Hades - Resisting Success

              Hades.  Άδης. Πολυφορεμένο όνομα ή συνθετικό για πολλές metal μπάντες. Ειδικά για δυο από αυτές, μια από Νορβηγία που προσκυνά Bathory και μια δεύτερη από Αμερική που Power/Speedάριζε και είχε και μια φωνάρα στην διάθεση της, τόσο καλή που την πήραν οι Watchtower στο δεύτερο δίσκο τους  (όπως και τώρα που ξαναβάλαν μπροστά τις μηχανές τους). Βέβαια, οι Hades από το New Jersey, είναι η μπάντα του κιθαρίστα Dan Lorenzo που δημιούργησε την μπάντα στις αρχές του 1978, δίνοντας στην μπάντα του  το παρατσούκλι του από το σχολείο. Δηλαδή μπάντα σαράντα ετών παρακαλώ. Αρχές των 80ς και το πρώτο τους υλικό παίρνει σάρκα και οστά σε διάφορα demos με διαφορετική σύνθεση στη μπάντα ( μόνο ο drummer, Tom "Agh" Coombs ήταν από την αρχή μαζί του).  Το 1985 μαζεύεται η μαγική πεντάδα που θα αποτελέσει τους Hades που αγαπήσαμε. Ένα Live demo σε κασέτα και αφού βρουν και εταιρία (Torrid Records: Exodus, Gothic Slam, Hades, Tension) να τους κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους ‘’Resisting Success’’  το 1987 και ένα χρόνο αργότερα το ‘’If At First You Don’t Succeed…’’). Δίσκαροι αμφότεροι. Μάλλον όλοι άκουγαν thrash εκείνη την εποχή και πάνε ψιλοάπατοι. Fast forward, 1995 και ξαναδίνουν ένα τρίτο δίσκο, σε πολύ καλό επίπεδο (κατώτερο των προαναφερθέντων). Στη συνέχεια ήρθε και ένα συμβόλαιο με την Metal Blade και έβγαλαν άλλους τρεις δίσκους με αυτήν, αρκετά καλοί αλλά τίποτα το αξιοσημείωτο η αλήθεια. Η μπάντα είναι ενεργή αλλά από το ‘’DamNation’’ του 2001  έχουμε να ακούσουμε νέο υλικό. Οι ελπίδες μάλλον έχουν χαθεί.

                     Η εποχή ζητούσε thrash metal. Οι Hades δίνουν μια κλωτσιά στο Power Metal τους που παίρνει φωτιά. Εξάλλου περιοδεύανε με μπάντες όπως οι Overkill, Slayer, Megadeth, Anthrax κτλ. Ταχύτητα είναι η λέξη-κλειδί.  Τα ψιλά φωνητικά του Tecchio διαλύουν τα πάντα στο πέρασμα τους. Παντοτινή δίψα για γρηγοράδα. Χωρίς χρονοτριβές, μας αραδιάζουν τόνους (και μέγεθος και βάρος) από riffs. Τεράστιες δόσεις από θανάσιμες ρυθμικές σφυριές. Ακόμα και όταν ακούγονται για λίγο πιο μπλουζίστικοι όπως στο ‘’Nightstalker’’, το μπάσο είναι εκεί δημιουργώντας ορυμαγδό και μετά κόλαση από πυροφόρες πενιές. Στιβαρές εκτελέσεις από συνθέσεις που το αποζητούν, εκτελεσμένες άρτια. Δριμή κιθαριστική αίσθηση, αναδευμένη με ακούραστη ζωντάνια. Όταν πάλι συντομεύουν τις συνθέσεις τους (Legal Tender ) με ιλιγγιώδεις ταχύτητες  και επιδίδονται σε ανελέητη επίθεση, όποιον πάρει ο …Άδης.

                   Κάθε τραγούδι, έχει κοινά στοιχεία την δύναμη και την μεταλλική του πορεία αλλά πάντοτε υπάρχει χώρος για ποικιλία και έτσι σε ένα προσεκτικό αυτί θα βρει πολλές διαφορές και ποικιλία ανάμεσα στα τραγούδι. Υπάρχει μια αγάπη σε πιο Hard rock ακούσματα που τους βγαίνει σε κάποια σολαρίσματα  ή κοψίματα, σε εισαγωγές ή ρεφραίν, πάντοτε καλυμμένα με τα πιο σφυρήλατα μεταλλικά κελύφη. Είναι όμως εκεί. Το ‘’Sweet Revenge’’ είναι η πιο παλιά σύνθεση του δίσκου αφού έρχεται από το ντέμο του 1984 και η έμπνευση φαίνεται να τους είχε επισκεφτεί από την μέρα no1.  U.S. Power Metal με αστραπένιες κιθάρες, Ολύμπια φωνητικά και Κερβερώδη ρυθμούς.  Ένα από τα αγαπημένα μου του δίσκου είναι το “’The Cross’’ με τις κιθάρες να οργιάζουν ασύστολα όσο μια μαγική εφαρμογή στα τύμπανα  προσκολλούνται. Όσο για την φωνή, Έβερεστ. Η μπάντα μπαίνει σε μια τελευταία δοκιμασία, στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου, ‘’ Masque of the Red Death ‘’ μια τριλογία βασισμένη στιχουργικά στο ομότιτλο βιβλίο του Edgar Allan Poe ενώ μουσικά προσφέρουν ανοιχτόχερα ουτοπικές μελωδίες. Πάντως γενικότερα, τους ενδιαφέρουν πιο κοινωνικοπολιτικά θέματα. Φίλοι των Toxik, Flotsam And Jetsam, Paradox, Agent Steel, Destructor και δεν συμμαζεύεται, το λατρεύουμε μέχρι το τέλος του χρόνου.