Monuments
Όσο απομακρυνόμαστε από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 προς τη δεκαετία του 2000, αλλά και πιο μετά, όλο και λιγότερους δίσκους βρίσκουμε που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μνημεία του heavy metal. Oι Dreams Enemy είναι από τη Florida και ο πρώτος τους δίσκος, “Reality” του 2000, είναι από τα καλύτερα δείγματα ποιοτικού και σοβαρού επικού heavy metal που θα μείνει στις καρδιές των οπαδών για πάντα.
Οι Ολλανδοί Martyr υπάρχουν από το 1982, και η πρώτη τους κυκλοφορία ήταν το “For the Universe” του 1985. Ο δίσκος ήταν μέτριος, αλλά η μπάντα έδωσε σε κάποια τραγούδια εξαίσια δείγματα μελωδίας. Την επόμενη χρονιά το συγκρότημα κυκλοφόρησε το “Darkness at Time's Edge”, ένα πραγματικό διαμάντι του 80’s heavy metal.
Οι Leviathan από το Colorado δημιουργήθηκαν το 1989 από τον κιθαρίστα Ronnie Skeen. Το 1991 λίγο πριν ηχογραφήσουν το πρώτο ομώνυμο EP ήρθε στην μπάντα ο John Lutzow
που αντικατέστησε τον δεύτερο κιθαρίστα Steve Fugate, μια κίνηση που θα σημαδεύσει όλη την πορεία του συγκροτημάτος.
Με αφορμή το νέο άλμπουμ των Angel Witch, ας θυμηθούμε το ιστορικό ντεμπούτο των Άγγλων που κυκλοφόρησε το 1980, ακριβώς μέσα στην επανάσταση του NWOBHM.
“Heavy fucking metal has entered your mind…won’t be the same anymore.” Αυτούς τους στίχους θα ακούσει ο ακροατής στο “Thoughts of Love”, και μάλλον οι πιο έμπειροι θα κατάλαβαν με τι έχουν να κάνουν. Αν και ένα monument καλό θα είναι να απευθύνεται σε πιο γενικό κοινό, εδώ κάνουμε μια εξαίρεση και περιοριζόμαστε στο heavy/power. Βέβαια ο δίσκος μπορεί να αρέσει σε αρκετούς, αλλά μνημείο είναι μάλλον μόνο για αυτούς που ακούν τις λέξεις “επικό metal” και ταράζεται συθέμελα όλο τους το είναι.
Το 2012 η Stormspell Records προκαλεί έναν άνευ προηγουμένου σεισμό κυκλοφορώντας μια συλλογή με 28 κομμάτια των Σουηδών epic heavy/power ηρώων Detest. H μπάντα του τεράστιου Micke Därth είχε κυκλοφορήσει 6 demos και ένα EP μέχρι τότε, άγνωστα στην πλειοψηφία της σκηνής, και το σοκ ήταν τόσο μεγάλο που η εταιρεία “κυνήγησε” τον Därth να ολοκληρώσει κάτι τραγούδια που είχε αφήσει στη μέση για χρόνια για να κυκλοφορήσει και άλλη μια δουλειά.
Υπάρχουν μπάντες που έγιναν αρκετά γνωστές μόνο και μόνο επειδή κάποια μέλη πασίγνωστων μπαντών πέρασαν ή υπήρξαν στις συνθέσεις τους. Κάποιοι άκουσαν Samson, White Spirit ή Wolfsbane λόγω Iron Maiden. Winter’s Bane ή Hawk λόγω Judas Priest. Flotsam and Jetsam ή Trauma λόγω Metallica. Μπαντάρες δηλαδή, μικρότερης εμβέλειας που κέρδισαν κάποια δόξα λόγω ενός μέλους τους ενώ στην πραγματικότητα είχαν μουσικάρες να επιδείξουν. Τέτοια περίπτωση και αυτή των Αμερικανών Trauma (δεκάδες μπάντες με αυτό το όνομα) που από τις τάξεις τους πέρασε ο τεράστιος μπασίστας Cliff Burton.
Οι Brainfever ήταν από τη Γερμανία και το “Face To Face” ήταν το δεύτερο άλμπουμ τους. Αν και το ντεμπούτο τους “Capture the Night” είχε πολύ ωραίο ήχο, το “Face To Face” κερδίζει άνετα “στα σημεία”. Σε αυτόν τον δίσκο υπάρχουν κάποια κομμάτια που απλά συγκαταλέγονται μέσα στις καλύτερες στιγμές του heavy metal.
O δίσκος ανοίγει με το πολύ speed-αριστό “Black Jack” που είναι τύπου Riot εποχής “Thundersteel”. Πολύ ωραίο κομμάτι, αλλά αυτό που ακολουθεί δεν προμηνύεται με τίποτα. Το συγκρότημα ρίχνει τις ταχύτητες, γίνεται επικό, τα ρεφρέν και οι μελωδίες “γλυκαίνουν” και η μπάντα δείχνει ικανή να γράψει διαχρονικά...
Οι Καναδοί Black Knight είχαν κυκλοφορήσει το 1985 ένα ΕΡ, το θρυλικό “Master of Disaster”, που τους είχε τοποθετήσει ανάμεσα στα καλύτερα γκρουπ του underground των 80’s, και είχε δώσει ένα μυθικό cult status στην μπάντα. Kατά καιρούς έβγαιναν και βγαίνουν κάποιες επανεκδόσεις ή συλλογές που περιείχαν μερικούς επιπλέον μεγάλους ύμνους. Εδώ παρουσιάζουμε μια συλλογή του 2005.
Η δεκαετία του ’90 στο metal σημαδεύτηκε από την (άδικη) πτώση του κλασικού heavy metal και την άνοδο των παρακλαδιών του progressive metal, black metal, gothic metal και συμφωνικό metal. Όταν δε, άρχισε και η ανάμειξή τους οδηγώντας σε κακόγουστες μουσικές τερατογεννήσεις όπως ατμοσφαιρικό μέταλ, power metal με black/death φωνητικά και δε συμμαζεύεται, ο πιο κλασικός metal οπαδός είχε δυο μόνο διεξόδους: να σιχαθεί αυτήν την μουσική και να ξεκόψει ή να στραφεί στο underground.