Bruce Dickinson - The Mandrake Project

Πέρασαν τόσα χρόνια από τον πέμπτο δίσκο ‘’The Chemical Wedding’’ του 1998, λίγο πριν την επιστροφή του Bruce Dickinson στους Iron Maiden και από τον μέχρι λίγες μέρες πριν, τελευταίο solo δίσκο του ‘’Tyranny Of Souls’’ που είχε κυκλοφορήσει το 2005. Τώρα πια τελευταίος του και έβδομος στην σειρά δίσκος του Βρετανού πολυπράγμονα αυτού τύπου είναι το ‘’The Mandrake Project’’ και κυκλοφορεί σε διάφορες εκδόσεις μέσω της BMG.

Σε ολάκερο το ‘’The Mandrake Project’’ δυο πράμματα κάνουν μπαμ. Η καθαρή και κρυστάλλινη παραγωγή και η καθαρή και κρυστάλλινη φωνή του Bruce Dickinson. Για το πρώτο Roy Z που παίζει φυσικά και τις κιθάρες και εκεί καλή δουλειά και το μπάσο. Για το άλλο, τι να πεις για τον Bruce Dickinson, που μας δίνει ερμηνείες στα δικά του θεόρατα στάνταρς με την μία εξαιρετική φωνή του. Αυτά κάνουν και τα δέκα κομμάτια να ψηλώνουν και να ακούγονται όσο καλύτερα. Έτσι η μία ώρα ακρόασις κυλάει εύκολα και όμορφα. Και τα δέκα κομμάτια είναι σε καλό επίπεδο και δίνουν την ευκαιρία στον κάθε ένα να έχει τα δικά αγαπημένα. Λείπει το κομμάτι που θα κάνει παραπάνω αίσθηση. Αυτό τουλάχιστον για μένα στις κάμποσες πρώτες ακροάσεις του ‘’The Mandrake Project’’ ως που να ξεκινήσω να γράφω αυτά τα λόγια, εν μέσω και άλλων ακροάσεων. Υπάρχουν στιγμές που φέρνουν στο νου το ‘’Balls To Picasso’’ και κάποιες άλλες το ‘’The Accident Of Birth’’. Υπάρχει και το ‘’Eternity Has Failed’’ που είναι μια καινούργια εκδοχή του ‘’If Eternity Should Fail’’ από το ‘’Book Of Souls’’ των Iron Maiden που βγήκε τον Σεπτέμβρη του 2015. Εδώ παρουσιάζεται ελαφρώς πειραγμένο στις ενορχηστρώσεις και σε κάποιους στίχους σε μια εκδοχή που δύναται να κοιτάζει κατάματα το ελαφρώς καλύτερο πρωτότυπο. Το ‘’Afterglow Of Ragnarok’’ πρωτίστως και το ‘’Rain on the Graves’’ λίγες εβδομάδες πριν, ήταν οι πρώτοι κώδικες για να αποκρυπτογραφήσουμε το ‘’The Mandrake Project’’. Το πρώτο είναι ένα οκτάλεπτο κλασικό heavy κομμάτι και ένα official video που βάζει μπροστά την metalhead μυθολογία από το μυαλό του καθενός από εμάς. Το δεύτερο σε βάζει σε 70s horror θεματολογία και τελετουργία με τον Bruce να παίζει θαυμάσια τον ρόλο του,στο official video ενώ ηχητικά έχουμε μια παθιασμένη Dickinson ερμηνεία πάνω σε ένα heavy/rock κομμάτι με δυνατό ρεφρέν. Τα περισσότερα κομμάτια θα φέρουν στο νου όλη την πρωτύτερη solo δημιουργία του. Το ‘’Many Doors To Hell’’, πάει στις παλαιές μέρες με εκατομμυριούχους με τατουάζ, τα ‘’Resurrection Men’’ και ‘’Mistress of Mercy’’ φέρνουν στο νου το ‘’Balls To Picasso’’ και λίγο το ‘’Skunkworks’’, ενώ το "Fingers in the Wounds" βάζει στον ήχο και τις ανατολίτικες μελωδίες. Το ‘’The Mandrake Project’’ μας έχει επιφυλάξει για το τέλος τρεις ξεχωριστές στιγμές Το ‘’Face In The Mirror’’ είναι μια μπαλάντα, με δυνατά λόγια με μια ακόμα θεατρική ερμηνεία του Bruce. Το ‘’Shadow of the Gods’’ ξεκινάει με το πιάνο να δίνει την ηρεμία και τον Bruce να δίνει το πάθος και η κιθάρα το heavy. Και το δεκάλεπτο ‘’Sonata (Immortal Beloved)’’ κλείνει τον δίσκο μέσα σε ένα βαθύ σκοτάδι με το solo της κιθάρας να αφήνει μια χαραμάδα φως.

Εδώ έχουμε ένα καλό άλμπουμ με ικανοποιητικές ιδέες και καλή παραγωγή. Δεν έχουμε κάτι που καταπλήττει τα πλήθη. Έχουμε μια ώρας μουσική που στα δικά μου αυτιά φαντάζει ικανότατο για προσωπικές, σε κλειστά δωμάτια, ακροάσεις, αλλά όχι για να διεγείρει τα μεγάλα ακροατήρια.

Τον ακούει, μάλλον πιο σωστά τον έχει ήδη ακούσει ο καθένας μας και τα συμπεράσματα δικά σας (μου)!!!