The Monolith Deathcult - Versus

biomechanical death metal

 Πίσω στο 2002, υπήρξε μια brutal death metal μπάντα με το όνομα Monolith. Σύντομα το άλλαξαν σε The Monolith Deathcult και άρχισαν να εξελίσσουν-αλλάζουν το προσωπείο της μουσικής τους φτάνοντας έτσι στο 2017 με τη μπάντα να μην έχει καμιά σχέση με τα πρώτα τους βήματα. Οι Ολλανδοί, μετά από πέντε δίσκους, ανέβηκαν πολλά εξελικτικά σκαλιά μετατρέποντας το death metal του σε κάτι πιο βιομηχανικό και ηλεκτρονικό. Μετά από ένα διάστημα τεσσάρων ετών από το τελευταίο τους πόνημα, ‘’Tetragrammaton’’, μας επισκέπτονται με ακόμα πιο συνταρακτικές αλλαγές μέσω ενός κόνσεπτ δίσκου με την επονομασία ‘’Versus’’. Κυκλοφορεί μέσω της Hammerheart Records σε digipak cd, βινύλιο (και περιορισμένη έκδοση σε διάφανο) αλλά και digital για να διαλέξετε, εσείς οι πολύ ανοιχτόμυαλοι με τις μουσικές σας επιλογές.

Ξεκινώντας με το θεματολογικό περιεχόμενο, ασχολούνται με την σκοτεινή-αποκρυφιστική  πλευρά του Ναζισμού. Παγωμένη, βιομηχανικοποιημένα riffs που κρυσταλλώνουν την ατμόσφαιρα όσο τα blastbeats και τα death φωνητικά διασύρουν κάθε μελωδία. Επαναλαμβανόμενοι ρυθμοί που σιγοντάρουν παραφυσικούς ρυθμούς και διάφορα ηχητικά εφέ που φέρνουν μια πιο κινηματογραφική οπτική γωνία στην μουσική τους. Δεν λείπουν τα καταστροφικά σόλος  πάνω σε ηλεκτρονικά ηχοτόπια. Γενικότερα υπάρχει ποικιλία που δεν χάνεται μέσα στον γενικό χαμό, όχι ότι δεν θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα. Τα σχεδόν μόνιμα παραμορφωμένα φωνητικά αντιτίθενται στην διαφορετικότητα του ήχου τους αλλά θα μπορούσαν να μην μονοπωλούν. Τα ‘’ The Furious Gods’’ και ‘’ Die Glocke’’ αποσπούν το ενδιαφέρον με την σκοτεινή, εξιλεωτική πλευρά των ηλεκτρονικών ήχων σε συνδυασμό με την ακραιότητα του ήχου τους. Κάπου όμως συνεχίζοντας την ακρόαση του δίσκου άρχισα να κουράζομαι (πολλά, μα πάρα πολλά blastbeats χωρίς νόημα) και σταδιακά να χάνω το ενδιαφέρον μου. Αν ήταν κανα 20λεπτο ep θα ήταν πιο ενδιαφέρον

Copyright 2024. All Right Reserved.