Mercyless - Coloured Funeral
Mercyless-Coloured Funeral
Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να πρέπει να εγκαταλείψεις την μπάντα που ΕΣΥ ίδρυσες μετά από κάποια χρόνια. Όχι επειδή βαρέθηκες, όχι επειδή μαλώνεις με τους άλλους, όχι επειδή κουράστηκες, όχι επειδή ‘’μεγάλωσες’’. Να πρέπει να την εγκαταλείψεις. Σαν τον Stéphane Viard των Meryless που κάποτε έπαιζε τόσο τεχνικά και έκανε την κιθάρα σου να παίρνει φωτιά. Κάποια στιγμή όμως έπαθε εμβοή στο αυτί, πρόβημα το οποίο χειροτέρεψε με τα χρόνια σε σημείο να μην μπορεί να παίξει κιθάρα ούτε σε συναυλίες ούτε στο προβάδικο και έτσι εγκατέλειψε την μπάντα του το 2014. Η ιστορία των Mercyless ξεκινά το 1987 στην Γαλλία, σαν Merciless στην αρχή. Οι Σουηδοί συνονόματοι προηγήθηκαν γι αυτό και οι Γάλλοι άλλαξαν το γράμμα τους το 1991. Ήδη μέχρι τότε, το κουαρτέτο έχει κυκλοφορήσει μια σειρά απο εκπληκτικά demos γεμάτα τεχνικό thrash/death metal. Αλλαγη στη θέση του μπασίστα, συμβόλαιο με την Restless Records και το ντεμπούτο ‘’ Abject Offerings’’ κυκλοφορεί το 1992. Οι Mercyless συνηγούνται της Γαλλικής death/thrash σκηνής μαζί με τους Loudblast, Agressor, No Return, Massacra και Execution. Η Century Media τους υπογράφει, η σύνθεση της μπάντας παραμένει ίδια και τίποτα δεν φαίνεται ικανό να τους σταματήσει. Και πως να τα καταφέρει κάτι ή κάποιος όταν ο επόμενος δίσκος σου είναι το ‘’Coloured Funeral’’. Τα επόμενα δυο χρόνια χάνουν το ρυθμικό τους ντουέτο και αυτό τους στοιχίζει. Το death metal μετά το 1995 αρχίζει και βρίσκεται σε ύφεση. Η μπάντα επιτέλουν αντικαθιστά τα δυο μέλη που έχασε ενώ έρχεται και 5ο μέλος στην μπάντα, στα πλήκτρα. Ο ήχος του ‘’C.O.L.D.’’ (1996) είναι σαφώς πιο μελωδικός, τα φωνητικά έχουν καθαρίσει (κάτι ανάμεσα στα φωνητικά των αρχαίων Lake Of Tears και Sentenced), υπάρχουν πολλά γκρουβάτα σημεία και γενικότερα μεγάλες διαφορές από το παρελθόν τους. Το ίδιο συνεχίστηκε και με το ‘’ Sure to Be Pure ‘’ (2000). Φυσικά και τους αποκύρηξαν οι οπαδοί τους και έτσι ένα χρόνο αργότερα διαλύθηκε η μπάντα. Το 2011 ξαναβάζει μπροστά και κυκλοφορεί το πολύ καλό ‘’ Unholy Black Splendor’’ ενώ το ‘’ Pathetic Divinity'' που κυκλοφόρησε το 2016 (μετά τη φυγή του Stephane δηλαδή) είναι απρόσμενα καλό. Το καλοκαίρι αναμένουμε το νέο δίσκο τους.
Αν και η μπάντα είναι Γαλλική, κύριος συνθέτης και στιχουργός, τραγουδιστής και κιθαρίστας της μπάντας είναι ο Max Otero, Ισπανικής καταγωγής. Όλες οι συνθέσεις του ‘’Coloured Funeral’’ και γράφτηκαν την περίοδο 1991-93. Αιμοτοχυσία από το πρώτο δευτερόλεπτο. Οι ρυθμοί αλλάζουν συχνά ταχύτητες και προσαρμόζονται στις ανάγκες κάθε σύνθεσης. Άπλετος χώρος για να προλαβαίνεις να επεξεργάζεσαι αυτά που ακούς στροβιλίζοντας το κεφάλι σου συγχρόνως. Παικταράδες από κούνια, καταθέτουν τα πειστήρια τους με βίαιο τρόπο. Το δεύτερο τραγούδι είναι από τα αγαπημένα μου. Το βασικό riff του ‘’ Mirrors of Melancholy’’ απελευθερώνει σαρκοφάγα αισθήματα. Τρομερή ηχητική βούληση που σε αναζωογονεί ενώ ταυτόχρονα σε μαστιγώνει με κοφτερές μελωδίες. Τα φωνητικά θυμίζουν αρκετά με αυτά των Death αλλά και των Obituary. Μουσικά πιο κοντά σε μπάντες σαν τους Pestilence εποχής Testimony Of The Ancients. Συνθέσεις που σε αφοπλίζουν με την πλειάδα ιδεών. Σοφία και πόλεμος ήχων.
Το πόσο σημαντικό είναι να έχει οποιοδήποτε metal συγκρότημα εξαίσια riffs, το ξέρουμε όλοι. Οι Mercyless φυσικά και φέρνουν riffs οργής από το υπερπέραν. Το θέμα είναι ότι είχαν και δυο αστέρια που λειτουργούσαν σαν κουπιά σε βάρκα. Αυτά αποφάσιζαν προς το που θα πάει η σύνθεση, πότε θα σταματήσει, πόσο γρήγορα θα πάει κτλ. Άρρηκτα συνδεδεμένα με τις κιθάρες, διαχέουν το οξύγόνο για να αναπνέυσουν τα τραγούδι. Διότι θα σας ζορίζει η πολυπλοκότητα και η τεχνική των Mercyless, χωρίς όμως να νιώσετε δυσφορία. Ακούστε το ‘’Contemplations’’, αφεθείτε στις αλλαγές του, απολαύστε τα σολαρίσματα του, χαθείτε στις κατακόμβες των φλεγόμενων (δυς)αρμονιών του.Γίνεται πλήρη ανασκαφή και καλλιέργεια στο χώμα κάθε σύνθεσης και από τους τέσσερις και οι ήχοι που διαμορφώνονται είναι πλέον πολύ καρποφόροι για το μυαλό μας. Έφτασαν σε τέτοιο επίπεδο έμπνευσης και δυνατοτήτων-ικανοτήτων που περιμένανε ο επόμενος δίσκος να είναι άριστος. Και τελικά πήραμε τα Κ.Ρ.Υ.Α. μας.