Saint Vitus - Mournful Cries

\r\n\r\n

Saint Vitus ένα από τα πιο επιδραστικά doom σχήματα που έχουν περάσει από τον heavy ήχο.

\r\n\r\n

 Ξεκίνησαν παλιά το 1978, σαν Tyrant και έβγαλαν το Rehearsal 1978 και Demo 1979 και μετονομάστηκαν σε Saint Vitus το 1981. Τότε ήταν ο κιθαρίστας Dave Chandler, ο μπασίστας Mark Adams, ο μακαρίτης από το 2010 πια, ντράμερ Armado Acosta, και ο τραγουδιστής Scott Reagers. Με αυτό το line up κυκλοφόρησαν το 1984 το ντεμπούτο ομώνυμο δίσκο, αλλά και τα Hallows Victims, το 1985, το Die Healing, πιο μετά το 1995.

\r\n\r\n

  Ο δίσκος που ακούω τώρα, Mournful Cries, και θα μας απασχολήσει σε αυτό το κείμενο είναι ο τεταρτός τους και δεύτερος με τον δεύτερο τραγουδιστή τους, τον θρυλικό Scott ‘’Wino’’ Weinrich…Shrinebuilder, The Obsessed, Spirit Caravan και πολλά πολλά άλλα.

\r\n\r\n

  Ο Wino είναι η μοναδική, τότε, αλλαγή στο line up των Saint Vitus.

\r\n\r\n

  Το Mournful Cries κυκλοφόρησε στις 22 του Αυγούστου του 1988, από την SST Records. Το επιβλητικό εξώφυλλο από τον Lionel Baker…έχει κάνει και σε Cauldron Born, και Vicious Rumors.

\r\n\r\n

  Έξι δυνατές συνθέσεις με ένα heavy/doom ρυθμό που σέρνεται, σαν να έχει αλυσίδες στα πόδια, και με ήχο τίγκα στην βρωμιά και την σαπίλα,  αλλά στέκεται όρθιος. Και  αυτό γιατί το κάτι παραπάνω από ψυχωμένο παίξιμο και από τις τέσσερις μουσικάρες. Και η βαριά σκιά των Black Sabbath εκεί παρούσα, αλλά πάνω από όλους και όλα οι Saint Vitus έχουν την ολοδική τους προσωπικότητα, την ολοδική τους καλλιτεχνική ταυτότητα. Το ψυχεδελικό παίξιμο του Chadler έρχεται και ανταμώνει με την larger than life προσωπικότητα του Wino. Οι στίχοι είναι του Wino και είναι απλοί και ανθρώπινοι στίχοι, που μαζί με την μουσική αναβλήζουν συναισθήματα λύπης, αλλά και ανθρώπινης μαγκιάς και αισιοδοξίας. Ο τύπος μπορεί να μην ζει σαν rock star, αλλά στα μάτια των ανθρώπων που γουστάρουν την τέχνη του, είναι και με το παραπάνω. Και αυτό όσο καλλιτεχνικά, τόσο και ανθρώπινα έρχεται και δένει με τον Chadler και τους Acosta και Adams…σε μια σχέση με κάμποσα σκαμπανεβάσματα.

\r\n\r\n

  Το εναρκτήριο The Creeps σε μια περίεργη βαριά ατμόσφαιρα, και έρχεται το Dragon Time με την ψυχεδελική rock  χροιά του, και το τρομερό solo του Chadler, και το ήρεμο μετά από οκτώ σχεδόν λεπτά τελειώμα. Σε αυτό το αργό σχεδόν υπνωτικό τέμπο συνεχίζει το Shooting Gallery που βγάζει πνιγηρά συναισθήματα. Το Bitter Truth όνομα και πράμμα, σε μια ακουστική αρχή και σε μια heavy/doom συνέχεια. Βαρύ και ασήκωτο, και άκρως Sabbathικό το The Troll με τον Wino να παρατηρεί και να μας δείχνει το πραγματικό πρόσωπο του κόσμου. Οκ...όλα έχουν μια Sabbath χροιά...απλά αυτό είναι πιο χαραχτηριστικό. Το Looking Glass κλείνει τον δίσκο, δίνοντας οδηγείες ζωής, μαζί με άτρωτα riffs, βαριών μπασογραμών και ακούραστου ντράμινγκ, μαζί με τα χαραχτηριστικά φωνητικά του Wino…κάτι που το απολαμβάνουμε σε ολόκληρο τον δίσκο.

\r\n\r\n

  Μόνο σπουδαίους δίσκους έχουν οι Saint Vitus, απλά εδώ στο Mournful Cries φτάνουν σε μια κορυφή που την έχουν κατακτήσει πολύ λίγοι.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n