Reviews
Serenity λέγονται και πάνω από είκοσι χρόνια metalουργούν με έδρα την Αυστρία. Το ‘’Nemesis A.D.’’ είναι το όγδοο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ και το κυκλοφορούν μέσω της Napalm Records.
Το metal τους είναι μελωδικό αλλά Stratovarius, είναι progressive αλλά Kamelot και κοιτάει και το symphonic metal των διάφορων Rhapsody που έχουν περάσει κατά καιρούς και όλα αυτά κρατώντας χαραχτήρα δικό τους με στοιχεία κλασικού Ευρωπαϊκού power. Ανάλογης αισθητικής με τον ήχο είναι και το εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από μια εικαστική ομάδα από την Πορτογαλία με το όνομα Credo Quia Absurdum.
Οι MERCILESS LAW μας έρχονται από την Χιλή και είναι το προσωπικό project του μουσικού (τραγουδάω, παίζω όλα τα όργανα πλην των ντραμς) και συνθέτη Pancho Ireland. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που μας συστήθηκαν, δηλαδή το 2022, με το ντεμπούτο τους «Troops of Steel» έχουν παρουσιάσει έντονη δραστηριότητα και παραγωγικότητα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τον ίδιο χρόνο με το ντεμπούτο τους κυκλοφόρησαν και το δεύτερο δίσκο τους «The Holy Company».
Αν είστε από εκείνους που άρχισαν να ασχολούνται με το metal πιο επισταμένα από τα μέσα της δεκαετίας του 90 και δη τον power metal ήχο, είμαι σίγουρος ότι θα έχετε πετύχει κάποια κυκλοφορία του συγκροτήματος αυτού. Ειδικά αν το δισκάδικο στο οποίο συχνάζατε έφερνε κι underground metal κυκλοφορίες.
Προσωπικά γνωρίζω την ύπαρξη του συγκροτήματος από τότε που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους το 2001, αλλά η παρούσα κυκλοφορία τους είναι η πρώτη μου επαφή με τον ήχο τους.
Οι Sorcerer αυτοί οι στρατιώτες του κλασικού doom metal που διανθίζεται με power μωβ χρώματα, επέστρεψαν με τον τέταρτο τους δίσκο υπό τον τίτλο ‘’Reign of the Reaper’’. Και τον κυκλοφορούν μέσω της Metal Blade Records.
Δεν λέω, ωραία και η σύγχρονη power metal σκηνή, αλλά κάπου κάπου θέλω να ακούω και μια κυκλοφορία που να μου θυμίζει τον κλασικό power metal ήχο της δεκαετίας του 90 με τον οποίο μεγάλωσα. Ξέρετε εκείνο το είδος power metal που έδινε περισσότερο έμφαση στην έννοια metal παρά στις disco και pop επιρροές.
Είχα την εντύπωση ότι είναι καινούριο συγκρότημα, αλλά μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο με έκανε να διαπιστώσω ότι οι Γερμανοί υπάρχουν από την δεκαετία του 80 και μάλιστα δημιουργήθηκαν το 1982 χωρίς ποτέ να διαλύσουν ή να κάνουν διάλειμμα από την καριέρα τους.
Η παγκόσμια σκηνή του heavy metal εν πολλοίς είναι ακόμη αχαρτογράφητη γη. Αρκεί να έχεις διάθεση να ψάξεις και θα ανακαλύψεις πολλά συγκροτήματα που κυκλοφόρησαν αξιόλογες δουλειές που για διάφορους λόγους δεν κατάφεραν να τραβήξουν την προσοχή που άξιζαν την εποχή που βγήκαν. Ευτυχώς, στις μέρες μας πολλές εταιρίες δίνουν μια 2η ευκαιρία σε τέτοιες κυκλοφορίες επανεκδίδοντας τες.
Ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ ήταν ένας Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος του 18ου αιώνα με περίεργες σεξουαλικές προτιμήσεις, αλλά οι εν λόγω μουσικοί που κρύβονται πίσω από το όνομα του προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Για τους μύστες της NWOBHM σκηνής έχω την απόλυτη βεβαιότητα ότι το συγκεκριμένο συγκρότημα χαίρει μεγάλης εκτιμήσεως αφού μπορεί να μην κυκλοφόρησε τεράστια ποσότητα τραγουδιών αλλά ότι κυκλοφόρησε υπήρξε ποιοτικό και δυσεύρετο.
Αυτή η νέα εποχή των Angra έχει ξεκινήσει σχεδόν δέκα χρόνια με τον ερχομό του Ιταλού τροβαδούρου Fabio Lione, πρώην τραγουδιστή αρκετών Rhapsody σχημάτων, στην θέση του πολύ καλού Edu Thalasi και να μπει στην μαγική αύρα του Θεϊκού Andre Matos (r.i.p). Φυσικά η νέα εποχή έχει να κάνει και με τον Kiko Loureiro και την μεταγραφή του στους Megadeth. Και τον ερχομό στην θέση του στην κιθάρα του Marcelo, όχι αυτού που σας πήγε στο μυαλό, του Barbosa.
Έχουν ονομάσει οι ΘΡΥΛΙΚΟΙ Cirith Ungol τον νέο τους έκτο ολοκληρωμένο δίσκο ‘’Dark Parade’’ και σίγουρα κάτι θα ξέρουν και πολλά θα νιώθουν και θα ένιωσαν δημιουργώντας τον και του έδωσαν αυτόν τον σκοτεινό τίτλο. Αν όμως εμείς αναλογιστούμε όλα αυτά τα χρόνια, τους λίγους αλλά διαμάντια αληθινά, δίσκους τους και γενικά την πορεία της μπάντας από την Καλιφόρνια, μάλλον θα βάζαμε τίτλο legend parade. Το ‘’Dark Parade’’ διαδέχεται το προ τριετίας ‘’Forever Black’’ που μαζί με το λίγο μεταγενέστερο ep ‘’Half Past Human’’ σήμαναν την επιστροφή τους στην δισκογραφία.