmare’’. Κλείνει τον δίσκο το δεύτερο κομμάτι επικής διάρκειας, πάνω από δεκάλεπτο, ‘’A Second Chance’’, που επαναφέρει και το heavy  και το τραχύ στο ήχο και το παντρεύει με μια μελωδία που περνά, αισθητή, από κάτω και με ένα μεθυστικό όσο και πεσιμιστικό solo.  

Οι Lord Vicar είναι εδώ. Με ατόφια heavy μουσική και τραχύ ήχο που χτυπάει ακριβώς πάνω στον θώρακα.  Με λυρισμό που εισχωρεί πιο μέσα στην καρδιά. Με όλους τους μουσικούς να δίνουν πόνο και νότες και τον  Chritus να τραγουδάει σαν να βιώνει τον πόνο και να θέλει να τον ξορκίσει. Ευτυχείς, εννοείται, που υπάρχουν τέτοιες μπάντες στο διάβα μας και ζούμε μαζί τους τέτοιες τρομερές δισκάρες.