Siebenbürgen - Loreia

~~                  Μια φορά και ένα καιρό, υπήρχαν οι Siebenburgen, μια αξιοπρεπέστατη μελωδικότατη Black Metal μπάντα. Σκοτεινή, ακραία με αρμονίες να ξεχειλίζουν. Κάποτε. Διότι με την πάροδο του χρόνου τους, η μαυρίλα έγινε δαντέλα και οι μελωδίες υπερβολικές και ψεύτικες. Τα δυο πρώτα τους, ‘’Loreia’’ και Grimajaur’’ πρέπει οπωσδήποτε να τσεκαριστούν από τους οπαδούς του είδους, τότε που οι κιθάρες είχαν τον πρώτο λόγο και τα γυναικεία φωνητικά ήταν απλά κάτι το επιπρόσθετο και όχι πρωτεύον στοιχείο. Με την ίδια τετραμελής σύνθεση, με ταιριαστή παραγωγή, με στίχους στα Σουηδικά και με ένα μαυρομεταλλικό εξώφυλλο που απεικόνιζε της Mara, την στιχουργό της μπάντας. Ναι, κάπως έτσι είναι το ντεμπούτο των Siebenburgen , ‘’Loreia’’ που κυκλοφόρησε μέσω της Napalm Records μέσα στο κατακαλόκαιρο του 1997.
\r\n              Τα δυο πρώτα τραγούδια είναι και τα μοναδικά που δεν έχει γράψει στίχους η Mara αλλά ο Ehlin, κιθαρίστας και τραγουδιστής της μπάντας. Σκεφτείτε μαυρομεταλλικά riffs που σκοτεινιάζουν την ατμόσφαιρα και βιολιά και γυναικεία φωνητικά από την Lovisa Hallstedt. Αντιπαράθεση; Σαφώς. Αλλά τόσο επιτυχημένα ταιριαστή. Ακούστε το ‘’Wampyria’’ και πείτε μου ότι δεν απελευθερώνεται όσο κρύο και όσο χάδι στο αυτί χρειάζεται. Πολύ μακριά από το κλασσικό black metal ύφος, μόνο το βάψιμο, τσιριχτά φωνητικά και τρυπητά riffs έχουν κοινό. Και όμως βγάζουν σκοτάδι που άλλες και καλά ακραίες  μπάντες δεν μπορούν. Με ριψοκίνδυνες αλλαγές, με αντικρουόμενα μουσικά όργανα, με το αριστερό μονοπάτι να οδηγεί στην καλλιτεχνική κόλαση. Σε κάθε σύνθεση υπάρχουν κολλητικές, εθιστικές αρμονίες που προσμένουν εναγώνια να ακουστούν  από τον  ακροατή.
\r\n                Οι κιθάρες, με ακόρεστη δόξα, μοιράζουν μελωδικές γραμμές. Δεν υπάρχουν πλήκτρα ή συνθς και εκεί είναι και η ιδιαιτερότητα του ‘’Loreia’’. Μελωδία από τις κιθάρες και μόνο. Και  βέβαια από το βιολί και την τρομερή φωνή της Lovisa που χρησιμοποιεί την μοναδικότητα του λαρυγγιού της σαν επιπλέον μουσικό όργανο. Είναι ανεκδιήγητο ότι την διώξανε μετά το ‘’Grimjaur’’ διότι ντε και καλά δεν μείνανε ευχαριστημένοι με την φωνή της.  Οι φλώροι που το γύρισαν στα αγγλικά, που φόρεσαν δερμάτινα, που πήραν μια τύπισσα για σχεδόν μπροστάρισσα. Ουστ!!Το πόσο σωστά είναι τοποθετημένα το βιολί και η φωνή της, μπορείτε να το αισθανθείτε και να το επιβεβαιώσετε με την σειρά σας ακούγοντας τραγούδια σαν το ‘’Ungentum Pharelis’’. Όσο και αν ο δίσκος ακούγεται με ευχαρίστηση λόγω της βατότητας και των αρμονιών του, περιέχει μεγάλες δόσεις σκοταδιού και ενός αγέλαστου κόσμου. Ο κορμός των συνθέσεων είναι παγωμένος ενώ τα κλαδιά του είναι γεμάτα καρπούς. Ένα επίμονο εσωτερικό κοίταγμα στις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης με ταξιδιωτικό οδηγό την μουσική των Siebenburgen.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n