Kreator - Extreme Aggression

Καλοκαίρι του 1989, και η μυθική δεκαετία του ’80 τελειώνει. Τα περισσότερα thrash γκρουπ έχουν αρχίσει ήδη να ρίχνουν τις ταχύτητες ακολουθώντας τις επιταγές των Slayer και του “South of Heaven”, αλλά και των Metallica που είχαν ήδη αρχίσει να προσεγγίζουν το κλασικό heavy metal.

Mέσα στο κλίμα αυτό, όπου όλοι κοιτούσαν το επόμενο βήμα και πως θα εξελιχθούν ή πως θα κάνουν μεγαλύτερη εντύπωση, οι Kreator κυκλοφορούν το “Extreme Aggression”. Το συγκρότημα για πρώτη φορά παρουσιάζει το πιο απλό εξώφυλλό του, χωρίς ζωγραφιές, σκελετούς και τέρατα όπως πριν, αλλά τοποθετεί μια πολύ απλή φωτογραφία του. Σαν να λέει “τα βαρεθήκαμε όλα” και τώρα θα δείτε τι θα πάθετε.

Η κραυγή του Mille Petrozza στο εναρκτήριο “Extreme Aggressions” σε κάνει να ψάχνεις τα μυαλά σου στον απέναντι τοίχο. Οι Kreator καθαρίζουν τον ήχο τους ακόμη περισσότερο από το “Terrible Certainty”, γίνονται γρήγοροι χωρίς να κλείνουν τα αυτιά τους στο Bay Area thrash και τα πιο τεχνικά συγκροτήματα, και φτιάχνουν το thrash της επόμενης δεκαετίας.

Ο δίσκος περιέχει τα πάντα, αλλά και έναν πεντακάθαρο, κρυστάλλινο ήχο που δεν ξεχνιέται με τίποτα και σε σημαδεύει για πάντα. Αν και ο δίσκος έγινε γνωστός από τους γρήγορους thrash ύμνους για να ξεκολλάνε σβέρκοι όπως το “Extreme Aggressions”, το “Betrayer”, και το “Stream of Consciousness", όλα τα κομμάτια είναι thrash σεμινάρια.
Απίθανα ρυθμικά τραγούδια, όπως το “Fatal Energy”, που τις μελωδίες και τους ρυθμούς τους θα ζήλευαν ακόμη και μπάντες όπως οι Αnnihilator και οι Megadeth του “Rust In Peace”. Aλλά ενώ αυτές οι μπάντες πολλές φορές φλέρταραν με το καθαρό heavy metal, οι Kreator τα παρουσιάζουν όλα αυτά μέσω του thrash και μόνο.

Αυτό που κερδίζει όμως στον δίσκο ακόμη περισσότερο, αν είναι δυνατόν, είναι η εξωπραγματική ερμηνεία του Petrozza. H οργή που βγάζει, η άψογη προφορά του και η δύναμη της φωνής του σχεδόν προκαλούν ανατριχίλα. Δίνει τόσο έμφαση στους στίχους και στο πως τους προφέρει, που προκαλεί πώρωση στο μέγιστο επίπεδο, που ούτε death ή black metal μπάντες δεν έχουν καταφέρει.

O Mille Petrozza τα βάζει με όλους και όλα, ανοίγει πόλεμο με την κοινωνία, και πρoκαλεί δέος όταν ουρλιάζει “Society, what have you done to me? Society, bring you to your knees”, “No reason to exist, life is controlled”, “Their plastic noise is anything but music to me”, “Dreams are destroyed so easily” (τι στίχος Θέε μου), “Satisfy your brainless lust, your word
isn't worth more than a puke in a dust”, “I don’t trust in no one but myself” και τόσους άλλους στίχους που ανεβάζουν ακόμη πιο πολύ το επίπεδο αυτού του απίστευτου δίσκου.

Η Ελλάδα λάτρεψε τους Kreator εκείνης της εποχής όσο λίγα thrash συγκροτήματα. Χαρακτηριστική είναι η συναυλία τους στο Ρόδον, στις 26-3-1989 όπου κόντεψε να γκρεμιστεί το κτίριο. Το συγκρότημα αντάμειψε το ελληνικό κοινό με το βίντεο-κλιπ του “Betrayer”, που γυρίστηκε στην Ακρόπολη (παράνομα) και είχε και πλάνα από τη συναυλία.
Αληθινές, αγνές εποχές που το thrash έφτασε στο απόγειό του στη χώρα μας.

Το “Extreme Aggression” είναι από τους απειροελάχιστους δίσκους του thrash που δεν έχει χάσει γραμμάριο από τη φρεσκάδα του, και ακούγεται σα να βγήκε χθες. Αν λέξεις όπως «πάθος», «λύσσα», και «αλήθεια» είχαν μουσική υπόσταση, αυτός ο δίσκος θα ήταν η πιο τέλεια περιγραφή τους.

Γιώργος “A whole generation born just to die” Πετρουλάκης