Seer's Tear - Precious

 Ελάχιστες μπάντες ακούμπησαν το μεγαλείο των Psychotic Waltz  και αυτές πλέον ήδη έχουν χαθεί στη λήθη εκτός ελαχίστων που ψάχνονται και ακούν αντίστοιχες ηχητικές περιπτώσεις. Οι Νορβηγοί Spiral Architect, οι Βρετανοί Seer’s Tear, οι Αμερικανοί The Last Things. Οι Seer’s Tear δημιούργησαν ένα μικρό διαμαντάκι από το πουθενά, στην Ισπανική εταιρία  Goldtrack Records που απέφευγα κάθε κυκλοφορία της μιας και δεν ξεπερνούσαν την μετριότητα. Τα μέλη της μπάντας δεν είχαν κάποια σημαντική προυπηρεσία, με μοναδικούς εξαιρούμενους τους Hamish Glencross και Mark Stojsavljevic που πέρασαν από τις τάξεις των doomster Solstice. Κάπως έτσι εξηγείται και το doom/prog ύφος της μπάντας. Οι Seer’s Tear ξεκίνησαν το 1993 και κυκλοφόρησαν τρία καταπληκτικά demos με κανένα από τα τραγούδια αυτών να περιλαμβάνονται στον πρώτο και μοναδικό δίσκο τους, ‘’Precious’’ το 1998. Σε αυτό τον δίσκο έχει αποχωρήσει και ο Glencross (την ίδια χρονιά βγαίνει η δισκάρα ‘’New Dark Age’’ και την θέση του αναλαμβάνει νέος κιθαρίστας. To ‘’Precious’’ είναι ένα ηχητικό στολίδι για κάθε δισκοθήκη και ζευγάρια αυτιά. Με την ανύπαρκτη προώθηση της Goldtrack Records, οι Seer’s Tear πατώσανε εμπορικά με την έτσι και αλλιώς δύσβατη μουσική τους ύπαρξη και μετά από μια τελευταία, ύστατη δημιουργία ενός τελευταίου τραγουδιού το 1999 σβήσανε. Κάτι, κάπως, κάπου, υπάρχει όμως νέα ελπίδα εδώ και ένα-δυο μήνες. Ίδωμεν….

Let The Chaos Begin….Το διάστημα μεταφρασμένο σε νότες. Παρανοικά φωνητικά σαν αυτά του Buddy Lackey, γυρίσματα που παρελαύνουν θεατρικά , μουσικές αποκαλύψεις που δεν φαντάζεσαι ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν. Τεράστιο το βάρος που αδειάζουν οι κιθάρες  από άγνωστες διαστάσεις στο δικό μας. Ένα ηχητικό όνειρο στο απέραντο κενό. Άμεσο χάσιμο στο ‘’ A Gathering of Separate Ways’’ με τις κιθάρες να χτίζουν κρυπτικές κατακόμβες  που μόνο όσοι δεν φοβούνται θα γίνουν ΕΝΑ με αυτές. Τα riffs ουρλιάζουν, το μπάσο επιτίθεται με σφοδρότητα, ο Τιραμόλα πίσω από το drum kit διαφεντεύει πάνω στα δέρματα ενώ η φωνή σε ταξιδεύει με τον καταπληκτικό τρόπο που τραγουδά. Το ‘’Precious’’ θα έπρεπε να συζητιέται ανάμεσα σε progsters αναφωνόντας….my precious…

Οι συνθέσεις δεν ξεφεύγουν χρονικά. Μεστές, με δόσεις τρέλας αλλά πάντοτε πατώντας στη γη, νοικοκυρεμένες από πλευράς ήχου και παραγωγής (από τον έμπειρο Robert Magoolagan). Δένουν και λύνουν, χιλιοτομούν την ανατομία κάθε σύνθεσης παίζοντας τα άπαικτα. Η διαδικασία περιλαμβάνει ελευθερία σκέψεως και πράξης αυτής από ανθρώπους  με τρομερές ικανότητες. Και αν σαν οργανοπαίχτες είναι υψηλού επιπέδου, σαν συνθέτες είναι υψίστου. Ασαφείς μουσικοί οδοί σε παρασέρνουν σε κρυμμένες οάσεις,  διαθλαστικά riffs σε τυφλώνουν από την λάμψη τους μέσα στην διαστημική τους ατμόσφαιρα, παλμοί που αντηχούν σε όλες τις διαστάσεις του ήχου. Πώς και μου έρχονται τέτοιες σκέψεις; Ακούω το ‘’ Pressures’’. Ασυμφωνία ήχων από μια πενταμελής ορχήστρα που συμβαδίζει άψογα. Πόσο μάλλον όταν από τα ηχεία ξεπροβάλλουν οι μελωδίες του ‘’ A Chronicle of a Destiny Pt. I: Past Tense’’.  Λιώνω με τις φωνητικές μελωδίες, κυριεύομαι από τους ρυθμούς, κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω πάνω στα αστρικά riffs. Οικουμενική  χειραγώγηση που την γλυτώνουν μόνο οι…κουφοί. Απρόσκλητοι καλεσμένοι σε μορφή ήχου εγκαθίστανται μόνιμα πάνω στα εγκεφαλικά μου κύτταρα περνώντας στο δεύτερο μέρος του αγαπημένου αυτού του τραγουδιού για να σβήσουν μόνο με την σιωπή μετά το πέρας. Ένας λαβύρινθος μελωδιών από κάθε ηχητική γωνιά  βάζοντας σε σκέψη για το πόσο χαμένος χρόνος έχει χαθεί ακούγοντας μουσική που δεν είναι …μουσική. Και αν τα πάντα είναι χαοτικά και ασαφή (ακόμα και το εξώφυλλο) , το μόνο σίγουρο είναι ότι αγγίζει το τέλειο σαν άκουσμα .  Fuck Off To Anyone Who’s Tried, Is Trying+Who Will Try To Prove An Obstacle To Our Musical Journey All Those Years.