Angel Dust - Enlighten the Darkness
Angel Dust - Enlighten the Darkness
Τα χρόνια έχουν περάσει…είμαστε στο 2000...το ξεχωριστό από το Γερμανικό ήχο, speed/thrash των Angel Dust, τώρα στην δεύτερη ζωή τους μετά το reunion του 1997 έγινε μελωδικό power metal. Και πάλι με τέτοιο τρόπο που οι Angel Dust να μην έχουν καμιά απολύτως σχέση με το σύνηθες Ευρωπαικό μελωδικό power metal…αλλά και πάλι με τον δικό τους, μοναδικό και καθόλου ξαναπαιγμένο, από κανέναν άλλον, τρόπο.\r\nΚαι το line up διαφορετικό και στα πρόσωπα, αλλά και στην μορφή, καθώς έχουμε πληκτρά, αντί για δεύτερο κιθαρίστα...τον Steven Banx, που έπαιξε σε όλους του reunion δίσκους.\r\nΣτα φωνητικά ο Dirk Thurisch , στην κιθάρα ο Bernd Aufermann, και οι κλασικοί Dirk Assmuth και Frank Banx σε ντραμς και μπάσο.\r\nΟ τρίτος δίσκος του reunion και πέμπτος συνολικά Enlighten the Darkness, για μένα ο αγαπημένος μου, θα μας απασχολήσει τώρα. Πρώτα από όλα το art work, είναι φανταστικό, από τον Stefan Wibbeke...φτιάχνει την διάθεση για κάτι το ανεπανάληπτο.\r\nΟ δίσκος κυκλοφόρησε 18 του Ιουλίου του 2000 από την Century Media Records.\r\nΟ ήχος στο μελωδικότερο σημείο του, για Angel Dust...τα πλήκτρα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό,καθορίζοντας τον ήχο, αλλά και παράγοντας ιδιαίτερα όμορφα μουσικά θέματα, όπως ακριβώς κάνει και η μελιστάλακτη κιθάρα. Ανατολίτικες μελωδίες, χωροδιακά σημεία, με αρκετούς τραγουδιάρηδες καλεσμένους γιαυτό, αλλά και πιο κλασικά power metal μέρη, δίνουν ένα ηχητικό χαρμάνι, χάρμα για τα αυτιά κάθε metalhead, ή ακόμα και κάθε ανοικτόμυαλου μουσικόφιλου.\r\nΚομμάτια που φτιάχνουν την διάθεση, εκπληκτικές μελωδίες που σου μένουν στο μυαλό σου για πολλούς αιώνες, όπως το Let Me Live, The One You Are, Enjoy, riffάρα. Το Fly Away power μπαλαντάρα, Come Into Resistance , με πλήκτρα που δίνουν ακόμα και pop διάσταση. Τις ακουστικές μπαλαντάρες Beneath The Silence και Still I’m Bleeding. Το I Need You σε πιο up tempo φάση. Το μικρό κιθαριστικό First in Line. Το σε πιο μοντέρνες μουσικές φόρμες, με κιθάρα και πλήκτρα να κεντάνε, Cross Of Hatred. Και το ατμοσφαιρικό Oceans Of Tomorrow να δίνει ένα φινάλε τόσο καλό, και αντάξιο του υπόλοιπου Enlighten The Darkness, που πετυχαίνει τον σκοπό του να φωτήσει το σκοτάδι, τα μοναχικά βράδια που βάζω να το ακούσω, αλλά να φωτήσει και τον δρόμο σε ένα ειδίωμα, μελοδικό power, που μάλλον δεν τον είδε, γιατί τέτοιο δίσκο, ούτε καν και από τους ίδιους τους Angel Dust δεν ξανά ακούσαμε. Άλλωστε ακόμα ένα δίσκο έβγαλαν το 2002, και από τότε είμαστε στην αναμονή.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n
\r\n