ROCK YOU TO HELL -WARM UP @ Kyttaro Live Club

Η «warm up day» ενός φεστιβάλ έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός αγώνα ανάμεσα στους «αιώνιους» σε επίπεδο ομάδων νέων. Είναι το προοίμιο ενός γεγονότος για το οποίο (το γεγονός) πολλοί ζουν και αναπνέουν, αλλά στο οποίο ελλοχεύει ο κίνδυνος να αποδειχθεί κατώτερο των προσδοκιών. Και οι «νέοι» να προσφέρουν καλύτερο θέαμα. Κι αυτό – ως επιχείρημα – ίσως είναι αρκετό για να δοθεί η ευκαιρία και στους «νέους» να δώσουν τη δική τους παράσταση και τον καλύτερο εαυτό τους σε ένα μεγάλο κοινό, έστω και αν πρόκειται για τα προεόρτια.

\r\n\r\n

Μια ανάλογη περίπτωση ήταν και το warm up του Rock You To Hell Fest II την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου. Μπορεί βέβαια, οι μπάντες που έπαιξαν – εξαιρουμένων των Warwolf – να μετρούν πολλά χιλιόμετρα στο συναυλιακό τους κοντέρ, αλλά η προηγούμενη παρομοίωση έχει να κάνει με τα γεγονότα κι όχι με τους συμμετέχοντες σε αυτά.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Το μεγάλο όνομα βέβαια, ήταν ο «γερόλυκος» Dennis Stratton, ο οποίος δυστυχώς δεν έμεινε στην Αθήνα και την επόμενη ημέρα για να παίξει έστω κι ένα κομμάτι με τους Praying Mantis στην πρώτη ημέρα του φεστιβάλ.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Η κλασσική καθυστέρηση στην έναρξη (κάποιες αναποδιές και το μεγάλο σε διάρκεια sound check του Stratton που ουσιαστικά έκανε… πρόβα) που έφτασε στα 40 λεπτά, αποδείχθηκε ευεργετική για τους νεαρούς «λύκους» από τη Λάρισα. Οι Warwolf που είχαν τον άχαρο ρόλο να ανοίξουν το warm up, έπαιξαν σε αρκετά περισσότερο κόσμο (ελάχιστο βέβαια για τα δεδομένα του χώρου).

\r\n\r\n

Tο heavy metal τρίο από τη Λάρισα επέλεξε το συγκεκριμένο live για να κυκλοφορήσει το debut album τους (από το οποίο όσοι δεν ήρθατε την Πέμπτη μπορείτε να πάρετε μια γεύση εδώ

\r\n\r\n

 

\r\n\r\n

 και το δείγμα στο σανίδι ήταν άκρως ενθαρρυντικό. Παρά τον λίγο κόσμο, κατάφεραν να αποσπάσουν το ζεστό χειροκρότημα, να δείχνουν ιδιαίτερα άνετοι όταν έπαιζαν, αλλά θέλουν δουλειά στο επικοινωνιακό κομμάτι, και απέδωσαν τα κομμάτια τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με καλό ήχο (το Κύτταρο βοηθάει είναι η αλήθεια σε αυτό το θέμα), ενώ ο Χρήστος Νάνης έδειξε πως εκτός από ανερχόμενος κιθαρίστας, έχει και πολύ καλή φωνή. Αν και οι συνθέσεις δεν σταματούσαν τόσο απότομα σχεδόν όλες με σόλο, ο «βαθμός» θα ήταν υψηλότερος.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Είχαν τα… άντερα να διασκευάσουν τον heavy metal ύμνο Metal Heart, με αρκετή επιτυχία, σε ένα κομμάτι όμως, που φάνηκε ότι ίσως θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά για να εντάξουν και δεύτερο κιθαρίστα στο σχήμα. Ίσως να βοηθούσε και στην καλύτερη ώσμωση των επιρροών στη… μαρμίτα των συνθέσεων από όπου μπορεί να βγει ακόμα καλύτερο μουσικό αποτέλεσμα με περισσότερο όγκο. Είναι όμως και θέμα μουσικής ωριμότητας που έρχεται με τον καιρό και την εμπειρία.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Set list: The Great Crusade, Breaking Free, Marching Through The Dark, Metal Heart, Blizzard of Thoughts, Lonewolf, Don’t Pull the Trigger, Power of the Night.

\r\n\r\n

Το όσκαρ ατυχίας της βραδιάς σίγουρα πάει στους The Ultimate Sin. Το κοινό είχε αρχίσει να πληθαίνει, να ζεσταίνεται και να ετοιμάζεται για πάρτι με αγαπημένα riff από Black Sabbath και την προσωπική καριέρα του Ozzy Osbourne.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Κι όλα πήγαιναν μια χαρά, με το εξαιρετικό παίξιμο του Αθηναϊκού κουαρτέτου να ανεβάζει σιγά – σιγά τη θερμοκρασία, η κιθάρα του Μιχάλη Κοντογιώργη είχε άλλη άποψη… άρχισε να κάνει… νερά στο Mama I’m coming home. Αναζητήθηκε λύση, χρειάστηκε  λίγος χρόνος για να αλλαχθούν καλώδια, ενισχυτές αλλά τελικά η μπάντα αναγκάστηκε να συνεχίσει υπό αντίξοες συνθήκες, αφού ο ήχος που μέχρι εκείνο το σημείο ήταν άψογος, άδειασε πολύ.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Ακόμα κι έτσι η μπάντα δεν πτοήθηκε, ούτε κι ο κόσμος. Αντίθετα, το πάρτι συνεχίστηκε παρά το γεγονός ότι δυστυχώς ειδικά στα σόλο η κιθάρα χανόταν.

\r\n\r\n

Set List: War Pigs, Over The Mountain, Miracle Man, Fairies Wear Boots, Mama I’m Coming Home, Crazy Train, Bark At The Moon, No More Tears, Children of the Grave

\r\n\r\n

Οι εμφανίσεις των Maidenance έχουν ένα πολύ σημαντικό ατού. Είναι σχεδόν αψεγάδιαστες, ακόμα και για κολλημένους Maidenάκηδες σαν και του λόγου μου.

\r\n\r\n

Ο κόσμος είχε πυκνώσει με το ρολόι να δείχνει 2 λεπτά, όχι πριν τα μεσάνυχτα, αλλά πριν τις δέκα και ο Βίκτωρας άρχισε να κάνει αυτό που λίγοι Έλληνες τραγουδιστές (ξέρω ένα – δυο ακόμα αλλά δεν είναι της παρούσης) μπορούν να κάνουν με τόση ευελιξία και άνεση.  Να διασκευάζει Bruce Dickinson και να μην μας λείπει ο ξιφομάχος – πιλότος. Κι από κοντά, με ίσο μερίδιο ευθύνης στην επιτυχία για μια ακόμα πολύ καλή εμφάνιση και οι υπόλοιποι στην μπάντα.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Αν υπάρχει μια ένσταση, αυτή δεν έχει να κάνει με την παρουσία των Maidenance, αλλά με το γεγονός ότι κάλλιστα το warm up του R-Y-T-H II θα μπορούσε να ονομαστεί και Maiden day @ Κύτταρο. Βέβαια, για να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, οι ειδικές συνθήκες που οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά, κάποιες φορές είναι πολύ δύσκολο υπό τις ιδιάζουσες συνθήκες να υλοποιηθούν οι σκέψεις και οι προθέσεις…

\r\n\r\n

Set List: Total Eclipse, Purgatory, To Tame A Land, 2 Minutes To Midnight, Sea Of Madness, Stranger In A Strange Land, The Clairvoyant, Alexander The Great.

\r\n\r\n

Η ώρα είχε φτάσει για το surprise act που είχε προαναγγελθεί από τη διοργάνωση. Και οι Erase, οι Αθηναίοι heavy metallers, που τον περασμένο Μάιο κυκλοφόρησαν το ομώνυμο debut EP τους, είχαν δύσκολο έργο. Γιατί βγήκαν μια ώρα μετά από το προγραμματισμένο, γιατί ακολουθούσαν το παραλήρημα που πάντα  προκαλούν οι Maidenance, και γιατί το όνομά τους δεν είχε ανακοινωθεί…  

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Γι’ αυτό ίσως επέλεξαν να ξεκινήσουν με μια διασκευή. Σαν να έλεγαν: «Maiden εσείς; Priest εμείς!». Rapid Fire λοιπόν και αμέσως τα κεφάλια που αναζητούσαν να ξαποστάσουν από το κοπάνημα λίγο νωρίτερα, άρχισαν πάλι τη γνωστή κίνηση.

\r\n\r\n

Χρειάστηκαν λίγο χρόνο να ζεσταθούν, αλλά μόλις άρχισαν «γέμισαν» τη σκηνή κι απέδωσαν σε πολύ υψηλά στάνταρ σε σχέση με προηγούμενες συναυλίες που έχει τύχει να παρακολουθήσω. Ακόμα και το γεγονός ότι παίζουν με session κιθαρίστα, δεν τους πτόησε. Ο Πάνος στο πρώτο live του με τη μπάντα δεν έμοιαζε να συμπληρώνει. Αντίθετα έδειξε να έχει εγκλιματιστεί σε ικανοποιητικό βαθμό για να δέσει με τον Νεκτάριο στις κιθάρες και να έχει σωστή σκηνική παρουσία. Εκτός από το Every Saturday Night που δυστυχώς δεν το συμπεριέλαβαν στο EP και το παίζουν μόνο σε συναυλίες, συμπεριέλαβαν στο set list και το Metal Force από το demo τους, ενώ κορυφαία στιγμή ήταν το Beautiful Streets.

\r\n\r\n

Set list: Rapid Fire, Metal Force, Beautiful Streets, TV Nation, Every Saturday Night

\r\n\r\n

Με τα μεσάνυχτα πλέον να πλησιάζουν απειλητικά πάτησαν στη σκηνή και οι Ιταλοί Clairvoyants, η μπάντα με την οποία εμφανίζεται ο Dennis Stratton. Φαίνεται πως η συμφωνία ήταν να παίξουν πρώτα αυτοί με set list βασισμένο – ναι καλά μαντέψατε – σε Iron Maiden… Συμπεριέλαβαν κι ένα δικό τους κομμάτι, το No Need To Surrender, το οποίο είναι πιασάρικο, αλλά δεν έχει σχέση με τη Σιδηρά Παρθένο και συνέχισαν το Maidenικό πάρτι που είχαν αρχίσει οι Maidenance και είχαν «διακόψει» οι Erase.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Set list: The Wicker Man, Flight of Icarus, The Trooper, Wasted Years, No Need To Surrender, Hallowed Be Thy Name, The Number Of The Beast, Run To The Hills.

\r\n\r\n

Μετά από περίπου 45 λεπτά, ήρθε η στιγμή να ανέβει (επιτέλους) και ο Dennis στη σκηνή. Παρά το προχωρημένο της ώρας (ένα τέταρτο πριν τη μία το ξημέρωμα) ο κόσμος άντεχε, κι ο Stratton έδειχνε, παρά τις 1-2 μπυρίτσες που είχε καταναλώσει περιμένοντας υπομονετικά τη σειρά του, να είναι αγέραστος με την Ibanez στα χέρια.

\r\n\r\n

Κεφάτος, με ενέργεια τόσο στο παίξιμο, όσο και σκηνικά, απέδωσε κομμάτια που τα ξέρει καλύτερα από όλους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

\r\n\r\n

Encore δεν υπήρξε – ήταν ήδη αρκετά αργά πλέον – αλλά στο Running Free με το οποίο έκλεισε την παρουσία του στην Αθήνα ο Stratton στα φωνητικά κλήθηκε να συνεισφέρει και ο Βίκτωρας των Maidenance – που καλώς ή κακώς είναι καλύτερος από τον τραγουδιστή των Clairvoyants. Τουλάχιστον όταν διασκευάζει Maiden.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Για όσους δεν είχαμε δει τον Stratton να παίζει, ένα όνειρο (αν και ημιτελές) έγινε πραγματικότητα. Χαλάλι λοιπόν η αναμονή και το προχωρημένο της ώρας.

\r\n\r\n

Set list: Prowler, Wrathchild, Killers, Transylvania, Remember Tomorrow, Phantom Of The Opera, Iron Maiden, Running Free.

\r\n\r\n

Report Νίκος Μαχαίρας
\r\nPhoto Βασίλης Πετρίδης

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.