Primordial - A Journey's End

Οι Primordial πλέον είναι 25 χρονών. Θα τρελαθώ, έχω μεγαλώσει πολύ. Σαν χτες θυμάμαι να παραλαμβάνουμε το ντέμο με ένα ξάδερφο μου και να τρελαινόμαστε με το τραγούδι ‘’Enter Pagan’’.  Ντάξει, μπορεί να μην είναι πλέον και το καλύτερο ή πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι των Primordial αλλά για μας που ήμασταν  14-15 χρονών, ήταν καταλυτικό.  Λίγο καιρό αργότερα βρίσκουμε και μια φωτογραφία του Alan (βαμμένος με μακριά μαλλιά) και το κάνουμε στάμπα σε μπλουζάκια. Εποχές… Εν τω μεταξύ μια Αγγλική εταιρία κάνει τα πρώτα της βήματα και κυκλοφορεί το ντεμπούτο των Cradle Of Filth και σύντομα υπογράφει και τους Primordial. To ντεμπούτο των Primordial, ‘’Imrama’’ κυκλοφορεί από την Cacophonous Records το 1995 και παρόλο που συνθετικά δεν έχουν ωριμάσει (όσο φάνηκε αργότερα), το black metal τους συνοδεύεται από σοβαρά folk/pagan στοιχεία με αξιόλογο αποτέλεσμα. Τα καλύτερα όμως είναι να έρθουν. Δίσκο με τον δίσκο η μαυρίλα σβήνεται και η Οργή χρωματίζεται με άλλους ήχους. ‘’A  Journey's End’’ , ‘’ Spirit the Earth Aflame’’ ,  ‘’Storm Before The Calm’’, ‘’ The Gathering Wilderness’’  και ‘’To The Nameless  Dead’’, ένα σερί δίσκων που βάζουν τους Ιρλανδούς στο πάνθεον των metal συγκροτημάτων κάνοντας περήφανους τους πιτσιρικάδες που τους είχαν μυριστεί από την αρχή. Χωρίς να μιλάμε για μέτριους δίσκους, απλά για πολύ καλούς αλλά κατώτερων των προηγούμενων, άλλοι τρείς δίσκοι προστέθηκαν στα 10ς με το τελευταίο τους  ‘’ Exile Amongst the Ruins’’ να αγαλλιάζει τις ψυχές μας και πάλι. Πάντοτε κάνοντας  το ένα βήμα παραπέρα, ποτέ δεν έμειναν στάσιμοι. Και είναι από τις μπάντες που έχουν να προσφέρουν πολλά ακόμα.

Στο δεύτερο τους άλμπουμ, το ‘’A Journey’s End’’ έχουν γίνει μέγιστα άλματα βελτίωσης σε όλους τους τομείς. Η μεταπήδηση στη καλύτερη εταιρία ‘’Misanthropy Records’’, ο ερχομός του μέχρι και σήμερα drummer Simon O'Laoghaire,  η επιλογή ενός πιο σκοτεινού ταξιδιού χρωματισμένο  στη μελαγχολία της Ιρλανδίας και την παράδοση των Κελτών. Τα φωνητικά έχουν βελτιωθεί, και τα ακραία αλλά και τα καθαρά που έχουν πληθύνει κατά πολύ. Πολύς πιο τεχνικά τα τυμπανιστικά μέρη, τα riffs σκορπούν οργή και λύπη συνάμα. Το ‘’ Graven Idol’’ δείχνει άμεσα το νέο, παγανιστικό πρόσωπο των Primordial. Πνευματική καταιγίδα μέσω στίχων και μαύρα κοράκια να μεταφέρουν ήχους πόνου και θεικής αρμονίας καλώντας το αίμα της επανάστασης να βράσει. Συνεχίζουν με το ‘’ Dark Song’’  που αυθεντικός συνθέτης του είναι ο Fergal Flannery και μαζί με τον Alan το έχουν σχεδιάσει σύμφωνα με τα πρότυπα των Primordial. Μια φολκ αύρα από ακουστικές κιθάρες , Bodhrán κρουστά και μια καθαρή φωνή που ψυχορραγεί. Ο Alan αφιερώνει την ψυχή του στέλνοντας κύματα μιας βασανισμένης μοίρας  ενώ οι ήχοι ξεθωριάζουν την πραγματικότητα γύρω σου.

Η μαυρομεταλλική τους υφή δεν έχει χάσει την αυθεντική της σύσταση.  Οι σκιές του παρελθόντος εμφανίζονται και δίνουν μια αιχμηρότητα χωρίς να χάνεται το σκοτεινό μυστήριο της ατμόσφαιρας που δημιουργούν πλέον. Μια ηχητική πύλη που σε μαγεύει και σε ταξιδεύει σε άλλους κόσμους πάνω στο χαλί που δημιουργούν τα riffs και οι ρυθμοί. Πάθος που πατάει σε κάθε νότα, που βράζει το αίμα, που σε σφυροκοπά από τον ουρανό. Μια ηχητική περιπέτεια, εχθρική για τους αδαείς μιας και αναισθητοποιεί κάθε τι πλαστικό και ‘’ανάπηρο’’ κυκλοφορεί εκεί έξω. Όταν η μουσική δεν είναι απλά χορδές και κουμπάκια αλλά θέμα ζωής και θανάτου, θέμα επικοινωνίας, άδειασμα εσώψυχων. Ένα ταξίδι χωρίς τέλος, με τις μελωδίες να σπάνε τη σιωπή, και η σιωπή να ραγίζει με την ένταση της. Συνθέσεις που σε κανέναν δεν θα φανούν μεγάλες μιας και ξεδιπλώνονται και μεταμορφώνονται σε αιμορραγούσες  αρμονίες που σου μεταγγίζονται.