Lazarus Sin - Intracranial Mass

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αν κάποιος οπαδός του US heavy/power/epic metal διαβάσει το όνομα Lazarus Sin και δει το εξώφυλλο του “Intracranial Mass”, θα καταλάβει αμέσως, χωρίς να ακούσει νότα, ότι ανακάλυψε διαμάντι. Και έτσι ακριβώς θα είναι. Οι Lazarus Sin από το Oregon κυκλοφόρησαν το 1988 τον πρώτο τους δίσκο, “Intracranial Mass” από την Blood of the Lamb Publishing, και έμειναν για πάντα στην ιστορία του heavy metal. Το δεύτερο άλμπουμ, “Open Up My Mind” (σαν Lazarus πια) το 1992 δυστυχώς δεν ήταν τόσο καλό, αλλά το ντεμπούτο αρκούσε για να δημιουργηθεί ο μύθος.

Το πάντρεμα όλης της αμερικάνικης heavy/epic metal σκηνής που συμβαίνει στο άλμπουμ αυτό μοιάζει εξωπραγματικό. Όλο το συναίσθημα των Omen, των Manilla Road, των Iron Cross (από τη Florida) και των Slauter Xstroyes, όλο το cult και το underground, μαζεύεται σε ένα δίσκο, που κάθε δευτερόλεπτο σε μεταφέρει στη Αμερική των 80s και το κλίμα που επικρατούσε στην epic metal σκηνή. Απρόβλεπτο heavy metal, άλλοτε ακατέργαστο και δυναμικό, άλλοτε μελωδικό και επικό, το “Intracranial Mass” γράφει ιστορία με έναν ήχο που και να θέλουν οι σημερινές μπάντες δεν μπορούν να τον πετύχουν.

Ανατριχίλα και πώρωση σε κάθε τραγούδι που ακόμα και από την πρώτη φορά που το ακούει κάποιος, καταλαβαίνει ότι βρήκε κάτι κλασικό, κάτι που κρατά στο χρόνο. Τα φωνητικά του Joseph Tierney χτυπούν ευαίσθητες χορδές σε κάθε στίχο, κάνοντας τον ακροατή να θέλει να τραγουδήσει και να φωνάξει, ακόμα και αν δε ξέρει τους στίχους. Η δύναμη της μουσικής, η δύναμη του heavy metal, η δύναμη του κλασικού, υπάρχουν σε κάθε χιλιοστό αυτού του αξεπέραστου μνημείου.

Ο δίσκος γνώρισε αρκετές επανεκδόσεις από το 1988 και μετά, τη δεκαετία του ’90 ξανακυκλοφόρησε σε CD/κασέτα από την Blasphemy Productions αλλά το όνομα της μπάντας είχε αλλάξει σε Lazarus, ενώ η πιο πρόσφατη επανακυκλοφορία ήταν του 2013 από την Steel Legacy Records σε βινύλιο. Το όνομα σε αυτή την κυκλοφορία ήταν Lazarus Sin, αλλά το θρυλικό εξώφυλλο ήταν σε animated εκδοχή. Όποια έκδοση και να έχει όμως κάποιος, αυτό δεν τον εμποδίζει να γίνει αιώνιος και παθιασμένος θαυμαστής μια μαγευτικής μπάντας, που εκπροσώπησε το epic/heavy metal με τον καλύτερο τρόπο. Γιατί οι Lazarus Sin, δεν ήταν απλά μια γνήσια heavy metal μπάντα, άλλά ήταν το ίδιο το heavy metal.

“How can you pen a poem of despair
Caught up in my grief so deep?
What can I tell you of misery
The wealth of torment that I keep

How can you write a letter of pain?
How will you know just what I feel?
When you have lost the only thing
That made your life seem so real”