Under The Pagan Moon Fest II
Έφτασε η ώρα για το δεύτερο Under The Pagan Moon Fest , δυο χρόνια μετά το πρώτο. Στο πρώτο είχαμε την τύχη να δούμε κάποιες ανερχόμενες Ελληνικές μπάντες, τους Γερμανούς Horn και φυσικά τους Kawir που είναι και οι ίδιοι οι διοργανωτές. Και πάλι στο Gagarin, στις 19:00 είμασταν εκεί και οι πόρτες μόλις ανοίξανε, με το μαγαζί να δέχεται τις πρώτες ορδές διψασμένου κοινού για black metal. Τα πάντα στην οργάνωση σε πολύ καλό επίπεδο, εισητήριο-χώμα, καλές επιλογές στις μπάντες με το όνομα των Sear Bliss να αντικαθιστά αυτό των Possession και να μην μας χαλά καθόλου.
Μετά τις απαραίτητες προετοιμασίες πάνω στη σκηνή, τα φώτα έσβησαν για να υποδεχτούμε την πρώτη μπάντα της ημέρας (από τις πέντε, αρκετές θα έλεγα), τους Melan Selas από τα Τρίκαλα. Αν και ντουέτο στη πραγματικότητα, στο σανίδι γνωρίσαμε ένα πενταμελές συγκρότημα που έπαιζε black metal στον ήχο των μεγάλων Ελληνικών συκροτημάτων των 90ς, δηλαδή Rotting Christ, Varathron, κτλ. Black metal στη ραχοκοκαλιά του αλλά δίνοντας βάση σε ρυθμούς και μελωδίες με την πεντατονική κλίμακα να κυριαρχεί στον ήχο τους. Πλέον με δυο δίσκους στη φαρέτρα τους, ακούσαμε αρκετά τραγούδια με την ιέρεια Astraea να ουρλιάζει τα εσώψυχα της, με κρυμμένο το πρόσωπο όπως και όλα τα μέλη της μπάντας. Άπαντες κουκουλοφόροι, παρήγαγαν μουσική για να εναρμονιστείς με αυτά που θα ακολουθούσαν. Μπράβο σε όλα τα παιδιά και ιδιαίτερη μνεία από την μεριά μου στον drummer που έπαιζε παππάδες και είχε τρομερή επίγνωση της μελωδίας, δείχνοντας πολές φορές τον δρόμο στις συνθέσεις και όχι απλά κρατώντας τον ρυθμό. Για πρώτη ζωντανή εμφάνιση, τα πήγαν παραπάνω από καλά.
Σειρά για τους Κύπριους Temple Of Evil και το καταπληκτικό λογότυπο, το όνομα τους μέσα σε ένα…temple. Εδώ τα πράγματα είναι πιο σκοτεινά, με κεριά και πεντάλφες α λα behexen. Φoρώντας κοκκινόμαυρες κάπες, οι ψηλοί Temple of Evil έπαιξαν και αυτοί black metal που οφείλει πολλά στην Ελληνική σκηνή αλλά ρίχνοντας ματιές και προς Σκανδιναυία μεριά. Μυστικισμός, κοφτερά riffs, γρήγορες ταχύτητες και σχεδόν μια ώρα με υλικό από το ντεμπούτο τους ‘’The 7th Awakening’’, έκαναν πολλά κεφάλια να γυρίσουν από τον ολοένα και παραπάνω κόσμο που εισερχόταν στο χώρο του Gagarin. Κάποια προβλήματα στον ήχο και ιδιαίτερα στη φωνή (το ίδιο πρόβλημα είχαν και πιο πριν οι Melan Selas) δεν φάνηκαν να δημιουργούν οποιοδήποτε πρόβλημα μιας και ο Arkhon Sacrificer ούρλιαζε και καταριόταν χωρίς κανένα ενδοισμό. Το Κακό τον προστάτευε.
Και αν οι Temple Of Evil έριχναν κλεφτές ματιές προς Σκανδιναβία μεριά, οι SAD ζούνε εκεί. Καθαρά σιδηροδρομικό black metal, της δεύτερης γενιάς, με τον Φάνη να παίζει τα riffs του έχοντας μια μισανθρωπική εικόνα ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του. Οι SAD είναι μπάντα 15ετίας, με αρκετούς δίσκους να υποστηρίξουν και ατελείωτα splits, με τελευταίο αυτό με τους Moloch. Τσιριχτά, καταραμένα φωνητικά από τον Nadir ενώ πίσω από το drum kit είχαν την πολυμηχανή του ελληνικού black metal (και όχι μόνο), Γιάννη Βότση (Mealstrom) που βασάνιζε τα δέρματα από τα τύμπανα τους μαζί με τα δικά μας που ανατριχιάζανε. Πιο έμπειροι στο σανίδι, είχαν την αμεσότητα και την επικοινωνία με το κοινό, κάτι που έλειπε από τις προηγούμενες μπάντες. Πέντε άτομα και αυτοί για τις συναυλιακές ανάγκες, με μπασίαστα και έτερο κιθαρίστα να χτυπιούνται, σαφώς από πιο Heavy/thrash παρελθόν. Οι SAD δεν είναι για χόρταση, δεν είναι για χτύπημα και μπύρες. Είναι ένα μαύρο συναίσθημα που το μοιράζεσαι και αυτό έκαναν για μια ακόμα φορά.
Και το ξένο συγκρότημα του δεύτερου Under The Pagan Moon Fest ήταν οι Ούγγροι Sear Bliss μιας και δεν είχα τύχει να τους δω παλιότερα ενώ μεγάλωσα με δίσκους τους σαν το ‘’Phantoms’’ και το ‘’The Haunting’’. Μας τίμησαν με την παρουσία τους χωρις να είναι προετοιμασμένοι και με αλλαγή ντράμερ (Attila Erdei) αφού ο Gyula Csejtey δεν τα κατάφερε να έρθει. Λαθάκια έκανε μπόλικα ο καινούριος αλλά δεν πειράζει, έτσι και αλλιώς μιλάμε για μια μουσική, για ένα special event όπως μας είπε και ο András Nagy. Και γι αυτό μας τίμησαν παίζοντας πολλά παλιά κάνοντας ακόμα πιο αξέχαστη τη συναυλία τους. Μαυρομεταλλικά riffs που συνοδευυόντουσαν από το τρομπόνι και τα πνευμόνια του Zoltán Pál δεν ακούς κάθε μέρα, ούτε σε Metal δισκογραφίες, ούτε σε συναυλιακά δρώμενα. Το Gagarin είχε γεμίσει, πανικός στους ήχους των Sear Bliss που έφερνε ξανά τη νιότη σε ένα κοινό που έχει πάνω από τα 35 μέσο όρο. Ένα ΧΑΙΡΕ στους δυο πιτσιρικάδες που ήταν πρώτη σειρά και το απολάμβαναν λες και δεν υπήρχε αύριο, μπράβο σας. Τρομερή αναπαραγωγή ήχων, ουτοπικές επιλόγές τραγουδιών που ακούστηκαν, όμορφη ατμόσφαιρα και σίγουρα μια ώρα που περασε νεράκι.
Εδώ περιμέναμε λιγάκι μιας και οι Kawir έχουν το δικό τους εξοπλισμό και έπρεπε να φύγουν όλα τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν από τους προηγούμενος. Διπλοτσεκάρισμα σε όργανα και μηχανήματα και τα φώτα σβήνουν. Κατάμεστο το Gagarin, δεν έπεφτε καρφίτσα όταν βγήκαν 3 κοπέλες με αρχαιοελληνική ενδυμασία και δυο δαδιά στα χέρια, προσκαλώντας μας στην γιορτή που θα επακολουθούσε. Και αυτοί έπαιξαν από όλη τη δισκογραφία τους, όσο γίνεται δηλαδή μιας και διάλεξαν 14 τραγούδια από ήδη οκτώ δίσκους. Μια αρχαιοελληνική παρέλαση ήχων μαζί με το κατάμαυρο συναίσθημα των Kawir ξεκίνησε να παίρνει αίμα και σάρκα. Και αν στο πρώτο μισό απολάυσαμε ωραία τραγούδια και χτυπηθήκαμε με τα πιο μεταλλικά τους, στο δεύτερο μισό που επιλέχθηκαν τραγούδια με πιο φολκ ήχο, έγινε ο πανικός. Πίπιζα-γκάιντα (τσαμπούνα) από τον ψηλό μετέτρεψαν το κοινό σε ένα χορευτικό όχλο που γλεντούσε αδιάκοπα υπό των ήχο μιας άλλης εποχής. Διάφορα άλλα μέλη παρέλασαν στη σκηνή, αλλος σε κιθάρα, άλλος σε μπάσο, άλλος στη φωνή και γενικότερα υπήρχε έντονο το συναίσθημα της ΓΙΟΡΤΗΣ. Πόσο μάλλον όταν στο encore ακούστηκε το ‘’ΧΑΙΡΕ ΒΑΚΧΕ’’ και μοιράστηκε ακόμα και κρασί στις πρώτες σειρές του κόσμου. Το ότι κατάφεραν καθ’ ‘ολη τη διάρκεια του set list τους να ξεσηκώσουν ακόμα και τον τελευταίο δεν είναι διόλου τυχαίο. Οι Kawir παίζουν πλέον μπάλα εκτός Ελλάδας, ξέρουν πως να σταθούν στο σανίδι και έχουν πλέον και τόσα τρομερά τραγούδια που θα ευχαριστήσουν τους πάντες. Ραντεβού στο Under The Pagan Moon Fest ΙΙΙ.
Ανταπόκριση - Φωτογραφίες: Δημήτρης Τσαουσίδης