Dissolving of Prodigy - Time Ruins Also Beauty

~~                       Όσο οι περισσότεροι από εμάς απολαμβάνουμε να διαβάζουμε για αγαπημένα μας ακούσματα, άλλο τόσο κάποιοι από εμάς αρεσκόμαστε στο να διαβάζουμε για άγνωστα πράγματα, για υλικό του παρελθόντος που μας έχει ξεφύγει και αξίζει της προσοχής μας. Μια τέτοια μπάντα ήτο για μένα οι Τσέχοι Dissolving The Prodigy. Ξεκίνησαν το 1989 σαν Bigotry, παίζοντας Doom/Death metal και κατάφεραν να κυκλοφορήσουν μια ντεμοκασέτα το 1993. Αλλαγή ονόματος σε Dissolving The Prodigy και με την προσθήκη ενός έκτου μέλους σε βιολί και πλήκτρα, κυκλοφορούν νέο υλικό την ίδια χρονιά. Έχοντας συνθέσει νέο υλικό και μαζί με μερικές παλιότερες συνθέσεις από το αναφερθέντα demo, κυκλοφορεί το 1995, το ντεμπούτο τους ‘’Lamentations Of Innocents’’. Οι λάτρεις του Doom/Death θα βρουν μια νέα αγάπη. Η συνέχεια έγινε δυο χρόνια αργότερα, από την ίδια εταιρία, την Τσέχικη Sheer Records. To ‘’Time Ruins Also Beauty’’ είναι επίσης θαυμάσιο. Πιο μεστές συνθέσεις, πιο μελαγχολικά όργανα. Η κακή διανομή δεν επέτρεψε να γίνουν γνωστότεροι παρά μόνο στην χώρα τους. Δεν τα παρατήσανε και κυκλοφόρησαν άλλα δυο ολοκληρωμένα άλμπουμς τραγουδισμένα πλέον στην μητρική τους γλώσσα καθώς και πήραν μέρος σε ένα πενταπλό split το 2010. Το τέλος ήρθε με τον θάνατο του βασικού κιθαρίστα/τραγουδιστή Rene Krystyn το 2013 από καρδιακή ανακοπή και όπως ήταν φυσικό ακολούθησε άμεση διάλυση.
\r\n                     Μια ραγισμένη φωνή θρηνεί. Ένα βιολί δακρύζει. Καλωσήρθατε στον κόσμο των Dissolving The Prodigy. Ηλεκτρισμός και παράνοια κάνουν σύντομα την εμφάνιση τους για να φορτίσουν ακόμα πιο πολύ την μπαρουτιασμένη ατμόσφαιρα. Τα όρνια κράζουν ψηλά, τα κουφάρια αναπαράγουν τους ήχους που φτάνουν στα αυτιά σου. Επιθανάτιες δάφνες στολίζουν τις μίζερες συνθέσεις τους. Γυναικείες φωνές και  κάποια καθαρά αντρικά προσπαθούν να ελαφρύνουν την ατμόσφαιρα αλλά τα βεβαρημένα παραμορφωμένα καταπλακώνουν κάθε χαρωπό συναίσθημα. Οι κιθάρες πλέκουν εγκώμια στην θλίψη ενώ βιολί, πλήκτρα και φλάουτο δημιουργούν ατμόσφαιρα και σε ταξιδεύουν. Μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις, χρονοτριβούν και στολίζουν τις συνθέσεις τους με κάθε λογής αβυσσαλέο και δύσμοιρο ήχο. Κάθε φωτεινότητα χάνει την λάμψη του όταν το βιολί κόβει τις χορδές πάνω στο σύρμα και τα κρουστά ξεψυχούν πάνω σε επίπονα χτυπήματα.
\r\n                          Η θλίψη παρασέρνει τα πάντα με τους αγκαθωτούς του καρπούς. Κάθε τραγούδι ακμάζει μέσα στον πόνο και στην μελαγχολία. Χλωμάδα στην χροιά της φωνής, παγωμένες χορδές που σπάνε κάτω από το τέντωμα τους. Μαραμένα πέταλα που θροίζουν μέσα στην ψυχή σου φέρνοντας βαθιά, απρόσμενα και αθέλητα αποτελέσματα. Το ’’Time Ruins Also Beauty’’ δεν είναι ο καλύτερος doom/death δίσκος που θα ακούσετε, του λείπουν τα τελευταία σκαλιά της κορυφής. Αλλά έχει πολλά υπόγεια σκαλιά που σας καλεί να τα κατέρθετε.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n