In the Woods... - Heart of the Ages

~~                      Ελάχιστες οι μπάντες που έχουν προοδεύσει τόσο πολύ στην πορεία τους, που έχουν αλλάξει τόσο δραματικά τον ήχο τους, και κάθε δίσκος τους να αποτελεί θησαυρό για τον συγκεκριμένο ήχο. Βασικά κανένας δίσκος τους δεν μπορεί να κουκουλωθεί κάτω από κάποια ταμπέλα. Μιλάμε για τους In The Woods… Μια Νορβηγική μπάντα που άλλαζε το προσωπείο της σε κάθε της κυκλοφορία αλλά πάντοτε άστραφταν από ποιότητα. Δημιουργήθηκαν το 1991 από τα μέλη των Green Carnation , μια μπάντα που είχε συσταθεί ένα χρόνο νωρίτερα. Οι In The Woods… με αυτό το ταιριαστό όνομα ξεκίνησαν να δημιουργούν μουσική και μετά από δυο demos to 1993, ετοίμασαν και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους το 1995, ‘’Heart Of The Ages’’. Οι ίδιοι περιέγραφαν την μουσική τους ως Pagan Metal, μια απόλυτη ταιριαστή παρουσίαση μιας και  είναι πολύ έντονο το στοιχείο της φύσης στις συνθέσεις τους, ακόμα και όταν ακούγονται πολύ black metal. Αργότερα το έχασαν αυτό, προσθέτοντας δεκάδες άλλα θετικά και πάλι στοιχεία. Το ‘’Heart Of The Ages’’ μετά από 20 χρόνια μας θυμίζει με άνεση πόσο αληθινή μπάντα ήταν…μόνο η μουσική είχε σημασία. Θυμάμαι συνεντεύξεις τους με δάση αντί για τα πρόσωπα τους. Τι πιο αντιεμπορικό; Και ευτυχώς, αυτός ο δίσκος έφτασε σε πολλά χέρια και αυτιά. Οι In The Woods.. είναι και πάλι κοντά μας από το 2016 με πολλά αυθεντικά μέλη και προσευχόμαστε για υλικό ισάξιο του παρελθόντος. Και βγάλτε και κανένα μπλουζάκι να φοράμε περήφανα μέσα στο κλειστό άστυ…
\r\n                 Ατμοσφαιρικό ξεκίνημα με ήχους από πλήκτρα. Αργά, μονότονα, βασανιστικά. Μεταμόσχευση ψυχής μέσα στον μουσικό τους κόσμο, στα ηχητικά τους δάση. Και η κάθαρση έρχεται με τα τύμπανα. Αρχίζεις και νιώθεις την ανθρώπινη σου υπόσταση να υποχωρεί, να μικραίνει. Κιθάρες και παραζάλη, μια ταραχή για το τι θα επακολουθήσει. Το μπάσο στέλνει προειδοποιητικά σήματα. Και τέλος ακούγεται και μια καθαρή φωνή που δίνει σχήμα σε κάθε λέξη. Τα πάντα σταματούν για λίγο, μαζί και η καρδιά μου. Μια λέξη: Bleeding… και τα πάντα αναποδογυρίζουν. Ταραχή και οδυρμός. Η παραμόρφωση και η αποπροσωποίηση γίνονται κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Το ανθρώπινο στοιχείο εξαφανίστηκε πλέον. Ατμοσφαιρικές μελωδίες της Σκοτεινής Φύσης και ένας Λύκος που ουρλιάζει. Ουρλιάζει και δαγκώνει. Πολύ πιο Black Metal από τα Black Metal χωρίς να είναι Black Metal. Pagan Metal από μια ΜΗ Pagan Metal μπάντα (δεν υπήρχε καν ο όρος).
\r\n                       Κάθε κύτταρο μιαίνεται από σκοτεινή ύλη, από άυλες δυνάμεις. Εναλλαγή ήρεμων και ακατέργαστων σημείων λειτουργεί μόνο σαν τις Εποχές και την επίδραση τους στην Φύση. Η επίθεση τους άλλοτε είναι μετωπιαία και άλλοτε έμμεση. Οι κιθάρες μοιράζουν δυνατούς θρήνους και οργή.  Ενδοφλέβια ένεση με βοές και πάθος σε μετατρέπουν σε κινούμενο ναυάγιο. Σε καταρρακώνουν, σε ξεγυμνώνουν, σε χειρίζονται, με μοναδική ισχύ τους και δύναμη,  τα μουσικά τους όπλα και εργαλεία. Και σε άλλες στιγμές σε μετατρέπουν σε αγρίμι, σε κάτι πολύ δυνατό και επικίνδυνο, σε μια υλική υπερβολή. Ακούστε ολοκληρωμένα το  τραγούδι ‘’In The Woods..’’ και μεταπηδήστε από το ένα στάδιο στο άλλο χωρίς καμιά προσπάθεια, μόνο την σημασία σας στην μουσική τους Τέχνη. Δεκάδες Μούσες έχουν κάτσει γύρω από μια φωτιά και η πύρινη της γλώσσα χρωματίζει κάθε σύνθεση με την αίγλη τους.
\r\n                  Στο ορχηστρικό ‘’Mourning The Death Of Aase’’ εκμεταλλεύονται τις ικανότητες της σοπράνο Synne Larsen η οποία με την φωνή της θρηνεί όσο η μουσική ατμόσφαιρα χτίζεται. Το τραγούδι είναι ένας προπομπός του τότε μέλλοντος των In The Woods. Δίνεις βάση στους ήχους που σου χαιδεύουν τα αυτιά και διαλογίζεσαι. Δεν σε αφήνουν όμως αρκετά να χαθείς διότι δεν θα υπάρξει επιστροφή. Μια τεράστια σύνθεση ακολουθεί, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Εδώ τα riffs κερδίζουν έδαφος υπέρ της ατμόσφαιρας και η ακραιότητα θερίζει ψυχές χωρίς υβριστική διάθεση. Απλά σου γνωρίζει μια άλλη πλευρά της ανθρώπινης και μη, υπόστασης. Παγανιστική θεματολογία χρωματίζει τον αέρα. Και εννοείται ότι παρά τον άμετρο μεταλλικό ενθουσιασμό που τον διέπει, υπάρχει χώρος (και μάλιστα αρκετός) σε ένα 15λεπτο τραγούδι για μια στάση σιωπής και γαλήνης. Και όταν λέμε για παγανιστική μουσική, να ξέρετε ότι δεν περιέχονται παραδοσιακά όργανα, μόνο τα μαυρομεταλλικά (+πλήκτρα). Ένα δεύτερο ορχηστρικό απλά σε αφήνει συναισθηματικά παγωμένο μόνο και μόνο για να σε ζεστάνει η ανθοφορία της φωτιάς του πάθους στο κύκνειο άσμα του ‘’Heart Of The Ages’’. Εδώ ακούγεται σαν το πιο συλλογικό τραγούδι από όλα, τα περιέχει όλα. Μαυρομεταλλικό αλάτι στις πληγές, αρμονική ευπάθεια από τις μελωδικές ενορχηστρώσεις, από κραυγές δαιμόνων μέχρι (γυναικεία) καλέσματα αγγέλων, από κυνηγητικούς ρυθμούς μέχρι μια κοινωνία ατμοσφαιρικού περιβάλλοντος. Όλα, μεταγλωττισμένα σε ανθρώπινες λέξεις και ηχητικά κύματα συγκεκριμένης συχνότητας. Όμορφο και θανάσιμο σαν μια μοναχική νύχτα μ
\r\n                       

\r\n\r\n

\r\n