Diviner @ Kyttaro Live Club
Δεν υπήρχε κανένας λόγος να μας κρατήσει μακριά από το Release live των DIVINER από τη στιγμή όμως που ανακοινώθηκε ότι θα τους συντροφεύσουν οι ERASE & SORROWFUL ANGELS είχαμε ήδη πιάσει στασίδι στο ΚΥΤΤΑΡΟ.
\r\n\r\n
Με μια μικρή καθυστέρηση της τάξης του τετάρτου όπως είχε προϊδεάσει από πριν ο Γιάννης Παπανικολάου στο event του FB οι Erase ανέβηκαν στη σκηνή. Με το Κυτταρο επαρκώς μισογεμάτο η ατμόσφαιρα είχε τη ζεστασιά της. Το σετ τους ξεκίνησε με το αγαπημένο Every Saturday Night και συνέχισε τα κομμάτια του EP τους. Όμως όπως μας είχε προϊδεάσει ο Παναγιώτης Ζούβελος μπάσο και ιθύνων νους των Erase μας παρουσίασαν 3 νέα τραγούδια. Το Cyprus με την ανατριχιαστική του μελωδία, το Easy Riders που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη ραδιοφωνική εκπομπή του Metalzone.gr και New World Order. Οι Erase για όσους δεν τους έχετε ακούσει μέχρι τώρα είναι από τους Έλληνες εκπροσώπους του NWOTHM όπως είναι συγκροτήματα σαν τους Enforcer, Skullfist, Screamer etc. Συγκροτήματα που αγαπούν και τιμούν τον κλασσικό ήχο αλλά έχουν στη διάθεση τους όλα τα μέσα που έχει να προσφέρει η τεχνολογία του 2016. Στο σετ τους το ήταν το τέλειο ζέσταμα για μια βραδιά με πραγματικά πολύ καλές μουσικές και πολύ ταλαντούχους εκπροσώπους της εγχώριας σκηνής. Οι κιθάρες και οι δισσολίες έχουν να περηφανεύονται ότι έκλεψαν την παράσταση ενώ ο Γιώργος Σταυρόπουλος είναι μια αυθεντική γνήσια heavy metal μορφή που σίγουρα κερδίζει την εκτίμησή του ακροατηρίου. Και στην κατακλείδα τους με το Beautyfull Streets όλοι είπαμε ένα ρεφραίν.
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\nΔεύτεροι στη σκηνή οι πεπειραμένοι Sorrowful Angels. Και ξέρω ανυποψίαστε αναγνώστη ότι θα σου φανεί περίεργο ειδικά αν είσαι γνώστης της καταχνιάς και της στοιχειωμένης ατμόσφαιρας της μουσικής των Sorrowful όμως αν ήσουν εκεί θα σε άρπαζαν απ το γιακά και θα σου άλλαζαν γνώμη. Επιλέγοντας να υποστηρίξουν το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους Remedie οι Sorrowful έδειξαν την κλάση τους. Το αποτέλεσμά τους ήταν αποδομένο στο απόλυτο, το δέσιμο τους άρρηκτο και αυτός ο ντράμερ, χάρακας! Ομολογώ ότι κι εγώ είχα επιφυλάξεις για το πώς θα ακούγονταν οι Sorrowful ανάμεσα στους πιο «κλασσικούς» ήχους όμως από ότι παρατήρησα, ακόμη και αυτοί που άκουγαν την μπάντα πρώτη φορά υπέβαλαν τα σέβη τους στη μπάντα με τις περίσσιες «ώρες πτήσης» επί σκηνής. Ο Διονύσης Χριστοδουλάτος master of multitasking σε κιθάρα και φωνή, ο Νικόλας Περλεπέ (Dimlight) ακροβάτης και ο Γιάννης Λιτινάκης εφαρμοσμένος στο συγκρότημα γάντι (Ναι ο Γιάννης των Reflection). Όσο για το ντράμερ χάρακα Στέλιο Παύλου από ότι μας είπε ο Διονύσης άρτι αφιχθείς από τραυματισμό μας έδειξε ότι η αποθεραπεία ήταν επιτυχής. Η προσωπική μου κορυφαία στιγμή του σετ ήταν το Leap Of Faith το διαμάντι του Remedie που έγινε και πρόσφατα lyric video. Αν δεν ήσασταν στη συναυλία τσεκάρετέ το εδώ. Και κάτι τελευταίο διευκρινιστικό οι Sorrowful Angels έμοιαζαν με Paradise Lost, παλιά, στις πρώτες κυκλοφορίες τους, ο ήχος τους το 2016 έχει εξελιχθεί. Ακούστε τον δεν είναι ντροπή.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n
\r\n\r\n
Και γύρω στις 23.00 στην σκηνή ανεβαίνουν οι οικοδεσπότες της βραδιάς DIVINER. Σας ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξη, σας ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας εδώ, το μαγαζί παραγγελιές δεν δέχεται το μενού έχει όλο τον πρώτο δίσκο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο τραγούδι, Πάμε!» τάδε έφη Γιάννης Παπανικολάου και δεν χαλάστηκε κάνεις. Το είπαν και το έκαναν όλα τα τραγούδια της πρώτης τους δισκογραφικής δουλειάς Fallen empires εμπλουτισμένη με τη διασκευή του ντουέτου Dickinson Halford, γιατί «το γουστάρουμε, ταιριάζει στον ήχο μας και ξέρουμε ότι το γουστάρετε και εσείς» όπως είπε και ο Παπανικολάου The one you love to hate. Λίγος πριν το Evilizer o Γιάννης μας λέει ότι πρόκειται για το τραγούδι το οποίο πιθανότατα θα είναι το πρώτο που θα οπτικοποιηθεί «θα μας το δείξετε και εσείς με τις αντιδράσεις σας». Οι Diviner ομολογουμένως αποτελούνται από heavy duty μουσικούς της Ελληνικής σκηνής Κρίκος και Μαρούλης ο διπλός θανατηφόρος πέλεκυς στις κιθάρες, Μπουζιώτης στο μπάσο και να γράφει στο γυαλί και Φραγκίσκος να δίνει άλλο νόημα στην έκφραση «τα σπάει». Να πούμε κάτι για τον Γιάννη Παπανικολάου; Για την φωνή; Για το χιούμορ; (όταν είχα εγώ μούσια εσείς ήσασταν όλοι ξυρισμένοι) Για την ταπεινότητα; (Ευχαριστούμε τους Sorrowful Angels που με τρείς δίσκους μας άφησαν να παίξουν από πάνω τους – να τα λέμε κι αυτά) Για την επικοινωνία με το κοινό; Το σίγουρο ήταν ότι κάηκε το Κύτταρο. Δεν νομίζω να έχουμε ξαναζήσει τέτοια συγκυρία που συγκρότημα κυκλοφορεί τον πρώτο της δίσκο, το κοινό ξέρει και τραγουδάει τους στίχους των τραγουδιών και γεμίζει το Κύτταρο. Εντάξει ήταν κλειστός ο εξώστης όμως δεν ήμασταν καμιά 300ρια τουλάχιστον; Νομίζω ότι σε αυτό το live τους είδα όλους «μπανταίους» και μη. Φυσικά, ήταν εκεί και η φαμίλια του Rock In Dio και ο «γιατρός» σε ρόλο stage crew να φτιάχνει τα πιατίνια που κάθε τόσο ξεχαρβάλωνε ο Φραγκίσκος. Η μπάντα ακούγεται ζωντανά ακριβώς όπως στο δίσκο μόνο που όλο αυτό τον όγκο τον πολλαπλασιάζει από την ενέργεια που ανακυκλώνεται ανάμεσα στο κοινό και αυτήν.
\r\n\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Εν κατακλείδι διακινδυνεύοντας τον φόβο να φανούμε γραφικοί θα επαναλάβουμε για ακόμη μια φορά το #SupporYourLocalScene.Το αξίζουν διάολε!
\r\n
\r\nΠερισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ
\r\n\r\n
Report Elena Mihailidou
\r\nPhotos Nondas Emmanouil - Photorocking
\r\n