Monuments
Ομολογώ ότι είναι η αγαπημένη μου εποχή των Φιλανδών αρχόντων της μελαγχολίας Sentenced είναι με τον Taneli Jarva, Ήταν τότε η εποχή που έπαιζαν death metal με τον δικό τους σκοτεινό τρόπο. Τα ‘’Shadows of the Past’’ του 1991, ‘’North From Here’’ του 1993 και κυρίως το ‘’Amok’’, ομού με το ep ‘’Love To Death’’ του 1995 είναι πολύ καλές κυκλοφορίες. Αφού ο Taneli Jarva έφυγε και το μικρόφωνο κρατούσε πια ο Ville Laihiala, σαν να άλλαξαν, σαν στο melodic death τους πια να μπήκε μια goth αισθητική.
Devin Townsend, The Devin Townsend Band, Devin Townsend Project. Δέκα εννιά δίσκοι μόνο!!! Με τριπλές κυκλοφορίες, με τετραλογίες μετά σε box sets. Με ζωντανές ηχογραφήσεις – κινηματογραφήσεις. Με κάποιες από αυτές με συμφωνική ορχήστρα. Βάλτε και Ocean Machine και Strapping Young Lad. Βασικές μπάντες αυτές. Έχει και άλλες. Βάλτε και συμμετοχές σε Steve Vai και άλλους. Βάλτε και τους Casualties of Cool που έχουν πολλά ενδιαφέροντα να πουν. Έεε πια πολύ δουλειά για τον Devin Townsend. Ένα μυαλό Χειμώνα Καλοκαίρι. Εεε σε αυτό το μυαλό θα επιχειρήσουμε να μπούμε.
Το prog rock μεγαλούργησε στα 70 και ήταν σε ύφεση στα 80ς. Οι συθέσεις στα τέλη των 70ς είχαν φτάσει σε δυσθεώτητα επίπεδα ποιότητας αλλά και ηχητικής και καλλιτεχνικής μεγαλομανίας με τους οπαδούς να κουράζονται σταδιακά. Τα μουσικά είδη που εμφανίστηκαν στα 80ς, σαφώς πιο απλουστευμένα κέρδισαν το νεαρό κόσμο με την αμεσότητα και την δύναμη τους. Το prog rock επανήλθε τη δεκαετία των 90ς, ως neo-prog rock. Η νέα φουρνιά διόρθωσε κάποιες ενοχλητικές λεπτομέρειες των παλιών αλλά γενικότερα βασίστηκε στον μουσικό πλούτο τους. Αμέτρητα τα παραδείγματα που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Η Γαλλική σκηνή πρόσφερε αρκετές σημαντικές και ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες στο χώρο του κλασσικού heavy metal στα 80ς, με πολλές από αυτές να έχουν γαλλόφωνα φωνητικά. Αυτό σε κάποιους αρέσει πολύ και κάποιοι το μισούν μιας και η Γαλλική γλώσσα είναι πολύ ιδιαίτερη και αρκετά αταίριαστη (στο μυαλό μας) με το heavy metal. Εγώ πάντως τάσσομαι φανατικά προς την πρώτη ομάδα, δηλαδή αυτών που αγαπούν τα γαλλικά στο heavy metal. Τρανταχτό παράδειγμα οι Sortilege που κυκλοφόρησαν δυο δίσκους τραγουδισμένους σε διαφορετικές γλώσσες.
Τον Σεπτέβρη κυκλοφορεί ο νέος δίσκος των Ισπανών folk/power metallers Mago De Oz. Βέβαια η μπάντα δεν έχει καμιά σχέση σαν σύνθεση με αυτή του τρίτου (La leyenda de La Mancha) ή τέταρτου δίσκου τους (Finisterra) που τις θεωρώ και ως τις καλύτερεςστιγμές της μπάντας. Μόνο ο drummer και ο βιολιστής έχουν μείνει από τότε, άρα καταλαβαίνετε την τεράστια διαφορά. Η μπάντα έχει ζήσει πέντε διαφορετικές δεκαετίες και έχει προσαρμοστεί πολλές φορές. Από τις Iron Maiden επιρροές των 80, στα πιο folkish/power 90ς-00ς ενώ τελευταίες δεκαετίες το metal έχει σχεδόν περιοριστεί.
Στα οος οι Kreator, thrash metal ΘΕΟΙ και μετά από μια πειραματική περίοδος με το πολύ καλό, αλλά πολύ διαφορετικό, ‘’Endorama’’ του 1999 και με εφαλτήριο το καλό ‘’Violent Revolution’’ του 2001, θέλησαν να δείξουν πια είναι τα αφεντικά στην Ευρωπαική thrash ή απλά metal σκηνή. Και αφού γκαρίξαμε και συνεχίζουμε να γκαρίζουμε το ‘’...my only hope my only solution it’s a violent revolution…’’ λίγο καιρό μετά οι αγαπημένοι των Ελλήνων ΚΑΣΑΤΟΡ μας δίνουν το επόμενο ξυλίκι τους με τον τίτλο ‘’Enemy Of God’’.
Οτιδηποτε είναι σοκαριστικό μας προσελκύει. Ένα ακραίο εξώφυλλο, περίεργοι ήχοι, πειραματισμοι, αμφίεση, δηλώσεις, οτιδήποτε. Κάτι που θα ξεχωρίσει ένα καλλιτέχνημα από τα άλλα. Δεν μιλάμε για τη μουσική καθ’ αυτή. Αυτή έχει τη δύναμη να σε κάνεινα την λατρέψεις ή να την μισήσεις από μόνη της. Μιλάμε για το δεύτερο επίπεδο, το βοηθητικό, αυτό που θα σε πείσει να ασχοληθείς με τη μουσική ενός συγκροτήματος. Μετά ξεκαθαρίζει το τοπίο από μόνο του. Οι Lifelover από τη Σουηδία είχαν ειρωνικό όνομα. Μόνο λάτρεις της ζωής δεν ήταν, τουλάχιστον αυτό έδειχναν μέσω του μουσικού τους πεσιμισμού.
Τρέφω απίστευτη αγάπη για τους δυο δίσκους των Holy Terror. Εμπεριέχονται ότι θα μπορούσα να ζητήσω από μια speed/thrash μπάντα της εποχής. Η βραχύβια καριέρα των Holy Terror διήρκησε από το 1985 μέχρι το 1991. Η πενταμελής σύνθεση της μπάντας σταθεροποιήθηκε το 1987 με την έλευση του Joe Mitchell πίσω από το drum kit αντικαθιστώντας τον Jack Schwartz (ο οποίος είχε παίξει στο ντεμπούτο των Dark Angel) και με την ίδια ομάδα κυκλοφόρησαν τα δυο απόλυτα μνημεία του ήχου, το ‘’ Terror and Submission’’ το 1987 και το ‘’ Mind Wars’’ του 1989.
Το 2005 οι Καναδοί θεούληδες Voivod έχασαν το κιθαρίστα τους, Piggy (Denis D'Amour) από καρκίνο. Ένα χρόνο αργότερο κυκλοφόρησαν το ‘’Katorz’’ , τον δέκατοτεταρτο δίσκο τους (quatorz για του γαλλομαθείς) που είναι ο πρώτος δίσκος που περιέχει κιθαριστικά μέρη του Piggy ενώ έχει ήδη απεβιώσει. Κάτι είναι και αυτό. Όμως, στο συναυλιακό τομέα έπρεπε να υπάρξει κάποιος αντικαταστάτης και τα μέρη του δεν τα λες και εύκολα. Τι πιο λογικό και ταιριαστό να θέλεις ένα ΠΑΙΧΤΑΡΑ, Καναδό και οπαδό των Voivod να τον αντικαταστήσει.
Μπορεί η Γερμανική σκηνή να έβραζε στα 80ς αλλά η Γειτονική Αυστρία είχε πολύλιγότερες καλές περιπτώσεις. Οι Maniac από το Tyrol δημιουργήθηκαν το 1983 και δυο χρόνια κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο από την Hot Blood Records για Ευρώπη και Koch Records για Αμερική. Τευτονικό Power/Speed Metal που χρωστούσε αρκετά στους πρώιμους Helloween, Running Wild, Accept και η λίστα συνεχίζεται. Ωραίος δίσκος με καλές στιγμές αλλά όχι τόσο ώστε να ξεχωρίσει στο παγκόσμιο στερέωμα. Στο ντεμπούτο η μπάντα ήταν τετραμελής με session drummer.