Comecon - Converging Conspiracies

Έχω συναντήσει αρκετές κυκλοφορίες που χρησιμοποιούν drum machine αντί κάποιου ανθρώπου και οι περισσότερες περιπτώσεις ανήκουν στο black metal με μπόλικες εξαιρέσεις φυσικά. Όσο περνούν οι δεκαετίες και πολλοί ηχογραφούν σε home studios και με την τεχνολογία να βελτιώνεται συνεχώς, τέτοιοι δίσκοι αυξάνονται στον αριθμό. Παλιότερα το drum machine είχε πιο ενοχλητικό ήχο, πλέον λιγότερο. Πάντως στα τέλη των 80ς-αρχές 90ς ήταν αρκετά κατακριτέο από τους οπαδούς γι αυτό και μπάντες σαν τους Comecon, ενώ δεν είχαν ποτέ drummer, δεν το αποκάλυπταν. Πάντοτε έβλεπες στα layout out τους κάποιο πρόσωπο και καλά στη θέση του drummer με κανονικό όνομα και ούτε υπονοούμενο για drum machine. To συγκρότημα ιδρύεται κάπου το 1989-90 από τους δυο κιθαρίστες των Omnitron, P. Ström και  R. Ekman. Οι Omnitron ήταν μια περίεργη thrash metal μπάντα και η παλίρροια του death metal δεν τους άφησε ασυγκίνητους. Οι δυο συνάδελφοι/συνεργάτες αναλαμβάνουν όλα τα έγχορδα, στο μικρόφωνο τους βοηθά ο φίλος τους L-G Petrov των νεοσύστατων Entombed. To 1991 που ο Petrov έχει αποχωρήσει από τη δική του μπάντα για λίγο καιρό, βρίσκεται μαζί με τους Comecon και μαζί κυκλοφορούν ένα split με τους Merciless. Οι Comecon καταφέρνουν να αποσπάσουν συμβόλαιο με την Century Media και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορούν το ντεμπούτο ''Megatrends in Brutality''. Ο Petrov επίστρέφει στους Entombed για να δημιουργήσει μια λαμπρή καριέρα και οι Comecon επιστρετεύουν τον Martin van Drunen των Asphyx, κάτι που πιθανολογω (ΔΕΝ τον ξέρω) θα κανονίστηκε μέσω κοινης εταιρίας (μπορεί και να γνωρίστηκαν σε καμιά κοινή περιοδεία και να έγιναν φίλοι). Το δεύτερο άλμπουμ ''Converging Conspiracies'' είναι γεγονός. Σουηδικό death metal στα καλύτερα του. Φθάνοντας στο 1995, η τρίτη προσπάθεια γίνεται με τον Marc Grewe (Morgoth), πάντοτε με drum machine. Δυστυχώς ο ήχος τους έχει αλλάξει κατά πολύ και προς το χειρότερο. Όπως και οι Morgoth εκείνη την εποχή, έτσι και οι Comecon διαλέγουν ένα πιο καθαρό, μελωδικό, πειραματικό σε στιγμές ήχο που απογοητεύει του death metallers της εποχής και ο δίσκος πάει άπατος. Έτσι η Century Media τους ανακοινώνει ότι δεν έχει σκοπό να κυκλοφορήσει το υλικό που ήδη ετοίμαζαν για τον τέταρτο δίσκο και η μπάντα διαλύεται. Και από αυτούς χάθηκαν τα ίχνη εντελώς...

Όλοι οι δίσκοι των Comecon ηχογραφήθηκαν στα Sunlight Studios με παραγωγό τον Tomas Skogsberg εξασφαλίζοντας τον γνωστό Σουηδικό Death Metal ήχο που αγαπήσαμε σε δεκάδες μπάντες που χειρίστηκε ο ίδιος. Μάλιστα ο Tomas έκανε ακόμα καλύτερη δουλειά σε σχέση με το ντεμπούτο, όπως και οι δυο κιθαρίστες που είχαν βελτιωθεί ακόμα περισσότερο και παρήγαγαν εξωντοτική μουσική με τεχνικό ύφος. Τα φωνητικά του van Drunen είναι τα φωνητιά του...van Drunen. Δεν γίνεται να διαβάζεις για Comecon και να μην έχεις ακούσει Asphyx. Άρα ξέρεις, συμπάσχεις, προσκυνάς. Τώρα αν κάποιος προτιμά τα φωνητικά του Petrov (στις death metal εποχές του) ή του Drunen, είναι θέμα γούστου. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Το drum machine πιο προσεγμένο και πιο ευάρεστο. Προσθέστε και εξωφυλλάρα, πίνακα ζωγραφικής (ο πύργος της Βαβέλ από τον Φλαμανδό Pieter Bruegel) και έχετε μια ακόμα καλύτερη έκδοση από το ντεμπούτο τους, έστω για τους περισσότερους. Συμπερασματικά, με τoν κρουστικό ήχο να ενοχλεί μόνο σε στιγμές, με κάποια άκυρα περάσματα και με την απλότητα που σε σημεία δείχνει στάδια επανάληψης, ο δίσκος δεν μπορεί να θεωρηθεί κλασσικός αλλά σίγουρα από τα καλύτερα δείγματα του είδους.

Το σίγουρο είναι ότι θα απολαύσετε βάρβαρο death metal. Αετονύχικο, δεν θα ξέρετε από που την βρήκατε. Οι συγχορδίες γεμίζουν πλήρως τον ήχο με όγκο και το απλουστευμένο drumming απλά΄δίνει την ώθηση για να ποδοχτυπάτε. Διπλές κιθάρες πλοηγούν την βαρβαρότητα από τα ηχεία στα αυτιά σου έχοντας για αγωγό τα απαγχονιστικά φωνητικά του Ολλανδού. Άμεσες, ευθυτενείς συνθέσεις παραδίδουν αχαλίνωτους ήχους που περατώνονται έχοντας καταδιωκτικούς ρυθμούς και ταχύτητες. Ίσως να μην σας συγκινήσει όσο άλλοι κλασσικοί death metal δίσκοι αλλά ΚΑΙ εδώ θα βρείτε τον παλιομοδίτικο, δολοφονικό ήχο παράλληλα με κάποιους ευχάριστους πειραματισμούς (που να ακούσετε και τους Omnitron) όπως στο ''Community '' (folk). Υπάρχουν και στιγμές που κάποια εφέ, απότομες αλλαγές η περίεργοι ήχοι θα σας κακοφανούν ή θα θεωρήσετε ότι είναι ασύνδετοι. Βέβαια αυτό είναι μικρό κομμάτι της πίτας μιας και όταν θα έρθετε σε επαφή με τραγούδια σαν το ''Bleed / Burn '' απλά θα σας συντρίψουν με το βάρος τους. Όταν το drum machine (Fredrik Palsson,χαχα) δαιμονίζεται και από πίσω μπουνιάζουν οι κιθάρες, τότε δεν σε σώζει κανένα καταφύγιο από τις ωρυγές του μπροστάρη τους. Μελωδίες υπάρχουν έστω και αφηνιασμένες. Η καφρίλα συγκλίνει με τη γκρούβα και η αναρρίχηση σε περιστροφικά κιγκλιδώματα ξεκινά στο ''Worms'' και τολμηρός αυτός που θα αντέξει μέχρι την κορυφή. Καταστροφικές ηχητικες στροφές και πολιτικός στίχος (όχι και το πιο κοινό στο death metal)  δεν σου επιτρέπουν να τους κατατάξεις στο μέσο όρο. Παρορμητικό παίξιμο με ολίγη από τρέλα, πάντοτε με τους ενισχυτές της παραμόρφωσης στο μέγιστο και με ένα λαρρύγι που εξολοθρεύει κάθε ίχνος αρμονίας. Διασκευάζουν Dr Know ( hardcore/punk ) δίνοντας τους την απαραίτητη βαρύτητα και όγκο. Βουνίσια τραχύτητα και στο ''Dipstick'' κρατώντας τον πήχη ψηλά με το ''The House That Man Built'' να σου διαφην(μ)ίζει τι εστί Σουηδικό Death Metal.