Benediction - Subconscious Terror

~~                     Η Αγγλία δεν έμεινε αμέτοχη στις  χρυσές εποχές του Death Metal, δηλαδή κάπου μεταξύ 1989 και 1993. Οι Bolt Thrower, Carcass, Benediction, Therion, Decomposed, Cancer, Necrosanct, Gomorrah, Napalm Death, Impaler είναι κάποιες από τις γνωστότερες της σκηνής της. Οι Benediction είναι από αυτές που έχουν μείνει ζωντανές μετά από τόσα χρόνια, όχι  βέβαια αλώβητοι ή το ίδιο ακμαίοι ή αιχμηροί. Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1989 και εκτός των δύο κιθαρίστων που παραμένουν εώς σήμερα ο βασικός κορμός της μπάντας, είχαν στην ομάδα τους τον μεταγενέστερα πασίγνωστο Mark ‘’Barney’’ Greenway. Ο Mark μετά το πέρας του ντεμπούτου του με τους Benediction, δηλαδή το ‘’Subconcsious Terror’’  έφυγε για τους Napalm Death (ήδη το 1990 είχε τραγουδήσει στο μισό ‘’Harmony Corruption’’) στους οποίους παραμένει μέχρι σήμερα.
\r\n                               Το  ‘’Subconcsious Terror’’  δεν είναι και το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα των Benediction, ούτε το καλύτερο. Είναι άγουρο και ανώριμο και υποδηλώνει τις δυνατότητες που είχε η μπάνταπου αργότερα θα τις έκανε ικανότητες στα ‘’The Grand Leveller’’ και ‘’Transcend The Rubicon’’. Τρομακτική ατμόσφαιρα προσπαθεί να επιβληθεί αλλά ακούγεται αρκετά απαρχαιωμένη πλέον. Μουσικά δεν έχουν φτάσει σε υψηλό επίπεδο μιας και ακόμα είναι ένα μάτσο πιτσιρικάδες. Ούτε η  παραγωγή όμως βοηθά σε ένα καλύτερο ήχο. Τέρμα η γκρίνια.
\r\n                         Οι Benediction προτιμούν mid-paced ταχύτητες και επιτρέπουν στον όγκο τους να αναδειχτεί. Η χαρακτηριστική φωνή του Mark (φοράει μπλουζάκι Nocturnus to 1990) είναι παραπάνω από αρκετή ώστε να προκαλέσει υποσυνείδητα ψυχολογικά σοκ. Το βάναυσο κοπάνημα δεν έχει σταματημό και οι δεινές κοφτερές κιθαριστικές γραμμές χαράσσονται στο μυαλό.  Ένα soundtrack μιας ταινίας τρόμου των 80ς. Σαν το εξώφυλλο. Άνετα θα μπορούσε να κοσμεί μια βιντεοκασέτα από ταινία τρόμου. Αυθεντικά πράγματα σε ένα είδος που ανδρειωνόταν εκείνη την εποχή. Ξύπνημα στην Κόλαση με άμεση επίθεση κατευθείαν στο κόκαλο χωρίς γέφυρες, επωδούς  και λοιπά ηχητικά τερτίπια. Ο ‘’θόρυβος’’ που προκαλούν αντλεί το αίμα στο κεφάλι και μεταμορφώνει το δωμάτιο σε θάλαμο βασανιστηρίων. Οπτικό και ακουστικό υλικό της εποχής επιβεβαιώνει ότι οι συνθέσεις του δίσκου ακούγονταν συναυλιακά πιο παρακινητικές και από μαστίγιο στην πλάτη.
\r\n                      Οι δυνατές συνθέσεις του δίσκου εντοπίζονται κάπου στην μέση του δίσκου με τα  ‘’Eternal Eclipse’’ και ‘’Experimental Stage’’’ να αναπτύσσονται σε μακάβριες και νοσηρές ηχητικές απολαύσεις. Και επειδή το death metal είναι ψυχοθεραπεία ,αντλούμε ιδιαίτερη ευχαρίστηση ακούγοντας αυτή τη Homo Monohnotus συμπεριφορά στο παίξιμο τους και τους επιτρέπουμε να μας οδηγήσουν στο μουσικό τους δαιμονισμό. Ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου ακούσει στο όνομα ‘’Spit Forth The Dead’’  που σε κάνει να καταπιείς την γλώσσα σου με την βαναυσότητα και την τραχύτητα που το διακρίνει. Η έκδοση σε cd περιέχει και ένα δέκατο τραγούδι από το split του 1990 με τους Pungent Stench που προηγήθηκε του δίσκου. Το κομμάτι απλά τα σπάει και παίζει να είναι το αγαπημένο μου στην συγκεκριμένη κυκλοφορία μιας και ακούγονται  πιο δεμένοι και αιχμηροί με μια πιο ογκώδη παραγωγή που του κάνει να ακούγονται σαν οβιδοβόλο. Το γέλιο του Mark καθιστά σαφές για το ποιος είναι ο νικητής στην αναμέτρηση συγκροτήματος- ακροατή…
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n