Messina - Terrortory

Όταν ψάχνεσαι στο thrash metal, δύσκολα θα κοιτάξεις προς Ολλανδία μεριά. Όσο καλή φήμη και να έχουν στο death metal, η προηγούμενη γενιά της έδωσε λίγα δείγματα (αν και ποιοτικότατα) τα οποία έμειναν και στην αφάνεια. Mandator,Cry of Terror, Lunatics Without Skateboards Inc.,Messina,Usurper,Sacrosanct,Mystrez και κάποιες άλλες που σίγουρα ξεχνάω. Όπως έδειξε η ιστορία, καμιά δεν κατάφερε να γίνει ιδιαιτέρως γνωστή, άσε που καμία δεν άντεξε στο χρόνο. Άντε, μόνο οι Sacrosanct και οι Messina που επανασυνδέθηκαν. Επιλέγουμε να ασχοληθούμε με τους  Messina, παλιότερα ως Assassin. Από τις παλιότερες μπάντες της Ολλανδίας (μιλώντας για thrash metal ) με έτος ίδρυσης το 1984 και ηχητικά ντοκουμέντα αποθηκευμένα σε demos το 1987-88, σε heavy metal φόρμες τότε. Δυστυχώς το όνομα Assassin ήταν και είναι από τα πιο πολυφορεμένα και οι Γερμανοί Assassin είχαν ήδη να αποκτούν φήμη και να κυκλοφορούν ολοκληρωμένους δίσκους και έτσι οι Ολλανδοί αναγκάστηκαν να αλλάξουν το όνομα τους σε Messina (1988). Παίρνουν μέρος και σε μια συλλογή με άλλες τοπικές heavy metal μπάντες προσπαθώντας να κάνουν το όνομα τους λίγο γνωστότερο. Εν τω μεταξύ, το thrash έχει πάρει τα πάνω του και ο ήχος των Messina όλο και σκληραίνει. Μέσα σε ένα χρόνο έχει μεταμορφωθεί σε ένα thrash metal δυναμίτη και ετοιμάζει το υλικό του ντεμπούτου τους ''Terrortory'' που θα κυκλοφορήσει το 1990 από την μικρή Γερμανική εταιρία D&S Recording. Αναμενόμενο να μην μπορέσει το όνομα τους να διαδωθεί εκτός χώρας και λίγο αργότερα να το διαλύσουν. Αν και το συγκρότημα έχει ήδη από το 2016 επανασυνδεθεί και μάλιστα με αυθεντική σύνθεση, δεν έχει υπάρξει νέο υλικό.

Αν και Ολλανδοί, το thrash metal τους δεν θα σας θυμίσει τις κλασσικές Γερμανικές μπάντες. Πιο τεχνικοί, πιο Αμερικανέ, με μια σύνδεση στις ρίζες τους (πιο heavy metal). To ''Messina'' που μας καλωσορίζει είναι χαρακτηριστικό τραγούδι όλου του δίσκου που θα ακολουθήσει. Οργισμένο, με αναπτυσσόμενες ενορχηστρώσεις, οργανικό και εντατικό, με αλησμόνητα σολαρίσματα και φωνή που λειτουργεί σαν άσπονδος εχθρός. Στιχουργικά όλα τα τραγούδια είναι ιδέες του μπασίστα Nistelrooy (στο συγκεκριμένο αναφέρεται σε κάποιον Assassin, λογικά θα είναι γραμμένο αρκετά παλιά, πριν αλλάξουν καν όνομα) ενω συνθετικά δουλειά των δυο κιθαρίστων της μπάντας. Χωρίς δισταγμό, το Attempted Suicide αναλαμβάνει επιπλέον ξεσήκωμα αρχίζοντας με ένα σολάρισμα του Derijks. Τα φτερά του ολέθρου αναπτύσσουν γρήγορα ταχύτητα, η φωνή ακούγεται εκτονωτική και εκρηκτικοί ρυθμοί δίνουν το τέμπο της σωματικού μας βασανισμού. Εκπληκτικό παίξιμο, σαν κορσές που όλο και σφίγγει περισσότερο και σε απογυμνώνει συναισθηματικά. To ''Nothing Will Change '' μου φέρνει ελαφρώς στο μυαλό Exodus (χωρίς να φτάνει το επίπεδο των Αμερικανών) πριν το ομώνυμο τραγούδι μπεί σε Slayer επικίνδυνα μονοπάτια και δεν αφήσει τίποτα όρθιο πίσω τους. Κιθάρες-Κέρβεροι που φτύνουν riffs και ελευθερώνουν ατόφια επιδραστική ενέργεια. Η συνθετική υποστήριξη και του νέου μέλους του (και drummer της μπάντας) Zopfi το κάνει ακόμα πιο παθιασμένο και γενικότερα πρέπει να επισημανθεί ότι ήταν μεγάλη μεταγραφή ο τύπος για να περάσουν στο επόμενο στάδιο όχι μόνο σκληρότητας ήχου αλλά και τεχνικής υποστήτιξης. Όπου συνεισφέρει συνθετικά, είναι και τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου.

Γράφοντας αυτό, περνάω στο ''Who's for Dinner'', μια από τις πιο συμπαγείς συνθέσεις του δίσκου. Σχάση ατόμου, πυρινική έκρηξη. Sepulturιασμός, προκλητικές απότομες αλλαγές, (δ/σ)ολοφονικές συγχορδίες.Ευλογημένες μελωδίες και ας μην είναι συχνά ικανές να σου μείνουν εύκολα στο μυαλό μιας και τις αλλάζουν φόρμες και δυσκολεύουν την βατότητα τους. Το ''Deathrow'' ξεκινά με ακουστικές κιθάρες, κάτι που δεν συνήθιζες να ακούς στις αντίστοιχες κυκλοφορίες του είδους και της εποχής. Σύντομα τα ηχητικά του χωράφια γίνονται τραχύτατα και επιβάλλονται στον ακροατή επώδυνα. Το ''Ritual Killings'' δοκιμάζεται τεχνικά και τεντώνεται όσο δεν πάει, δείχνοντας τις εκτελεστικές ικανότητες της πεντάδας των Messina. Μαιναδική έκσταση για αυτούς που θέλουν το thrash τους να ακούγεται περίπλοκο και δύσκολο. Με άπειρα σόλος και αέναες μεταβολές. Κλείσιμο του δίσκου με μια ορχηστρική καταιγίδα, ίσως ότι πιο γρήγορο συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο με μια Metallica (ντεμπούτου) αγουροσύνη και παθιασμένη ενέργεια.Συμπερασματικά, αν κάνεις τα πρώτα σου βήματα στο συγκεκριμένο ήχο δεν θα ακούσεις τους Messina. Δεν είναι ούτε οι καλύτεροι ούτε οι σημαντικότεροι ούτε ανήκουν στους πιονέρους. Αν όμως έχεις ακούσει όλα τα βασικά και μη και ακόμα ψάχνεις για δίσκους που θα σε καταπλήξουν, δίνεις βάση και στους Messina.

Υ.Γ. Στην ευχαριστήρια λίστα τους, πρώτους πρώτους αναφέρουν τους Assassin. Να απευθύνονται στους Γερμανούς με τους οποίους ίσως να είχαν καλές σχέσεις και ας άλλαξαν όνομα εξαιτίας τους ή να είναι απλά μια έμμεση αναφορά στο παρελθόν της ίδιας τους της μπάντας;