DREAMS OF VALOR
Βράδυ Σαββάτου και ήρθε η ώρα να απολαύσουμε την πτώση της έπαρσης (Arrogant Fall) των Valor αλλά και το νέο πόνημα των Tidal Dreams με τίτλο Previsor, σε μια ομολογουμένως πρωτότυπη ιδέα, δηλαδή την κοινή παρουσίαση από 2 μπάντες των νέων τους κυκλοφοριών. Φτάσαμε στο Modu ακριβώς στην ώρα για την έναρξη της συναυλίας. Ο χώρος είχε γεμίσει τόσο με κόσμο όσο και με θετική ατμόσφαιρα και χαμόγελα!
Οι Valor χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις ανέβηκαν στη σκηνή με τα μπλουζάκια του εξώφυλλου τους για να μας παρουσιάσουν live το ολοκαίνουριο άλμπουμ τους. Ο κόσμος ήξερε τα τραγούδια ανταποκρινόταν θερμά στα καλέσματα της μπάντας αν και στην αρχή ο ήχος ήταν λίγο μουντός η μπάντα απέδωσε Live το άλμπουμ που φαίνεται ότι έχουν φτιάξει με περίσσια αγάπη και τεχνική. Όπως σχολίαζα και με τον συνάδελφο Λάμπρο Πανέτα, δεν θυμάμαι μία φορά που να έχω δει τους Valor και να μην είναι άψογοι. Άψογοι στο να παραδώσουν ψυχή και σώμα πάνω στη σκηνή. Ανοίγουν τα χέρια και παραδίδονται στα χέρια του κοινού που τους ανυψώνει. Είτε είμαστε μια χούφτα άνθρωποι είτε είναι το γεμάτο Modu όπως ήταν το βράδυ του Σαββάτου. Χωρίς ιδιαίτερη σκηνοθεσία και μια αυθόρμητη γνήσια δίψα που ποτίζεται και φουντώνει από την ίδια τη μουσική. Αυτό που επίσης για πρώτη φορά σχολίαζα παρόλο που τους έχω δει πολλές φορές, είναι ότι ο Βαγγέλης Κρούσκας είναι από τους ελάχιστους frontmen που δεν μοιάζει με κανένα και δεν μιμείται κανένα πάνω στη σκηνή. Αφηγείται με μοναδικό τρόπο τις ιστορίες των στίχων των τραγουδιών που είναι κομμάτι του και φαίνεται και γίνεται ένα με τη μουσική και κερδίζει πάντα το κοινό με το μέρος του. Η μουσική των Valor είναι φτιαγμένη για Live και παίρνει φωτιά πάνω στη σκηνή. Εντάξει το ξέρετε ότι το παρακάνετε ε;
Και πριν ακολουθήσει το κείμενο του Λάμπρου θέλω να κάνω μια ειδική μνεία στον ήχο του Modu τον οποίο έχω ακούσει να είναι μέτριος και εξαιρετικός. Στην συγκεκριμένη βραδιά η επιδεξιότητα του Δημήτρη στην ηχοληψία, ήταν αυτή που απελευθέρωσε τον ήχο στην ολότητά του στο σετ των Tidal Dreams περισσότερο και μέχρι το τέλος του Live. Και για να περιγράψω με λόγια αυτό που άκουγα ήταν σα να υπήρχε μια αόρατη γραμμή που έκοβε τον ήχο πριν ξετυλιχθεί ολόκληρος, ενώ μετά απελευθερώθηκε σε όλο του το μεγαλείο. Έτσι είναι ο «σωστός» ήχος κάνει την καλή μπάντα τεράστια και στη μέτρια αποκαλύπτει τις αδυναμίες της. Στην περίπτωση των Valor και των Tidal Dreams ο ήχος ήταν αυτός που φώτισε δύο εξαιρετικούς εκπροσώπους της σκηνής.
Μετά από ένα μικρό διάλλειμα (καθώς ο χρόνος ήταν αμείλικτος) οι Tidal Dreams ανεβαίνουν στην σκηνή για να μας παρουσιάσουν το νέο τους πόνημα με τίτλο Previsor. Η αλήθεια είναι ότι έχοντας ακούσει ελάχιστα κομμάτια από την προηγούμενη κυκλοφορία τους Once Upon A Tide και κανένα από το Previsor, περίμενα με μεγάλο ενδιαφέρον την εμφάνισή τους για να πάρω μια καλή γεύση για το πως ακούγεται το νέο τους υλικό. Άλλωστε η απόλυτη δοκιμασία για ένα τραγούδι είναι η σκηνή, έτσι δεν είναι;
Η εμφάνισή τους λοιπόν ξεκινάει εκρηκτικά με το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου και το MODU να παίρνει φωτιά, καθώς έγινε γρήγορα φανερό ότι η μπάντα είχε μαζί της την βραδιά αυτή πολλούς φανατικούς φίλους, με κάποιους μάλιστα να έχουν έρθει και από περιοχές εκτός Αθήνας. Βγάζοντας φοβερή ενέργεια και δείχνοντας οτι το διασκεδάζουν όσο δεν παίρνει, οι Tidal Dreams μας σύστησαν το Previsor, έναν δίσκο ο οποίος αν μη τι άλλο φαίνεται ότι διαθέτει ποικιλία, καθώς στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον κάθε κομμάτι κυμαινόταν σε διαφορετικό mood, δείχνοντας ότι το συγκρότημα κατέχει καλά την τέχνη του να γράφει κομμάτια χωρίς να επαναλαβάνεται. Λίγο από Σταυροφορίες (Join The Crusades), λίγο από Game Of Thrones (King In The North) ή από Αρχαία Αίγυπτο (Across The River Nile), τα κομμάτια του Previsor είχαν πολλές μικρές ιστορίες να μας πούν και σίγουρα πολλές διαφορετικές μελωδίες να μας τραγουδήσουν, καθώς η μπάντα ακροβατούσε ανάμεσα σε καθαρόαιμα heavy metal κομμάτια, όπως το Midnight Rider με έντονο το 80’s στοιχείο, σε power αναφορές με το House Of Lords ενώ εξαιρετική ακούστηκε και η μπαλάντα Once Again. Εκτελεστικά η μπάντα δεν χωράει σε κριτική καθώς μιλάμε για 5 φοβερούς μουσικούς με απίστευτο δέσιμο και χημεία μεταξύ τους (ειδική μνεία και στον-φρέσκο στην μπάντα-μπασίστα ο οποίος έπαιζε με δεμένο το αριστερό του χέρι λόγω… κομμένου τένοντα!). Μέχρι και γκάιντα μάλιστα ακούσαμε από τον τραγουδιστή στο πολύ όμορφο outro του δίσκου με τίτλο Ancestral, άλλο ένα δείγμα ότι μιλάμε για μουσικούς με Μ κεφαλαίο.
Με το Ancestral τελείωσε η παρουσίαση του Previsor αλλά το πάρτυ μόλις άρχιζε, καθώς όπως μας είχαν προϊδεάσει και τα 2 συγκροτήματα, δημιουργήθηκε πάνω στην σκηνή μια μικτή ομάδα με μέλη και των δύο (ακούστηκαν αρκετά λογοπαίγνια μόλις ανέβηκαν, κάτι σαν… Dreams Of Valor αν θυμάμαι καλά) και αλλάζοντας σύνθεση σε κάθε κομμάτι μας έδωσαν 4 εξαιρετικές διασκευές στο Rebellion των Grave Digger (φυσικά ΚΑΙ με γκάιντα!), στο The King των Accept, το Gate Of Heaven των Heaven’s Gate και Under Jolly Roger των Running Wild. Αλλά φυσικά το πάρτυ δεν σταμάτησε εκεί καθώς οι Valor επέστρεψαν στην σκηνή για να μας φιλοδωρήσουν με αρκετά κομμάτια από προηγούμενες κυκλοφορίες τους, όπως το Witch’s Tear ή το V.A.L.I.S. ενώ τίμησαν το The Yonder Answer με 3 κομμάτια. Με πολύ ιδρώτα αλλά χωρίς ίχνος κούρασης, οι Valor πραγματικά τα έδωσαν όλα και έβγαλαν φοβερό πάθος και ένταση πάνω στην σκηνή και αν ο χρόνος δεν ήταν σχετικά περιορισμένος (καθώς στον χώρο επρόκειτο να λάβει χώρα στη συνέχεια κάποιο άλλο event) είναι σίγουρα ότι θα μπορούσαν να συνεχίσουν για ώρα. Το κλείσιμο της βραδιάς έγινε ιδανικά με το On The Final Day, αφήνοντας ένα χαμόγελο σε όσους (αρκετούς) έμειναν ως αργά, συνοδευόμενο από ένα πολύ θερμό χειροκρότημα και για τις 2 μπάντες που μας πρόσφεραν μια υπέροχη heavy metal βραδιά. Καλοτάξιδοι λοιπόν και οι 2 δίσκοι!
Ανταπόκριση: Έλενα Μιχαηλίδου (Valor), Λάμπρος Πανέτας (Tidal Dreams)
Φωτογραφίες: Έλενα Μιχαηλίδου
