Artizan - Curse of the Artizan

Τους Artizan τους πρωτόδωσα μια ευκαιρία μόνο και μόνο επειδή ο τραγουδιστής και ο drummer της μπάντας προέρχονταν από τους power/Prog metallers, Leviathan (μεγάλη αγάπη).Πόσο καλή επιλογή υπήρξε αυτή μου η κίνηση μιας και το ντεμπούτο τους ‘’Curse Of The Artizan’’ του 2011 ήταν κάτι το πραγματικά εκπληκτικό. Power/Progressive με άπειρες μελωδίες να σου έρχονται από παντού. Ο δίσκος είναι εδώ και χρόνια εξαντλημένος και έτσι η Pure Steel Records που εξ΄αρχής το είχε κυκλοφορήσει, βρήκε ευκαιρία για επανέκδοση, για πρώτη φορά μάλιστα και εντός Ηνωμένων Πολιτειών Το cd είναι διαθέσιμο από τις 17 Αυγούστου,(ημερομηνία κυκλοφορίας και του νέου τους δίσκου) και καλά θα κάνετε να το τσιμπήσετε.

Όποιος είχε ακούσει το ομώνυμο ep τους το 2009, ήξερε ότι είχε ανακαλύψει ένα ηχητικό θησαυρό. Τρία τραγούδια, τρεις ύμνοι. Και υπάρχουν και τα τρία και στο ντεμπούτο του μαζί με άλλες πέντε τραγουδάρες. Από το ‘’ Trade the World’’ νιώθεις την ποιότητα. Η φωνή, τίγκα μελωδική με τεράστιες δυνατότητες που τις μετατρέπει σε ικανότητες. Τρομερό drumming που δεν αναλώνεται σε κοινότυπες ακολουθίες αλλά εκτελεί θανάσιμα. Διπλές κιθάρες οργώνουν το εύφορο χωράφι της δημιουργίας. Τι να λέμε τώρα, μελωδίες που καταναλώνονται αχόρταγα και δεν τις χορταίνεις. Τα πάντα ρυθμικά, γήινα, καρφωτικά, μελωδικά και πάντοτε μεταλλικά. Να ακούς το ρεφραίν του ‘’ Rise’’ και να το βάζεις στην επανάληψη μέχρι να λιώσει το δισκάκι από υψηλή θερμοκρασία. Τόσο πιασάρικα τραγουδά ο Tom, δουλειά αρότρου οι κιθάρες και τσεκουριού τα drumsticks. Power Metal εξερχόμενη από Αμερική αλλά με τις Ευρωπαικές μελωδίες και προοδευτισμό. Και όσες φορές θα ακούτε τον δίσκο, πιο πολύ θα τον ερωτεύεστε. Θα ακούτε το ‘’Fire’’ με την τρομερή ηχητική έμπνευση αλλά και την υπέρμετρη παραγωγή του Jim Morris (Morrisound Studios). Μην σας ξεγελάσει που ξεκινά σαν μπαλάντα, μιλάμε για  μεταλλική φουρτούνα που δεν αφήνει τίποτα στο πέρασμα της. Ατελείωτες ώρες τζόκινγκ ακούγοντας το ‘’ Game Within a Game’’ και παίρνοντας επιπλέον δυνάμεις. Ακόμα και όταν τελειώσει το εννιάλεπτο ομώνυμο τραγούδι, δεν θα έχεις πάρει χαμπάρι πότε πέρασε η ώρα. Αισθαντικό, ήρεμο (σε σχέση με τον υπόλοιπο δίσκο συγκρινόμενο), με σκλαβωτικά περάσματα σε έγχορδα και κρουστά, βιολί, πολυφωνικά, αποκαλυπτικά σολαρίσματα και με τρομερή έκφραση στο τραγούδι. Αν υπάρχει κάτι αρνητικό σε αυτή την επανακυκλοφορία, είναι ότι δεν συμπεριλαμβάνεται κάποιο επιπλέον τραγούδι από την αρχική κυκλοφορία. Ποιος είπε ότι δεν βγήκαν καλοί Power metal δίσκοι στα 10ς;;;;;