AGENT STEEL - Unstoppable Force

Δεν ξέρω για σας, αλλά όταν ακούω να αναφέρεται σε κάποια συζήτηση ή κείμενο, το ‘’speed metal’’, οι Agent Steel είναι αν όχι η πρώτη, σίγουρα μέσα στις τρεις πρώτες που μου έρχονται στο μυαλό. Οι Αμερικανοί είναι η πεμπτουσία του όρου. Η μπάντα δημιουργείται το 1984 και κυκλοφορούν άμεσα το πρώτο τους ντέμο ‘’ 144,000 Gone’’ με την τότε σύνθεση. Τι ξεχώρισε αμέσως στην μπάντα; Τα ύψιστα (σε χροιά και ποιότητα) φωνητικά του Cyriis, η sci-fi θεματολογία, οι τάχιστοι ρυθμοί και οι κιθάρες που κόβανε ανεπαίσθητα αφήνοντας μια γλυκιά μελωδία. Ένα δεύτερο ντέμο στην ίδια χρονιά καλοσωρίζει τους 2 νέους κιθαρίστες και χαρίζει ατσάλι μέσω τεσσάρων συνθέσεων. Το συμβόλαιο δεν αργεί, και τα τραγούδια των demos μαζί με κάποια καινούρια αποτελούν το ντεμπούτο  ‘’Skeptics Apocalypse’’ ένα χρόνο αργότερα.  Κάποιες αλλαγές στην μπάντα (με σημαντικότερη τον ερχομό του Versailles στις κιθάρες, και το 1987 (αφού προηγήθηκε ενδιάμεσα το τρομερό ep ‘’Mad Locust Rising’’) το σκορ διπλασιάζεται (‘’Unstoppable Force ‘’)αφήνοντας κάθε αντίπαλο νικημένο και με ανοιχτό το στόμα. Το 1988 η μπάντα διαλύεται (πολλά προβήμα με τον Cyriis) και οι Agent Steel παραμένουν ανενεργοί για μια δεκαετία, με την επιστροφή να έρχεται με άλλο τραγουδιστή, τον επίσης πολύ καλό Bruce Hall. Άλλοι τρεις δίσκοι βγήκαν μέχρι το 2011 και μάλιστα είναι εξαιρετικοί, ειδικά τα ‘’Omega Conspiracy’’ και ‘’Order of the Illuminati’’. Και εκεί που νομίζαμε ότι η μπάντα έχει διαλύσει οριστικά, ο Jon Cyriis ξαναζωντανεύει την ελπίδα να δούμε την μπάντα (μακάρι να ακούσουμε και νέο υλικό)  μέσα στο 2019 και να δούμε τις μας επιφυλάσσουν για το μέλλον.

Και αν με το ντεμπούτο κατάφεραν να διαλύσουν το σύμπαν μας, με το ‘’Unstoppable Force’’, μας ανάγκασαν να μετακομίσουν στο σύμπαν τους. Ασταμάτητη δύναμη, σύμπτωμα μεταλλικής ανάγκης για περισσότερο. Για περισσότερη τραχύτητα, ταχύτητα, ακμαιότητα, ακραιότητα, αιχμηρότητα. Όλα στο μέγιστο βαθμό. Από το πρώτο δευτερόλεπτο, λες και παίζεις δίσκο στις 45 στροφές. Η φωνή του Cyriis, μοναδική. Υψίσυχνος, σε βαθμό που να μιλά σε εξωγήινες μορφές ζωές. Μια φωνή γεμάτο ένταση, δυναμικότητα. Αυτός τραγουδά, εσύ ασφυκτιάς. Κάποιοι θεωρούν παρωχημένα και κουραστικά τέτοια φωνητικά. Αν είναι δυνατόν, ο τύπος χρησιμοποιεί την φωνή του σαν επιπλέον μεταλλικό όργανο. Και την μουσική των υπόλοιπων να έκοβες και πάλι θα ένιωθες ότι ακούς METAL.

Εννιά οργισμένες συνθέσεις, σαν μια ενότητα, σε καρφώνουν στον τοίχο ανήμπορο να αντιδράσεις. Ακόμα και το ‘’ύπουλο’’ ‘’Chosen to Stay’’ , που φέρνει  σε Judas Priest μελωδίες, δεν θα αργήσει να μεταλλαχθεί σε ένα μεταλλικό χείμαρρο από riffs και τσιρίδες. Τα πάντα στο τρέξιμο, κυνηγετικοί ρυθμοί που είναι επιμελημένοι ώστε να προκαλούν ηδονή και μόνο. Ο νέος κιθαρίστας έχει ταιριάξει άριστα με τον παλιό (Garcia) και μαζί ασκούν διπλή ισχύ. Τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στα ηχητικά διαστημικό ταξίδι που μας συνοδεύουν. Τα δάκτυλα τρελαίνονται πάνω στις ταστιέρες τους, μια διαβολεμένη φωνή από άλλη διάσταση και ξαναμμένοι νεανικοί ρυθμοί που είναι πιο γρήγοροι και από την σκιά τους. Αψηφώντας του νόμους της ταχύτητας, ο μεταλλικός μηχανισμός αντίδρασης δεν υφίσταται. Και αν ακούγονται εκρηκτικοί στη μέγιστη ταχύτητα, οι μελωδίες δεν τους εγκαταλείπουν ποτέ, είναι ενσωματωμένες στην κάθε στροφή του δίσκου και στενάζουν υπό το μεταλλικό βάρος μεν, προσελκύουν ιδίως τον ακροατή δε. Metal που εγείρει όλες τις αισθήσεις. Αν υπάρχει κάποιος που δεν το έχει ακούσει ακόμα, είναι ώρα να το ενστερνιστεί και να γίνει… μεταλλάς.