Atheist - Unquestionable Presence

                 Μια από τις επιδραστικότερες και πιο αγαπημένες μπάντες στο χώρο του τεχνικού/προοδευτικού death metal είναι και θα είναι για πάντα οι Atheist. Δεν είναι η μπάντα που κουράζει παίζοντας στυγνά και δύσκολα θέματα. Δεν είναι η μπάντα που θα προσθέσει επιρροές από διαφορετικά είδη και θα ακούγονται σαν ξεχωριστές οντότητες μέσα στην μουσική τους. Δεν είναι η μπάντα που θα ακούσεις μια-δυο φορές και θα πείς ‘’ουάου΄΄ και μετά θα μπει στην ραφιέρα σου και θα ξαναδεί το μηχάνημα αναπαραγωγής μουσικής σου μαζί με την Δευτέρα Παρουσία. Όχι, είναι Άθεοι και κάνουν ακριβώς τα αντίθετα. Η μπάντα ξεκίνησε στα μέσα των 80ς και υπό το όνομα των R.A.V.A.G.E. , η τετράδα Burkey/Patterson/Schaefer/Flynn έδειξε ότι δεν πρόκειται για μια μέτρια μπάντα που θα αναλωθεί και θα ξεχαστεί σύντομα. Death/thrash ο ήχος τους, πολύ πιο τραχύς από το μέλλον τους. Το 1988 αλλάζουν το όνομα σε Atheist και μέσα σε λίγα χρόνια κυκλοφορούν τρεις απίστευτους δίσκους, παντοτινά Μνημεία για την μουσική μας.  Το ‘’Piece Of Mind’’ είναι σκέτη μαγεία και όποιοι λατρεύουν το μπάσο, είναι ο δίσκος που θα πρότεινα να ακούσουν μιας και ξεχωρίζω τον Patterson ανάμεσα σε χιλιάδες συναδέλφους του. Δυστυχώς ένα αυτοκινητιστικό του στοίχισε την ζωή στα 22 του το 1991. Ο δεύτερος δίσκος των Atheist, ‘’Unquestionable Presence’’ βγαίνει μετά από αυτό και νέος μπασίστας ο  πολύ παραπάνω από εξαιρετικός Tony Choy (Pestilence/Cynic). Ένα χρόνο μετά το καταπληκτικό ‘’Elements’’ tτου 1993, διαλύονται ενώ η επανασύνδεση του 2006  έχει επιφέρει σαν αποτέλεσμα ένα και μοναδικό δίσκο, το ‘’Jupiter’’ τιμά το όνομα και την φήμη τους (μας λείπει όμως το κιθαριστικό όργιο των τριών πρώτων δίσκων).

\r\n\r\n

                   Η μουσική είναι συλλογική και μεγάλο κομμάτι ανήκει στον αποθανόντα Patterson. Τα πάντα είναι απόλυτα δεμένα, ένας κήπος με πανέμορφους χρωματισμούς, με άγρια και μη φυτά αλλά όλα κοιτούν ψηλά προς τον ουρανό. Ο δικός τους Ήλιος, είναι οι ψυχοσυνθέσεις της τετραμελούς σύνθεσης που παίζουν τα άπαιχτα, ακούγονται σε στιγμές μπερδεμένοι χωρίς να είναι ποτέ. Σαν χιλιάδες σκέψεις στο μυαλό που τις συντονίζουν και τις εκτελούν με χειρουργική ακρίβεια. Jazz περάσματα και νοοτροπία, ηχητικές ελευθερίες. Το μπάσο χτυπά αλύπητα, διαιωνίζοντας τα ηχητικά μας, ηθελημένα βάσανα. Αψεγάδιαστα κιθαριστικά ραψίματα αγκαλιάζουν σε αγκαλιάζουν ολοκληρωτικά και προκαλούν ακατανίκητη έκσταση. Μέσα σε μισή ώρα θα χάσεις τον αριθμό των riffs που θα έχεις ακούσει, ενώ το τρομερό drumming θα σε σεληνιάζει με το εκκωφαντικό και απαιτητικό του παίξιμο. Ναι, απαγορεύεται να το δοκιμάσετε σπίτι σαν αν δεν έχει επιδέσμους και ασθενοφόρο ή χειροπρακτικούς διαθέσιμους για τα χεράκια σας.

\r\n\r\n

                     Το να διαλέξεις ένα από τα οκτώ τραγούδια που έχει ο δίσκος είναι σαν να διαλέγεις ποια είναι η αγαπημένη σου άσκηση στα Ο.Υ.Κ.  Όλες θέλουν απόλυτη αφοσιώση και θέληση αλλά τα αποτελέσματα είναι θαυματουργά για τα αυτιά σου. Ενδογενής μουσική λάβα λιώνει τα πάντα στο διάβα της, κάθε όριο, κάθε δίλημμα και μαζί ενώνεται σε ένα ακουστικό χείμαρρο που δεν του λείπουν οι μελωδίες. Το αντίθετο θα έλεγα. Εγώ νιώθω πλήρης μετά από ένα άκουσμα του ‘’Unquestionable Presence’’. Με τις ακουστικές του κιθάρες, με τις λαρρυγγικές του κραυγές, με το ρυθμικό του κλυδωνισμό, με τριάντα δάκτυλα να ταλαντεύονται ταυτόχρονα και να δημιουργούν ηχητική πανδαισία . Με εμπιστοσύνη και περηφάνια στις μουσικές τους ικανότητες, με την απαραίτητη δύναμη που αποστέλλεται από τους ήχους του Death Metal, με τις τεχνικές του υπερβάσεις, με την προοδευτική του οντότητα. Και όλα αυτά σε μια άμεμπτη παραγωγή στα κλασσικά για το είδος Morrisound Studios από τον γκουρού Scott Burns και την ίδια την μπάντα. Ναι, για τέτοια ποιότητα μιλάμε. Και σαν μουσική και σαν μουσικούς.  Καλά έκανα και έβαζα σε αφιερώματα με τους καλύτερους κιθαριστες ,μπασιστες, ντράμερς στα 90ς την σύνθεση των Atheist.

\r\n\r\n

\r\n