Η δεύτερη full-length live κυκλοφορία των Motorhead θα στέκει μοιραία στη σκιά της πρώτης ("No sleep ’til Hammersmith"). Πώς να ξεπεράσεις άλλωστε ένα από τα ποιοτικότερα live albums στην ιστορία του σκληρού ήχου; Πέρα όμως από αγιοποιήσεις, το "No sleep at all" πάσχει, όπως και ο τελευταίος studio δίσκος της μπάντας, σε επίπεδο παραγωγής. Αν το "Hammersmith" βγάζει με τον αμεσότερο τρόπο στο βινύλιο τη "βρωμιά" του ήχου των Motorhead, o διάδοχός του δεν το κατορθώνει.
\r\n\r\n
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι το "No sleep at all" δεν αξίζει τον κόπο. Αν μη τι άλλο, αποτελεί πρώτης τάξης ευκαιρία για να ακούσει κανείς σε ζωντανή εκτέλεση μερικά από τα καλύτερα τραγούδια των δύο τελευταίων δίσκων της μπάντας, δηλαδή του "Orgasmatron" (1986) και του "Rock n’ roll" (1987), στους οποίους δίνεται και η μεγαλύτερη βαρύτητα (από τρεις εμφανίσεις έκαστο). Τη λίστα συμπληρώνουν τρεις κλασικές στιγμές από το ρεπερτόριο των Motorhead ("Ace of spades", "Killed by death" και "Overkill"), ενώ ενδιαφέρουσα είναι και η προσθήκη του b-side του "Eat the rich", "Just ’cos you got the power", που παίζεται ακόμα στις συναυλίες του γκρουπ.
\r\n\r\n
Συνολικά, το "No sleep at all" απευθύνεται κυρίως στους ορκισμένους οπαδούς των Motorhead, δίχως να αποκλείει κι όσους θέλουν να τσεκάρουν πώς ακουγόταν το συγκρότημα στα τέλη της δεκαετίας του ’80.
\r\n\r\n
Κων/νος Χρυσόγελος
\r\n
