Listening To Music Is Not A Sin
\r\nΤο άρθρο δεν αφορά την μουσική βιομηχανία που ασχολείται με το metal μας αλλά την μουσική βιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο… ευτυχώς στο είδος μας τα πράγματα είναι περισσότερο σοβαρά και οι εταιρίες λειτουργούν με περισσότερο σεβασμό στην μουσική και όχι στα κέρδη.\r\n
\r\n
\r\nΗ πειρατεία είναι τελικά τόσο βλαβερή για την μουσική, ή μήπως προστατεύει τους μουσικόφιλους από περιττά έξοδα?
\r\nΣίγουρα είναι πολύ δύσκολο να πείσεις τις δισκογραφικές εταιρίες ότι υπάρχει έστω και μικρή πιθανότητα να ισχύει το δεύτερο, γιατί πολύ απλά οι δισκογραφικές εταιρίες δεν ενδιαφέρονται για τις νότες αλλά για το χρήμα…\r\n
\r\n
\r\nΔε τους ενδιαφέρει η ποιότητα αλλά το πόσο θα πουλήσει…
\r\nσυνεπώς για ποια διάολο μουσική ενδιαφέρονται μη την σκοτώσει η πειρατεία. \r\n
\r\n
\r\nΤα παραδείγματα είναι αμέτρητα από το 1990 και έπειτα που άρχισε να οργιάζει η μουσική βιομηχανία. Θυμάμαι ακόμα το παραμύθι, που αφορούσε την μετάβαση από το βινύλιο στο cd, που λόγω της διαφοράς κόστος του μέσου, θα ήταν καλύτερες οι τιμές των δίσκων. Φυσικά αυτό δεν έγινε ποτέ, αντιθέτως οι τιμές αυξήθηκαν.\r\n
\r\n
\r\nΠαρόλα αυτά η κακή διαχείριση της «μουσικής» και των καλλιτεχνών άρχισε να χρεώνεται από τους φωστήρες των δισκογραφικών εταιριών στην πειρατεία.
\r\nΜετά τα μέσα του 90, ο κίνδυνος ήταν τα αντιγραφικά cd που έδιναν την δυνατότητα αντιγραφής με ελάχιστες απώλειες από τον χρήση και κάτοχο του cd recorder. \r\n
\r\n
\r\nΜετά το 2000 ο κίνδυνος έγινε πλανόδιος, και αναφέρομαι στους πλανόδιους πωλητές αντιγραμμένων cds, που ήταν μια καλή λύση για κάποιους που δεν είχαν cd recorder.\r\n
\r\n
\r\nΕκείνη την εποχή ήταν, όταν οι δισκογραφικές εταιρίες, προσανατολίζονταν να μειώσουν τις τιμές των cds, ώστε να καταπολεμήσουν το φαινόμενο, κάτι όμως που δεν έκαναν ποτέ, πράγμα που σημαίνει ότι υπήρχαν και υπάρχουν τα οικονομικά περιθώρια να μη το κάνουν μέχρι σήμερα.
\r\nΦυσικά οι δισκογραφικές εταιρίες είχαν μάθει στα υπέρ κέρδη, οπότε τα μεγέθη που υπολογίζουν κάθε χρόνο δεν έχουν να κάνουν με το κόστος παραγωγής σε σχέση με τις πωλήσεις και τα έσοδα που προκύπτουν, αλλά με το ότι πλέον δεν απολαμβάνουν τα υπέρ κέρδη του παρελθόντος.
\r\n
\r\nΤο παράδοξο είναι ότι η Sony που έχει δισκογραφική εταιρία, είχε μπει για τα καλά και στον χώρο της πειρατείας με αντιγραφικές συσκευές cd, με άδεια cd προς αντιγραφή!\r\n
\r\n
\r\nΕκεί βέβαια δεν υπήρχε κάτι το μεμπτό διότι η δικαιολογία ήταν ότι οι συσκευές αυτές και τα δισκάκια προορίζονται για ιδιωτική χρήση. Έτσι γίνεται με τους μεγάλους και αυτούς που έχουν την δύναμη, καθετί το βαφτίζουν όπως θέλουν, και ούτε καν την αμαρτία δεν χρεώνονται. \r\n
\r\n
\r\nΤο Downloading είναι ο μπαμπούλας των δισκογραφικών εταιριών. Τεράστιο πρόβλημα καθώς παρά τις νομικές προσπάθειες των τελευταίων χρόνων, οι δισκογραφικές εταιρίες δεν έχουν καταφέρει να βρουν τον κατάλληλο τρόπο που θα τους απαλλάξει από αυτό το βάσανο. \r\n
\r\n
\r\nΣτο πλαίσιο αυτής της αδυναμίας βασίζεται η παγκόσμια καμπάνια περί πειρατείας που σκοτώνει την μουσική, που με αυτό τον τρόπο οι δισκογραφικές εταιρίες, ποντάρουν στο φιλότιμο των μουσικόφιλών, και υπογείως στο ότι αρκετοί από αυτούς θα τρομοκρατηθούν από τις συνέπειες της «πειρατείας».
\r\nΗ αλήθεια είναι ότι πράγματι η πειρατεία κάνει ζημιά στις δισκογραφικές εταιρίες, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν κάνει καμία ζημιά στην μουσική.
\r\nΗ δυνατότητα να ακούσεις απεριόριστα albums μέσω του downloading, να ανακαλύψεις συγκροτήματα που δεν γνωρίζεις και που διαφορετικά θα έπρεπε να πληρώσεις ρισκάροντας τεράστια ποσά…
\r\nνα βρίσκεις δισκάκια που δεν υπάρχουν στα ράφια των δισκοπωλείων εδώ και χρόνια, και τελικά να αποφασίσεις εσύ τι θα ακούσεις και όχι αυτό που πλασάρουν οι δισκογραφικές εταιρίες. \r\n
\r\n
\r\nΒέβαια υπάρχουν και διάφορες έρευνες που παραδέχονται ότι όσοι κατεβάζουν τραγούδια από το διαδίκτυο, αγοράζουν περισσότερα δισκάκια από εκείνους που δεν κάνουν downloading. Μου ακούγεται πολύ λογικό το αποτέλεσμα τέτοιων ερευνών, και αυτονόητο κατά κάποιο τρόπο, καθώς κάποιος που έχει ακούσει από πριν έναν δίσκο και έχει την δυνατότητα να διαθέσει ένα πόσο μηνιαίως για την δισκοθήκη του, θα αγοράσει εκ του ασφαλούς τα δισκάκια που του αρέσουν. \r\n
\r\n
\r\nΌμως αυτό είναι κάτι που δε θέλουν οι δισκογραφικές εταιρίες, γιατί επενδύουν χρήματα σε συγκεκριμένα ονόματα, σε video clips, σε ραδιόφωνα, σε μουσικές τηλεοπτικές εκπομπές, και περιμένουν να τα βγάλουν χοντρά από καλλιτέχνες κομήτες, ξεγελώντας ουσιαστικά τον κόσμο, και πλασάροντας κάτι προσωρινό, κάτι που μετά από μερικούς μήνες θα είναι άχρηστο.\r\n
\r\n
\r\nΟι δισκογραφικές εταιρίες λειτουργούν σαν τα Fast Food, γρήγορα φαγητό, ανώφελο για τον οργανισμό αντιθέτως, και ακριβό σε σχέση με το κόστος παραγωγής.
\r\n
\r\nΓι’ αυτό φταίνε οι μουσικόφιλοι?
\r\nΓια τις επιλογές των επιτελείων των δισκογραφικών εταιριών φταίνε οι πειρατές?
\r\nΠως προστατεύεται ο μουσικόφιλος από την σαβούρα που πλασάρουν σωρηδόν οι δισκογραφικές εταιρίες τα τελευταία χρόνια?\r\n
\r\n
\r\nΟυσιαστικά προστατεύεται από αυτό που ονομάζουν «πειρατεία», αλλά κανένας δεν ενδιαφέρεται να το δει από αυτή την οπτική, κανένας δεν έχει βρεθεί να στραφεί κατά των δισκογραφικών εταιριών που οδήγησαν και οδηγούν με τις επιλογές τους τον κόσμο στο μοναδικό τρόπο να προστατευτεί από το να μην αγοράσει ένα αναλώσιμο δισκάκι που θα του είναι άχρηστο μετά από μερικούς μήνες. \r\n
\r\n
\r\nΣτο παιχνίδι αυτής της απάτης μπαίνουν δυστυχώς και οι καλλιτέχνες…
\r\nΣήμερα είδα ότι στο θέμα αναφέρθηκε μέσα από την στήλη του στη new York times ο Bono των U2!!!!!\r\n
\r\n
\r\nΈνα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ζημιάς που έχουν κάνει οι επιλογές των δισκογραφικών εταιριών μετά το 90, είναι οι U2.
\r\nΕξαιρετικό συγκρότημα με ιδεολογικό υπόβαθρο, με πολύ δυνατά albums στην δεκαετία του 80, κατάντησε, ότι κυκλοφόρησε από το 90 μέχρι σήμερα να είναι κούφιο, και τα δισκάκια τους να βασίζονται σε ένα και μοναδικό hitακι.\r\n
\r\n
\r\nΆρα ο Bono σίγουρα έχει πρόβλημα με το downloading, φαντάζομαι το κόστος της καθημερινότητας του από τότε που κυκλοφόρησε το Sunday Bloody Sunday, αυξήθηκε δραματικά σε σχέση με σήμερα. Δε συζητάω ότι τότε αυτό που τον ένοιαζε ήταν να μεταφέρει τις ανησυχίες του και την αλήθεια του στον κόσμο, ενώ σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. \r\n
\r\n
\r\nΤελικά η μουσική βιομηχανία αλλοτριώνει και τους καλλιτέχνες εκτός από την μουσική.
\r\nΆρα ηθικά όχι μόνο δεν πρέπει να μιλάει για πειρατεία που σκοτώνει την μουσική, αλλά να είναι υπόλογοι για την ζημιά που έχει κάνει στους μουσικόφιλους και στους καλλιτέχνες που μολύνθηκαν με το μικρόβιο της γρήγορης και χωρίς κόπο επιτυχίας, που αν μη τι άλλο, τους κόστιζε και τους κοστίζει σε έμπνευση και δημιουργικότητα.
\r\n
\r\n
\r\nKostas "Purevil" Kyriakakis\r\n
\r\n