Οι Armored Saint διαλύθηκαν το 1992 (και ο Bush πήγε να τραγουδήσει στους Anthrax), ένα χρόνο αργότερα από την κυκλοφορία του ''Symbol of Salvation''. Ο συγκεκριμένος δίσκος ωρίμασε πολύ ωραία και γρήγορα στα επόμενα χρόνια θεωρήθηκε από πολλούς ως ο καλύτερος τους. Διόλου τυχαίο που οι οπαδοί ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ την επιστροφή αυτής της σπουδαίας μπάντας, πράγμα που συνέβη και έτσι συνεχίζουν μέχρι σήμερα με θαυμαστά αποτελέσματα.
Βρισκόμαστε στο 1981, χρονιά στην οποία οι Γερμανοί Accept κυκλοφορούν το τρίτο και κατά πολύ σκληρότερο άλμπουμ, ''Breaker''. To n.w.o.b.h.m. έχει δημιουργήσει χιλιάδες οπαδούς και εκατοντάδες μουσικούς που φτιάχνουν τις δικές τους μπάντες. Στην αντίπερα όχθη, την Αμερική τα πράγματα είναι σε πιο ήπια κατάσταση και είναι σαφώς λιγότεροι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν υλικό από την Ευρώπη. Κάποιο παρεάκι από το Cleveland σίγουρα απέκτησε μια κόπια βινυλίου μιας και υπήρχε διανομή και στην Αμερική και πιθανότατα να ενθουσιάστηκε στο μέγιστο βαθμό. Αγνό, ατόφιο HEAVY METAL.
Ακούγοντας Hexx και παρόμοιες μπάντες όλη μέρα χθες + βραδινή παρακολούθηση της αστυνομικής σειράς Chicago P.D.= μονόδρομος προς τους Wrath. Με το συγκεκριμένο όνομα υπάρχουν πολλές μπάντες αλλά μόνο μια είναι από τη συγκεκριμένη πόλη και παίζει μανιασμένα και ορμητικά όπως τους Flotsam And Jetsam, Heathen, Metal Church κ.α. Οι Wrath δημιουργήθηκαν το 1982 από τον κιθαρίστα Mike Nyrkkanen και τον μπασίστα Gary Modica και ξεκίνησαν σαν μπάντα διασκευών συμπληρώνοντας τη σύνθεση τους.
Το σύνηθες είναι κάποιες ακραίες, στο metal ήχο, μπάντες να μαλακώνουν με τα χρόνια. Υπήρξαν και υπάρχουν πάντοτε οι εξαιρέσεις όπως αυτή των Αμερικανών Hexx. Ξεκίνησαν στα τέλη των 70ς-αρχές 80ς και κυκλοφόρησαν και ένα demo το 1983 όταν ακόμα χρησιμοποιούσαν το πολυφορεμένο Paradox για όνομα του συγκροτήματος τους. Την ίδια χρονιά αλλάζουν το όνομα τους (Hex είναι η κατάρα) με το καταπληκτικό ντεμπούτο ''No Escape'' να βγαίνει στα δισκοπωλεία χάρη στη Shrapnel Records. Power/Speed Metal πολλών μεγατόνων χωρίς καμιά περίπτωση διαφυγής.
Παραφράζοντας το γνωστό λατινικό ρητό, καταλήγω στο ''όσο ζω, ακούω μουσική''. Και σε πιο προσωπική προσέγγιση, όσο ακούω μουσική, ζώ. Έχοντας τέτοιες σκέψεις και πεποιθήσεις, συνεχίζω να ακούω νέες μουσικές είτε metal είτε όχι. Και όσο αφορά το Metal, ψάχνω παλιές και άγνωστες μπάντες έχοντας όμως πλήρη επαφή με τα σημερινά ακούσματα και κυκλοφορίες. Στο ταξίδι της αναζήτησης, κάθε χρόνο ανακαλύπτω παλιά διαμαντάκια που έρχονται να προστεθούν στα αγαπημένα ακούσματα και ας έχουν ακουστεί από ένα ζευγάρι αυτιά που πλέον δεν σοκάρονται εύκολα.
Είναι απίστευτο το πόσες μπάντες επέστρεψαν/επανασυνδέθηκαν τις τελευταίες δυο δεκαετίες. Συγκροτήματα που δεν κατάφεραν να κάνουν κάποιο όνομα στα 80ς ή να αποκτήσουν κάποιο συμβόλαιο και να το διαλύσουν στα 90ς-00ς. Ποσοτικά μιλάμε για τεράστιους αριθμούς. Τώρα πρέπει να δούμε πόσες από αυτές συνέχισαν και προσέφεραν κάτι νέο και ουσιώδες, κάποιο νέο δίσκο και όχι μόνο σποραδικές συναυλίες. Και από αυτές που έστω έβγαλαν νέους δίσκους, πόσοι είναι άξιοι να συγκριθούν με το παρελθόν τους. Νομίζω πλέον ότι πέσαμε πολύ αριθμητικά και πλέον μπορούμε να μιλάμε για λίγες δεκάδες.
Είμαστε στο 2024 και σχεδόν τα πάντα διαδίδονται, μαθαίνονται και ανεβαίνουν στο διαδίκτυο όσο αφορά την τέχνη της Μουσικής. Σχεδόν, διότι υπάρχουν ακόμα μπάντες που δεν έχουν ανακαλυφτεί και βρίσκονται χαμένες στο παρελθόν ή κάποιες άλλες που λιγοστές πληροφορίες υπάρχουν πάνω στα βιογραφικά ή την μουσική τους. Μια τέτοια μπάντα είναι αυτή των Suntower που το μόνο που είμαστε σχεδόν σίγουροι είναι ότι είναι Αμερικανοί και πιθανότατα κοντά στη πόλη της Μασαχουσέτης μιας και εκεί ηχογράφησαν το υλικό τους.
Δεν είναι κρυφό ότι πολύς κόσμος που αρέσκεται σε Αμερικάνικο Power Metal, την ''βρίσκει'' και με AORιές ή Glam/Hair ακούσματα. Το ίδιο ισχύει και τις μπάντες. Πολλές που ξεκίνησαν να παραδίδουν ατόφιο ατσάλι στις αρχές των 80ς, το γύρισαν σε πιο hard rock καταστάσεις, επηρεασμένοι και από την εμπορικότητα του είδους που στο δεύτερο μισό των 80ς είχε κυριεύσει τα Αμερικάνικα charts. Μια US Power Metal μπάντα που πάντοτε έδειχνε μια ιδιαίτερη εκτίμηση και στην πιο hard rock πλευρά της ήταν οι Banshee από το Κάνσας.
Αν ρωτήσεις δεξιά και αριστερά ποια είναι η πιο επιτυχημένη Heavy/Glam Metal μπάντα του πλανήτη, η πιθανότερη απάντηση είναι να ακούσεις για τους Motley Crue. Εμπορικά μάλλον θα έχουν και δίκιο ειδικά τώρα που το ενδιαφέρον του κοινού αναθερμάνθηκε γι αυτούς μετά την ταινία ''The Dirt'' (2019). Αν το πάμε καθαρά στο μουσικό κομμάτι, υπάρχουν δυο-τρία ακόμα ονόματα που μπορούν να κονταροχτυπηθούν μαζί τους (για μένα οι Twisted Sister θα είναι η κορυφαία μπάντα αυτού του ήχου/image).
Μια εξαιρετική thrash metal μπάντα που δεν τα κατάφερε να γίνει μεγαλύτερη στην εποχή της από δικά της λάθη είναι οι Αμερικανοί Demolition Hammer. Ιδρύθηκαν το 1986 (σαν Overlord στην αρχή, ένα χρόνο μετά μετονομάστηκαν) όταν το thrash metal ανδρωνόταν και κέρδιζε οπαδούς και Τύπο. Οι Steve Reynolds (φωνή/μπάσο) και James Reilly (κιθάρες) έδειχναν από την αρχή τις ικανότητες τους να σπάνε κρανία με την δύναμη της μουσική τους. Το 1989 με την έλευση των Derek Sykes (επίσης κιθάρες) και Vinny Daze (drums) η σύνθεση παγιώνεται και με το ''Necrology'' demo δείχνουν τα κοφτερά τους δόντια.