CORONER - Mental Vortex
Coroner-Mental Vortex
Τι κοινό έχουν οι Rush με τους Coroner; Είναι τρεις, ένας κιθαρίστας, ένας μπασίστας/τραγουδιστής και ένας ντράμμερ. Τι άλλο; Την μουσική την γράφανε οι δυο πρώτοι, τους στίχους ο ντράμερ. Άλλο; Έπαιζαν τεχνικά, προοδευτικά και με εξαιρετικές συνθέσεις, δεν έβγαλαν ποτέ μετριότητα. Ε και στην τελική και οι δυο μπάντες είναι από τις ΠΙΟ αγαπημένες μου σε χιλιάδες που έχω ακούσει. Η ιστορία των Coroner όπως τους μάθαμε (σαν thrash metal μπάντα, πιο πριν γκλαμουριάζανε) ξεκινά το 1985. Ήδη το 1986 με το demo τους ‘’Death Cult’’ η θρυλικη τριάδα έχει γίνει μια γροθιά ενώ φωνητικά έχει αναλάβει ο Tom G. Warrior. Τελικά ο Ron Royce αναλαμβάνει τα φωνητικά, το επόμενο demo πάει καλά, υπογράφουν με την Noise Records και το ‘’R.I.P.’’ είναι γεγονός. Δίσκαρος θεικός, κορυφαίος και ότι άλλο μπορεί κανείς να γράψει. Ένα χρόνο αργότερα βγαίνει το ‘’Punishment For Decadence’’ που ασυζητητί μιλάμε για ακόμα ένα ‘’δεκάρι’’, προσωπικά είναι ο δίσκος που ακούω πιο αραιά από την πεντάδα τους. Λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας των 80ς κυκλοφορεί το ‘’No More Color’’, έχουν γίνει πολύ πιο τεχνικοί σαν παίκτες και συνθέτες και μαζί με τον επόμενο δίσκο ‘’Mental Vortex’’ είναι οι αγαπημένοι μου. Το 1993 βγάζουν το κύκνειο άσμα τους ‘’Grin’’ και φτάνουν στο ζενίθ τους μιας και μιλάμε για πολύπλοκες συνθέσεις πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους. Η τύχη και μάλλον ο μέσος οπαδός τους φέρεται αδυσώπητα έτσι το τέλος της μπάντας φτάνει το 1996. Το τρίο επανασυνδέεται το 2010 και γυρνοβολά δίνοντας χαρά σε οπαδούς που δεν ήλπιζαν ποτέ να τους (ξανα)δεί ζωντανά. Δυστυχώς το 2014 αποχώρησε ο Marquis Marky αλλά η μπάντα συνεχίζει χωρίς να έχουμε ακούσει νέο δίσκο αλλά όσο ζούμε ελπίζουμε. Ζούμε περίεργες εποχές, μουσική και μη.
Επειδή ακολουθεί θεοποίηση του συγκεκριμένου δίσκου, ας ξεκινήσουμε με το ελάττωμα του δίσκου, μια διασκευή που δεν έχει να προσφέρει τίποτα. Ωραία το ξεκαθαρίσαμε αυτό. Πάμε στις άλλες επτά κανονικές συνθέσεις των Coroner που σε δεσμεύουν σε αναρίθμητες ακροάσεις μετά την πρώτη επαφή-ακρόαση. Ας μην αναλωθούμε με το πόσο χαρακτηριστικά δύσκολα και τεχνικά παίζουν και ακούγονται και πάλι τόσο ενδιαφέροντες και πιασάρικοι. Ας μην αναφερθούμε στο ότι εγείρονται και οι έξι αισθήσεις σου (δεν υπάρχει τυπογραφικό, θα νιώσετε πρωτόγνωρα συναισθήματα). Οι αλλαγές, τα κοψίματα, η αλλαγή ροής και φοράς, όλα τόσο απότομα μα τόσο βατά, τόσο λογικά, τόσο επιθυμητά. Χωρίς κανόνες και επιταγές, παίζουν δίχως αύριο, θρασάρουν ανελέητα με μελωδίες που καρφώνονται στο μυαλό παντοτινά. Και οι τρεις τους σχίζουν τις διαστάσεις με τις δονήσεις που προκαλούν, πόσο μάλλον έχοντας ένα Morris από πίσω για παραγωγό να κάνει θαύματα και να πολλαπλασιάζει την δύναμη και ισχύ αυτού του πυρηνικού πειράματος.
Το ιδιόρρυθμο παίξιμο τους γίνεται εθισμός μετά από κάποιες ακροάσεις. Η παραδοξότητα τους ακούγεται σαν μια ταιριαστή ακολουθία. Παίζουν τα άπαιχτα, απροειδοποίητα και απρόσδόκητα. Χημεία ακραίων ήχων που συνδυάζονται μεταξύ τους και το αποτέλεσμα ακούγεται εμπευσμένο και μελωδικό. Ξεκινούν μια ακουστική σύρραξη στο ‘’ Semtex Revolution’’ που δεν υπάρχει προηγούμενο. Ολέθριες αρμονίες, ένα ηφαίστειο που εκρηγνύεται και για χρόνο το αποτέλεσμα είναι ισάξια επικίνδυνο αλλά και σοκαριστικά όμορφο. Παρακολουθείς τη λάβα και σαγηνεύεσαι αλλά όπου περνάει καίει τα πάντα. Κάπως έτσι και με το συγκεκριμένο τραγούδι. Απλά η λάβα χύνεται στον ακουστικό πόρο και καίει την τυμπανική μεμβράνη. Αν έπρεπε να γράψω για όλα τα τραγούδια, θα έγραφα βιβλίο. Και διαφορετικό σε κάθε ξεχωριστή ακρόαση. Και αυτό διότι οι τρεις αυτοί μάγοι ξέρουν να μεταμορφώνουν τις νότες σε ξόρκια και να σε σαγηνεύουν. Είναι οι Σειρηνες που σε προσκαλούν στην δική σου μουσική Οδύσσεια. Είναι ο τρόπος που φτύνει κάθε λέξη στο ‘’ About Life’’, τις νιώθεις που σαλεύουν ακόμα μέσα στο μυαλό σου, ώρες αφότου τις άκουσες. Ένα τραγούδι-συνταγή για να αντικρίσεις το ΤΕΡΑΣ μέσα σου. Να και ένα άλλο κοινό με τους Rush, οι πανέξυπνοι στίχοι του που λειτουργούν σαν τροφή για σκέψη. Μια αθώα μουσική συνταγή που μπορεί να φέρει το Ολοκαύτωμα στη ζωή σου.