Banshee - Race Against Time

Δεν είναι κρυφό ότι πολύς κόσμος που αρέσκεται σε Αμερικάνικο Power Metal, την ''βρίσκει'' και με AORιές ή Glam/Hair ακούσματα. Το ίδιο ισχύει και τις μπάντες. Πολλές που ξεκίνησαν να παραδίδουν ατόφιο ατσάλι στις αρχές των 80ς, το γύρισαν σε πιο hard rock καταστάσεις, επηρεασμένοι και από την εμπορικότητα του είδους που στο δεύτερο μισό των 80ς είχε κυριεύσει τα Αμερικάνικα charts. Μια US Power Metal μπάντα που πάντοτε έδειχνε μια ιδιαίτερη εκτίμηση και στην πιο hard rock  πλευρά της ήταν οι Banshee από το Κάνσας. Ξεκίνησαν το 1985 και ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησαν αυτοχρηματοδοτούμενα το 12'' ''Cry In The Night'' που περιλάμβανε πέντε συνθέσεις αγνού μέταλλου. Η Metal Blade βάζει το τραγούδι ''We Want You'' στο ένατο μέρος της σειράς Metal Massacre όπως και επανακυκλοφορεί το ep σε κασέτα και βινύλιο (1988) ενώ οι Banshee έχουν ήδη υπογράψει με την Atlantic Records και πάνε για ψηλότερα. Χωρίς να χάσουν χρόνο, μπαίνουν στο στούντιο και ηχογραφούν το υλικό του ντεμπούτου (πιο μελωδικό, με αρκετά hard rock στοιχεία) ''Race Against Time'' (1989) το οποίο δυστυχώς δεν αφήνει ευχαριστημένη την εταιρία τους από εμπορικής πλευράς. Οι Banshee συνέχισαν να δημιουργούν μουσική χωρίς όμως να έρθει κάποιο αξιόλογο συμβόλαιο και τελικά προχώρησαν στο  αυτοχρηματοδοτούμενο ''Take 'Em by Storm'' (1993) ακόμα πιο μελωδικό κρατώντας όμωςς το μεταλλικό του χαρακτήρα. Το συγκρότημα εξαφανίστηκε τα επόμενα χρόνια με αναπάντεχη επιστροφή τα μοντέρνα, groovάτα  (και μέτρια) ''Mindslave'' και ''The Madness'' που ουδεμία σχέση έχουν με το παρελθόν τους.

Το ''Shoot Down the Night'' έμελλε να γίνει το πιο γνωστό του δίσκου και να σαρώνει στις συναυλίες. Μελωδικό heavy metal/hard rock με στιγμιαίες τσιρίδες που έρχονται από τα καλύτερα σιδηρουργία του Kansas. Πανέμορφη κιθαριστική δουλειά που λαχταράς να ακούς επανειλλημένα μιας και αναδύεται αυτή η γλυκιά μυρωδιά. Από κοντά το μπάσο, γλακεί πάνω στους τυμπανιστικούς ρυθμούς φυσώντας δύναμη μέσα στη σύνθεση. Το ΄΄All Alone'' χώνεται άγρια, με τρεμουλιασμένες από συναίσθημα συγχορδίες. Η φωνή του Tommy είναι ικανότατη και εύχρηστη και χρησιμοποιείται καταλλήλως. Νιώθεις ότι υπάρχει άφθονη μελωδία μέσα στη σύνθεση  αλλά είναι οχυρωμένη με τα καλύτερης ποιότητας υλικά. Ξεκίνημα με τυμπανιστική εκτόξευση αδρεναλίνης και την επικείμενη κιθαριστική αδολεσχία. Λατρεύω όταν τραγούδια ξεκινάμε με ένα τέτοιας κλάσης κιθαριστικό ξεφάντωμα και το επαναλαμβάνουν στη συνέχεια. Η κιθάρα είναι η βασίλισσα στη μουσική των Banshee και ας υπάρχουν και διακριτικά πλήκτρα ή φωνή που σπαρταρά.  Όταν ο Terry Dunn προπορεύεται, η ηχητική δύναμη ανθίζει.

Τα τραγούδια κρατάνε σχετικά μικές διάρκειες.΄Κλασσικές heavy/hard rock ενορχηστρώσεις με βάση στα ρεφραιν και στα σόλος. Το ομώνυμο τραγούδι μου θυμίζει έντονα Loudness, κατι οι θεριευόμενες κιθάρες, κάτι οι φωνητικές ακροβασίες, πάντα μου τους φέρνουν κατά νου. Το  ορχηστρικό ''Circular Flight of the One Winged Sparrow'' μας ταξιδεύει στο Μεσαίωνα πριν ο ηλεκτρισμός ξαναπάρει τα ηνία στην ηχητική καταιγίδα του ''Call of the Wild''. Τάχιστο, σκυλιασμένο, ελαυνόμενο. Το πιο Power metal τραγούδι του δίσκου, επιτυχημένη αλχημεία. Λίγο αργότερα θα ακούσουμε το ''Desire'', από τα πιο πιασάρικα του δίσκου. Hard rock βάση, φωνητική κυριαρχία και τύμπανα που ακούγονται αναμφισβήτητα από τα 80ς. Και επειδή το hard rock προσωπείο των Banshee κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος τα τελευταία τραγούδια του ''Race Against Time'', είναι και η ώρα της μπαλάντας. Με τίτλο ''Missing You '' για τα αυτονόητα, οι τόνοι πέφτουν, οι κιθάρες τσιμπάνε οδυνηρά και η φωνή στάζει πόνο. Έχουμε ακούσει και καλύτερες μπαλάντες βέβαια.  Το ''Race Against Time'' δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας US Power metal δίσκος που αγκαλλιάζει τις hard rock μελωδίες,πότε σαν ισορροπημένο συνδυασμό και πότε με τη ζυγαριά να γέρνει υπέρ του ενός. Αν σαν αρέσουν και οι δυο περιπτώσεις, δοκιμάστε.