PARKWAY DRIVE @ Kyttaro Live Club

\r\nΗ δεύτερη εμφάνιση των αυστραλών Parkway Drive, έτυχε να γίνει σε διαφορετικό venue από την πρώτη φορά αναγκάζοντάς μας να κινηθούμε σε περιοχές της πρωτεύουσας που δε θέλουμε να ξαναδούμε. Πραγματικά το χάλι της γύρω περιοχής έρχεται σε αντίθεση με τον πολύ καλό-κατά τη γνώμη μου χώρο του club που έγινε το live. Xαλάλι όμως γιατί το βράδι εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω από διασκεδαστικό.
\r\n
\r\nΜπαίνοντας βρέθηκα αντιμέτωπος με τις πρώτες νότες των Fall of Man αλλά και μεγάλες ποσότητες προ’ι’όντων κομμωτικής! Όπως είπε και φίλη: "μόλις χαλάσαμε το μέσο όρο ηλικίας"! Το μαγαζί σχεδόν γεμάτο με πιτσιρικάδες, κατά κύριο λόγο, θύμιζε σχολική εκδρομή! Στα της μουσικής όμως, οι Fall of Man, παίζουν μελωδικό punk/emo/core σχεδόν αποκλειστικά με καθαρά/μελωδικά φωνητικά μοιρασμένα σε drummer, κιθαρίστα. Ήταν αρκετά άνετοι επι σκηνής αλλά είναι αλήθεια πως θέλει πολλή δουλειά ακόμα ο τομέας των φωνητικών και από τους 2 τραγουδιστές που συχνά πυκνά φάλτσαραν. Είναι νέοι ακόμα όμως οπότε το μέλλον θα δείξει. Προσωπικά πιστεύω δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή απόδοση αλλά η διασκευή σε Comeback Kid που έπαιξαν για το τέλος του set τους θα κάνει πολλούς από τους παρεβρισκόμενους να διαφωνήσουν μαζί μου. Η ίδια η μπάντα φάνηκε το ευχαριστιέται οπότε περι ορέξεως..
\r\n
\r\nΣυνεχίζοντας, είχα μεγάλη απορία να δω τους επίσης νεαρούς Unmasking The Betrayer καθώς είχα να τους δω live απο το gig των The Black Dahlia Murder και οι προοπτικές βελτίωσης φάνταζαν μεγάλες. Και δεν έπεσα έξω τελικά. Οι αθηναίοι ασχολούνται με το deathcore με βασικές επιρροές τους Whitechapel, Carnifex και Oceano. Το στήσιμό τους επι σκηνής δείχνει σιγουριά και άνεση, τα κουρδίσματά τους είναι τίγκα χαμηλά και κάνουν τη διαφορά, ειδικά σε σχέση με τη μπάντα που προηγήθηκε ενώ ο νέος τραγουδιστής έχει φοβερή χροιά. Αυτά στα συν, πιο αναλυτικά όμως και με extra δόση αυστηρότητας θα πρέπει να δουλέψουν πιο καλά το δέσιμό τους και ειδικά με τον drummer. Δεν ξέρω αν φταίει ο κακός ήχος ή τα υπερφορτωμένα triggers αλλά οι δυναμικές ήταν εξαφανισμένες και το ταμπούρο αόρατο.
\r\n
\r\nΟ κόσμος ωστόσο, φρόντισε να mosharei τρελά και να κάνει το μέρος πεδίο μάχης! Πραγματικά τέτοιες αντιδράσεις σε ελληνική support μπάντα απο μέρος του κοινού δεν ξέρω αν έχω ξαναδεί! Slammers μέχρι και stagedivers έβλεπες σε όλη τη διάρκεια του set κάνοντας τα μέλη της μπάντας να χαμογελούν πλατιά. Πρέπει να δώσω πάντως credits για τα ωραία κιθαριστικά leads, τα οποία αν πληθύνουν θα δώσουν περισσότερο ενδιαφέρον στη μουσική τους καθώς τα breakdowns ήδη λειτουργούν μια χαρά live. Πιστεύω πως περιμένουμε μεγάλα πράγματα απο αυτούς. Eν αναμονή λοιπόν!
\r\n
\r\nΟι αυστραλοί δεν άργησαν να ανέβουν στη σκηνή για να αρχίσει το ΧΑΟΣ. Απλά πράγματα. Δεν έχω άλλο τρόπο να προλογίσω αυτό που έγινε το βράδι της Κυριακής. Ο κόσμος σε πλήρη παράνοια, έδεινε το δικό του show με την προτροπή του Winston McCall με συνεχές και ασταμάτητο stagediving καθ’όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Είναι αλήθεια πως στουντιακά δεν έχω σε μεγάλη εκτίμηση τους Parkway αλλά αυτό που καταφέρνουν επι σκηνής είναι πραγματικά απίστευτο. Σε στιγμές είχες 7-8 άτομα να χορεύουν πάνω στη σκηνή ενώ ταυτόχρονα divers "έλουζαν" τις μπροστινές σειρές.
\r\n
\r\nΈπαιξαν κομμάτια από όλες τις δουλειές τους, ενώ μου έκανε τρομερή εντύπωση πόσο καλά γνώριζε το κοινό τα τραγούδια. Η party ατμόσφαιρα κράτησε μέχρι τέλος, χωρίς να μειωθεί στο ελάχιστον η ενέργεια που ανάβλυζε και από τις δυο μεριές. Η μπάντα έπαθε ένα μικρό σοκ αντικρύζοντας τέτοια ανταπόκριση και δε σταματούσε να ευχαριστεί σε ενδιάμεσες σφήνες. Ο ήχος δεν ήταν και ο καλύτερος δυνατός αλλά είχε μικρή σημασία μέσα σε όλο το mood που επικρατούσε. Ιδρώτας, κορμιά στον αέρα, χαμόγελα, αυτό που λέμε a night to remember! Δεν ξέρω τί άλλο μπορώ να πω χωρίς να επαναλάβω τον εαυτό μου!
\r\n
\r\nΚλείνοντας θέλω να προσθέσω πως δεν είναι κακό κάθε γενιά να έχει τους ήρωές της. Αυτό πάει σε κάποιους παρελθοντολάγνους που δεν αποδέχονται τίποτα καινούργιο στην μουσική σαν καλό. Εντυπωσιάστηκα πολύ από το πάθος και την ενέργεια του νεαρού κοινού και παρόλο που μεγαλώσαμε διαφορετικά δε μπορώ παρά να παραδεχτώ πως αγαπούν και εκτιμούν τη μουσική πολύ περισσότερο από κάποιους σκαλωμένους "Maiden μόνο ρε" βλάχους. Αυτά για ένα gig που μου έμαθε μερικά πράγματα ακόμα εκτός απο το οτι μεγαλώνω! Διάολε!\r\n

\r\n

\r\nReport John Rem3dy Nakos \r\n

\r\n