Fleshcrawl - Bloodred Massacre

Οι Γερμανοί Fleshcrawl  υπήρξαν άτυχοι με τις επιλογές ονόματος για την μπάντα τους. Ξεκίνησαν σαν Morgöth την ίδια χρονιά (1987) που ξεκίνησαν και οι συμπατριώτες τους Morgoth. Το 1990 το άλλαξαν σε Suffocation μόνο που εξ Αμερικής μια άλλη Death Metal  μπάντα άρχισε να γιγαντώνεται. Τρίτο και καλύτερο όνομα, το Fleshcrawl που τους ακολουθεί τα τελευταία 25 χρόνια. Οι πρώτοι τους τέσσερις δίσκοι (βγαλμένοι μέσω της Black Mark)  θεωρούνται κλασσικοί στο είδος ενώ οι επόμενοι τέσσερις (μέσω της Metal Blade) είναι τουλάχιστον άξιοι για το είδος που εκπροσωπούν. Η μπάντα έχει μείνει ανενεργή δισκογραφικά τα τελευταία (πολλά χρόνια) με την φετινή χρονιά να σπάει τα δεσμά και να κυκλοφορεί  ένα σπλιτάκι αλλά και τα demos της σαν Suffocation, άρα ελπίζουμε σε κάτι νέο και ολοκληρωμένο. Πολλοί οι δίσκοι που θα μπορούσαν να μας απασχολήσουν αλλά ας δώσουμε βάση στο ‘’Bloodred Massacre’’ που είναι και ο πρώτος του τότε νέου τους τραγουδιστή.

Ο νεαρός χοντρούλης που είχε άφθονη όρεξη και πάθος, ακούγεται σαν διαόλου γόνος στο φερώνυμο, εναρκτήριο τραγούδι. Μπλουζάκι ‘’The Abyss’’ από τον κιθαρίστα, μιας και η μπάντα είναι του παραγωγού τους, Peter Tagtgren που μαζί με τον Mikael Hedlund (μπάσο στους The Abyss) υπήρξαν  και μηχανικοί ήχου του συγκεκριμένου δίσκου των Fleshcrawl. Πραγματικά τους έκανε μια θαυμάσια δουλειά . Ακούγεται η Σουηδίλα να γεμίζει (και να περισσεύει) από τα ηχεία. Το σχέδιο  είναι από τον διάσημο Φιλανδό καλλιτέχνη, Juha Vuorma, που έχει καλλιτεχνήσει άπειρα μεταλλικά κομψοτεχνήματα και το συγκεκριμένο κοκκινόμαυρο εξώφυλλο είναι τρομερό. Οκτώ ευχάριστες μα και αιματηρές συνθέσεις με τέρμα τα γκάζια θυμίζοντας αρχαίους Dismember και μια διασκευή στο κλασσικό ‘’Necrophiliac’’ των Slayer.

Όνειρο και πραγματικότητα γίνονται ένα κάτω από την μεταλλική επίθεση των Fleshcrawl. Βάναυσο πολεμικό ξύσιμο στις κιθάρες, κυνηγετικά τύμπανα και φωνές πόνου και οργής, κάποιες πιο μπάσες, νεκρομεταλλικές, κάποιες πιο τσιριχτές. Τραγούδια σαν το ‘’Slaughter At Dawn’’, το ομώνυμο,το ‘’Beyond Belief’’,  το ‘’Awaiting The End’’ και το ‘’Dark Dimension’’ , είναι πραγματικοί προσκρούστες και αλίμονο αν  ταξιδέψεις μαζί τους χωρίς καμιά προειδοποίηση ή εμπειρία. Η μουσική είναι κατά μεγάλο μερίδιο συνθέσεις του Mike (κιθάρα/μπάσο) και σε πολλές τον βοηθά ο έτερος κιθαρίστας Stefan , ακόμα και ο δερματοβασανιστής Bastian ο οποίον είναι υπεύθυνος  και για τους στίχους μιας και δεν είχε έρθει ακόμα ο νέος τραγουδιστής (έχει γράψει για το Awaiting The End’’ όμως). Τα τραγούδια είναι διαβρωτικά και συνεχόμενη ακρόαση τους προκαλεί ολική καταστροφή σε αυτιά και ψυχές. Ο μετρητής εγκεφαλικού οργασμού χτυπάει κόκκινο, ειδικά στους λάτρεις του Σουηδικού ήχου. Μίσος και απέχθεια μεταφρασμένα σε νότες που περπατούν μέσα από την φωτιά της ανάγκης των μελών να την εξωτερικεύσουν.  Η επιλογή διασκευής εποχής ‘’Hell Awaits’’, σε ένα από τα δυο αγαπημένα μου τραγούδια του δίσκου θεωρείται άκρως επιτυχής μιας και διατηρούν όλα τα ακραία στοιχεία του αυθεντικού και του προσδίδουν μια κάπως επιπλέον σκληρότητα λόγω παραμόρφωσης ήχου και φωνής.