Marduk - Those of the Unlight

Black metal, μια μουσική, μια καλλιτεχνική πράξη – αντίδραση, όπου και αν ευδοκίμησε, Νορβηγία, ή στην ευρύτερη Σκανδιναβική χερσόνησο,  Ελλάδα και όπου αλλού, έδωσε στο σκότος καλλιτεχνική διάσταση και τρομακτική υπόσταση, και ως τις μέρες μας μένει πάντα εκεί, ως πάντα κάτι πρωτοπόρο, όσο και παλαιό, αντιδραστικό – επαναστατικό όσο και ευαίσθητο με τον τρόπο του, σκοτεινό και απόκοσμο όσο φωτεινό, με το φως να είναι η ατέρμονη γνώση που πάντα αναζητά ο άνθρωπος.

Marduk, το όνομα από Θεότητα της Βαβυλωνίας,  μια black metal μπάντα από την Σουηδία, από τις μέρες της φωτιάς, εκεί στην Σκανδιναβική γειτονιά τους. 1990 και ο Morgan Håkansson, κιθαρίστας με μια παρέα περίεργων φόρμαραν τους Marduk. ‘’Fuck Me Jesus’’, demo το 1991, ‘’Dark Endless’’ το ντεμπούτο full length το 1992.

Την 1η Οκτωβρίου του 1993 ο Morgan Hakanson μαζί με τον ντράμερ, εδώ και τραγουδιστής, Joakim Af Gravf, τον μέχρι και σήμερα κιθαρίστα των Marduk, Devo Anderson, και τον μπασίστα Bogge as: B War δημιούργησαν το δεύτερο full length με τίτλο ‘’Those Of The Unlight’’.

Έξι σκοτεινοί κουκουλοφόροι καβαλάρηδες στο εξώφυλλο, φωτιά και τσεκούρι στην μουσική τους. Φωτιά από τα χέρια και το λαρύγγι του Joakim Af Graf, καθώς τύμπανα και φωνές ξερνούν φλόγες. Σε ολόκληρο το ‘’Those Of The Unlight’’ το αισθανόμαστε αυτό. Πραγματικά ο τύπος βάζει τα φωνητικά που πρέπει για τον black metal ήχο.  Και τσεκούρι από τα ατσαλένια riffs που πέφτουν πάνω μου σαν ακράτητα σκυλιά, έτοιμα να μου βάλουν την θηλιά. Και η θηλιά μπαίνει από τις πρώτες στιγμές του ‘’Darkness Breeds Immortality’’. Και το τσεκούρι ξανά πέφτει με το solo του ‘’Those Of The Unlight’’, και συνεχίζει να πέφτει και να πέφτει καθώς ο Morgan και ο Devo πλέκουν τα riffs και τα solos τους με ατσαλένια νήματα και τα ρίχνουν στα μούτρα όλων χωρίς έλεος. Με thrash ταχύτητα, death όγκο, και black καταχνιά, οι κιθάρες των Morgan, Devo είναι το πιο δυνατό όπλο στην φαρέτρα Marduk. Έτσι πάει από την αρχή του το ‘’Wolves’’ , που εδώ όπως και στο ‘’A Sculpture of the Night’’ βλέπουμε να μπαίνει κρυφά το rock ‘n’ roll μέσα στο black τους, και οι δυο αυτοί μουσικοί το ευθύνονται για αυτό συνεπικουρούμενοι από το rhythm section. Το ‘’On Darkened Wings’’ μπαίνει με ποδοβολητά που τα ακολουθούν καλπάζοντας, τύμπανα και κιθάρες.  Έτσι και το ‘’Burn My Coffin’’, που ρίχνει προς το τέλος τις ταχύτητες φτάνοντας σε ένα αργό βασανιστικό fade out. Το ‘’Echoes from the Past’’ είναι η ορχηστική, μελωδική βερσιόν του πολέμου που λαμβάνει χώρα στην κόλαση. Και το ‘’Those Of The Unlight’’ κλείνει με το ‘’Stone Stands Its Silent Vigil’’, που και εδώ στην φωτιά και το ατσάλι δένει η μελωδία, πάλι αναζητήστε τις κιθάρες, και όλα τελειώνουν όμορφα όπως πρέπει.

Το  ‘’Those Of The Unlight’’ των Marduk, μαυρίζει και διασκεδάζει τις στιγμές μας ταυτόχρονα, δίνοντας μου έναυσμα όποτε γυρνάω σε αυτό να θέλω να βουτήξω σε όλα τα παλαιά και νεότερα χρόνια των Marduk. Για όσους δεν το έχουν ακούσει ακόμα υπάρχει λίγος χρόνος μέχρι η φωτιά και το τσεκούρι των Marduk επικρατήσουν στην Γη, και αλίμονο σε όσους τους βρουν ξαμάρτωτους και άπιστους.