Firehouse - Firehouse

Firehouse - Overnight Sensation

Firehouse - Firehouse

\r\n

\r\n

\r\nΚαλά, υπάρχουν ακόμα αυτοί? Και έρχονται και στην Ελλάδα για συναυλία?\r\nΕ, δεν γίνονται αυτά!!! Τελικά όμως απ’ ότι φαίνεται μόνο του...σπανού τα γένια\r\nδεν γίνονται και έτσι οι  FIREHOUSE, ένα από τα αμερικάνικα Hard Rock / Heavy Metal γκρουπ που γνώρισαν μεγάλες\r\nδόξες στις αρχές των ‘90s\r\nέρχεται, έστω και στα βαθιά γεράματα πια, για να μας παίξει τις μεγάλες\r\nεπιτυχίες του, μακρινού είναι η αλήθεια, παρελθόντος (πολύ "συγκινησιάρικο" μου\r\nβγήκε αυτό αλλά μεταξύ μας, πιστεύω πως αυτοί που θα πάνε να τους δουν δεν θα\r\nγεμίζουν ούτε λεωφορείο...και τα κανονικά, όχι τις "φυσαρμόνικες"...).\r\n

\r\n

\r\nΗ τετραμελής μπάντα από την Charlotte σχηματίστηκε το 1989, από τα "απομεινάρια" των WHITE HEAT και MAX WARRIOR,\r\nκαι κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους τον Αύγουστο του 1990. Με άψογη\r\nπαραγωγή από τον David Prater, μετέπειτα παραγωγό των DREAM THEATER, "κρυστάλλινο" ήχο αλλά και\r\nκομμάτια "κομμένα και ραμμένα" να γίνουν επιτυχίες, το Firehouse\r\n"έσπασε" τα ταμεία, πουλώντας πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στην\r\nΑμερική, ενώ γενικά σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν ένα από τα πιο hot άλμπουμ εκείνη την εποχή, και αν\r\nθέλετε την άποψη μου καθόλου, μα καθόλου άδικα. \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\nFIREHOUSE (1990) \r\n

\r\n

\r\n

\r\n

\r\nΚινούμενοι πολύ προσεχτικά στην λεπτή γραμμή ανάμεσα στο Hard και στο Αμερικάνικο,\r\nμελωδικό Metal, στο\r\nστυλ των RATT ας πούμε, οι FIREHOUSE έφτιαξαν έναν δίσκο\r\nπου  ακόμα και σήμερα γουστάρω να άκουω\r\nμε "χίλια", και ειδικά στο αυτοκίνητο ή σε κάποιες "χαλαρές" στιγμές  (μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό\r\nτσογλάνια...), που ήταν πάντα από τις πρώτες μου επιλογές. Ελάχιστες είναι οι\r\nμέτριες στιγμές σε αυτό το πολύ καλό άλμπουμ, με πρώτη και "καλύτερη" το Rock On The Radio που ανοίγει τον δίσκο, ένα "άνευρο" κομμάτι που το\r\nθεωρώ μια "παραφωνία" όχι μόνο στον δίσκο αλλά και στο γενικότερο, καθαρά\r\nαμερικάνικο μουσικό τους ύφος, καθώς  μου\r\nθυμίζει πολύ τους "ψηφιακούς" DEF LEPPARD εκείνης της εποχής. \r\nΤο forte όμως\r\nτων FIREHOUSE ήταν τα δυνατά και ρυθμικά\r\nκομμάτια και ακριβώς έτσι είναι το All She Wrote που\r\nέρχεται μετά, μια φοβερή poser\r\nκομματάρα, με ωραίο ρυθμό, δυνατά riffs και φοβερό ρεφρέν που δεν σου ξεκολλάει εύκολα από το\r\nμυαλό, και για αυτό άλλωστε το All She Wrote έγινε μέγα hit τότε. Άλλη μια μεγάλη επιτυχία του δίσκου ήταν το Don’t Treat Me Bad το οποίο "σκαρφάλωσε" στο Νο 19\r\nτου Billboard, ένα πολύ\r\nκαλό και πολύ "ανάλαφρο" τραγούδι, με ωραίο συνδυασμό από ακουστικές και\r\nηλεκτρικές κιθάρες και πολύ "πιασάδικο" ρεφρέν, ενώ ακόμα ψηλότερα (Νο 5)\r\nέφτασε η απαραίτητη βεβαίως μπαλάντα με τίτλο Love Of A Lifetime, η\r\nοποία είναι ναι μεν καλή (και πολύ "Eurovision") αλλά εγώ προσωπικά την βαριέμαι και σχεδόν πάντα την\r\n"προσπέρναγα" για να πάω στο επόμενο και τελευταίο κομμάτι του δίσκου, το πολύ\r\nκαλό και πολύ δυνατό Helpless. \r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n FIREHOUSE - Overnight Sensation (Live) \r\n

\r\n

\r\n

\r\n

\r\nΠριν τελειώσει ο δίσκος βέβαια υπάρχουν και άλλα πολύ καλά κομμάτια,\r\nόπως το Shake And Tumble,\r\nτο πολύ ρυθμικό Lover’s Lane, όπου ο drummer Michael Foster ξεχωρίζει με\r\nτις   δυνατές "διπλομποτιές" του, και το\r\n"αργόσυρτο", βαρύ αλλά και πολύ καψούρικο Don’t Walk Away.\r\nΚορυφαία στιγμή του δίσκου πάντως για μένα είναι το καταπληκτικό Overnight Sensation, ένα κομμάτι με\r\nφοβερό ρυθμό, δυνατά riffs\r\nαπό τον Bill Leverty,\r\nπολύ καλή ερμηνεία από τον C.J. Snare ενώ εξαιρετικό είναι και το\r\nακουστικό instrumental Seasons Of Change\r\nπου ουσιαστικά είναι η εισαγωγή του Overnight Sensation. \r\n

\r\n

\r\nΣτο σύνολο του, παρά τις μια-δυο μέτριες στιγμές του, το ομώνυμο\r\nντεμπούτο των FIREHOUSE ήταν ένας φοβερός δίσκος και προσωπικά τον\r\nθεωρώ έναν από τα καλύτερα δείγματα του Αμερικάνικου μελωδικού -ή εμπορικού αν\r\nθέλετε- Metal εκείνης της\r\nδεκαετίας, παρά τον πολύ μεγάλο συναγωνισμό που είχε από πολλές άλλες δισκάρες\r\nαντίστοιχου ύφους, και αν είστε και εσείς fun του συγκεκριμένου στυλ αυτός ο δίσκος δεν\r\nπρέπει αν λείπει από την συλλογή σας. Αν συμβαίνει αυτό τρέξτε γιατί ειδικά\r\nτώρα που είναι καλοκαιράκι να είστε σίγουροι ότι θα τον ευχαριστηθείτε δεόντως.\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\nΑντώνης "The Nightrider" Αλεξανδρόπουλος\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.