ARCANE TALES - Until Where the Northern Lights Reign

Όταν οι RHAPSODY βγήκαν στο προσκήνιο με το ντεμπούτο τους με τίτλο «Legendary Tales» πιθανόν ούτε οι ίδιοι φαντάζονταν το στίγμα και την επιρροή που θα άφηναν στο heavy metal ήχο και συγκεκριμένα στο είδος του power metal. Μετά την  επιτυχία της κυκλοφορίας τους αυτής άρχισαν να ξεπηδούν πολλοί μουσικοί και συγκροτήματα που θέλησαν να δημιουργήσουν ανάλογες συνθέσεις εμπνεόμενες από αυτούς. Κι όπως είναι φυσικό άλλοι τα πήγαν καλά κι άλλοι ξεχάστηκαν. Το σημαντικό πάντως είναι ότι οι RHAPSODY έδωσαν κίνητρο σε νέους μουσικούς να εξερευνήσουν κι άλλες διαστάσεις του power metal ήχου και με τον τρόπο αυτό να τον εξελίξουν και να τον κρατήσουν ζωντανό.

Βλέπετε το να συνδυάσεις τον power metal ήχο με την κλασσική μουσική μπορεί να είχε γίνει και παλιότερα από άλλους μουσικούς του είδους, αλλά να δώσεις στον power metal ήχο μια αισθητική soundtrack ταινίας  είναι σίγουρα κάτι που μας πρωτοσύστησαν οι RHAPSODY.

Η αναφορά μου στο ως άνω γνωστό συγκρότημα γίνεται διότι ο Luigi Soranno ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του και την επιρροή του από αυτούς. Μάλιστα έχοντας τους σαν πηγή έμπνευσης και τις ιστορίες ηρωικής φαντασίας δημιούργησε και δημιουργεί μέσω του solo project του ARCANE TALES συνθέσεις ανάλογου ύφους. Το νέο του δε πόνημα είναι αυτό που παρουσιάζουμε εδώ και φέρει τον τίτλο «Until Where the Northern Lights Reign».

Ουσιαστικά  η νέα δουλειά κινείται στο ίδιο ύφος με την προηγούμενη κυκλοφορία του με τίτλο «Steel, Fire and Magic» και μάλιστα θα έλεγα ότι έρχεται ως φυσική συνέχεια αυτής παρά το χρονικό διάστημα των 2 ετών περίπου που έχει περάσει μεταξύ τους. Έχουμε, δηλαδή, 9 συνθέσεις μελωδικού και δυναμικού ταυτόχρονα power metal που εμπλουτίζεται με έντονα στοιχεία κλασσικής μουσικής τα οποία δίνουν στον όλο δίσκο μια διηγηματική αίσθηση ανάλογη με αυτή που συναντάμε σε soundtrack επικών και φανταστικών ταινιών.

Ως προς τις power metal επιρροές τους θα έλεγα ότι αυτές σαφώς προέρχονται από την πρώιμη περίοδο των RHAPSODY και νομίζω ότι προέρχονται κυρίως από τις 3 πρώτες κυκλοφορίες του συγκροτήματος που για τον γράφοντα είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και σήμερα. Ωστόσο δεν μπορώ να παραβλέψω ότι σε σημεία το συγκρότημα έχει και κάποιες αποχρώσες MANOWAR αναφορές στις συνθέσεις του. Επίσης εκεί που η αφηγηματική πορεία του άλμπουμ γίνεται πιο σκοτεινή κι επιθετική δεν διστάζουν να υιοθετήσουν κάποιες ακραίες περίπου black metal φόρμες όπως για παράδειγμα στη σύνθεση με τίτλο «The Dark Portals of Agony». Ως προς τις κλασσικές – συμφωνικές επιρροές τους, αν και δεν είμαι ειδικός, θεωρώ ότι έχουν κάτι από το πομπώδες ύφος του Wilhelm Richard Wagner που ταιριάζει και στο όλο επικό αίσθημα που δημιουργούν με τις συνθέσεις τους οι ARCANE TALES.

Πρόκειται για μια κυκλοφορία που άκουσα με πολύ ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος και είναι απόλυτα μετρημένη και συγκεντρωμένη στο τι θέλει να πετύχει χωρίς να παρασύρεται σε ανούσιος πλατειασμούς κι επαναλήψεις. Προσωπικά ξεχώρισα σαν συνθέσεις τις παρακάτω: «The Dark Portals of Agony» για το συνταίριασμα power metal με ακραίο ήχο, «Dwarven Storm» που ο τίτλος της τα λέει όλα, «Last Shàranworld's Hope» για το λυρικό ύφος που αποπνέει και τις κάποιες progressive metal πινελιές της ως προς τις αλλαγές μουσικού θέματος και τεχνικής, αλλά και γιατί αποτελεί απόδειξη ότι η μουσική μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα χωρίς απαραίτητα να χρησιμοποιεί στίχους και «Against the Legions of Darkness» που σε βάζει εντός του πεδίου της μάχης. Όχι ότι οι υπόλοιπες συνθέσεις εδώ δεν είναι άξιες προσοχής αλλά ο καθένας μας έχει τις αδυναμίες του.

Μπορούμε να κάνουμε ατελείωτες συζητήσεις για το τι είναι πρωτότυπο και τι όχι, αλλά για μένα μια δουλειά είναι πρωτότυπη όταν σε πείθει για την αγνότητα των προθέσεων της και καταφέρει να σε παρασύρει στην ακρόαση της διατηρώντας το ενδιαφέρον σου από την αρχή μέχρι το τέλος. Και ναι οι ARCANE TALES με τον δίσκο τους  «Until Where the Northern Lights Reign» το καταφέρνουν αυτό εξαιρετικά. Μου προσέφεραν μια φυγή από την καθημερινότητα και με ταξίδεψαν σε κόσμους φανταστικούς μεταδίδοντάς μου ένα αίσθημα αισιοδοξίας, ενέργειας και μαχητικότητας που είναι τόσο απαραίτητο για να αντιμετωπίσω κι αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας.

Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, η παρούσα κυκλοφορία είναι μια καλοδουλεμένη, εμπνευσμένη και πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά που δεν κρύβει τις επιρροές της αλλά τις χρησιμοποιεί σαν εφαλτήριο για να δημιουργήσει το δικό της αφηγηματικό στυλ και να προσδώσει σ’ αυτές το προσωπικό της ύφος. Και για να το πω απλά κι άμεσα, οι φίλο του επικού συμφωνικού power metal ήχου καλό θα ήταν να προσέξουν την εν λόγω κυκλοφορία.