W.A.S.P. @ Fuzz Club

\r\nΗμερομηνία Παρασκευή 29/10 κ ώρα άφιξης 21:10 στο FUZZ, όταν\r\nπληροφορούμαι, από συνάδελφο κ φίλο, ότι support act (?) ήταν οι\r\n"δικοί" μας Cyanide 4, κάτι το οποίο μου προξενεί απορία, καθώς δεν\r\nείχα πληροφορηθεί κάτι σχετικό. Δέκα παρά τέταρτο κ μετά από σύντομη\r\nεισαγωγή/αναφορά σε τραγούδια τους, με τη μορφή μιξαρισμένου\r\nbest-of-track, που το διαδέχτηκε αποθέωση από το κοινό, οι W.A.S.P.\r\nξεκινούν ένα ακόμα live, με το "On Your Knees". Τα συναισθήματα για\r\nάλλη μια φορά δυνατά καθώς οι ύμνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο. "The Real Me" κ "L.O.V.E. Machine" παιγμένα άρτια κ μια γρήγορη αναφορά στην πιο πρόσφατη δουλειά του group ("BABYLON"), με τα "Crazy" κ "Live To Die Another Day".\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n

\r\nΟ ήχος στο club μέτριος (όσο κυνικό κ "μακάβριο" κ να ακούγεται, έχω\r\nσταματήσει να έχω υψηλές προσδοκίες,πια σε συναυλίες), αλλά αυτό δεν\r\nεμποδίζει το συγκρότημα να πάρει με το μέρος του το κοινό (δεν ήθελε κ\r\nπολύ η αλήθεια)! Σημαντικός πλέον παράγοντας του όλου show, τα 3\r\nvideo-walls, τα οποία καθ΄όλη τη διάρκεια παίζουν σκηνές από παλιότερα\r\nvideoclips καθώς κ live εμφανίσεις. "I’m a Wild Child,come to love me" κ το party πάρτι συνεχίζεται, με το ίσως πιο αναγνωρίσιμο τραγουδιού τους. Σειρά έχει το, αγαπημένο μου, "Babylon’s Burning", ενώ κύματα ρίγης διαπερνούν την ατμόσφαιρα,κατά την διάρκεια του "The Idol"\r\nπου ακολουθεί κ πραγματικά η συμμετοχή του κοινού, είναι τουλάχιστο\r\nσυγκινητική. Εδώ για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η άποψή μου ότι,\r\nπραγματικά θεωρώ τον Blackie μια από τις μεγαλύτερες φωνές κ έναν από\r\nτους εκπληκτικότερους ερμηνευτές στην ιστορία της Heavy Metal,\r\nχωρίς φυσικά να παραγνωρίζω τη συνθετική του δεινότητα κ το άψογο\r\nperforming του. Νομίζω οτί απλά η λέξη "χαρισματικός" είναι η πλέον\r\nκατάλληλη!! Τελευταίο τραγούδι του set το "I Wanna Be Somebody",\r\nμε το γνωστό παιχνίδι, με το κοινό να διαιρείται σε δεξιά κ αριστερή\r\nπτέρυγα κ να τραγουδά το refren εναλλάξ. Πεντάλεπτη παύση, "Heaven’s Hung In Black"\r\nμε το ανάλογο σταυροκόπημα του frontman (μετά προσευχής) στο τέλος,κάτι\r\nτο οποίο με βάζει σε σκέψεις του, αν προτιμώ την "σεξοπορνοδιαστροφική"\r\nπλευρά του Blackie των πρώτων,κυρίως, δίσκων ή την πιο\r\n"συνειδητοποιημένη", των πρόσφατων. Από αυτές τις σκέψεις με βγάζει το \r\n"Blind In Texas" που σημαίνει κ τη λήξη του show.\r\n

\r\n

\r\n

\r\n
\r\nΣυμπεράσματα?? Εντάξει, δε μπορώ να πω τίποτα εναντίον των W.A.S.P., οι\r\nοποίοι φυσικά κ δεν έχουν απολύτως τίποτα να αποδείξουν, όντας κ\r\nπαραμένοντας στην elite του χώρου για κοντά στις 3 δεκαετίες. Όσοι\r\nπαρευρέθησαν, πέρασαν για ακόμα μια φορά τέλεια κ πιστεύω πως ήδη\r\nπεριμένουν την επόμενη κίνηση (το DVD της "The Crimson Idol tour"\r\nίσως?) του συγκροτήματος, για να μην πω το επόμενο Live τους εν Ελλάδι.\r\nΜοναδικό μου παράπονο, ο παραγκωνισμός κάποιων κλασικών ύμνων (βλέπε\r\n"Chainsaw Charlie", "Animal", "Sleeping In The Fire" κτλ.) κ η μικρή\r\nδιάρκεια του set (μετά βίας 1ώρα κ 20 λεπτά), αλλά δε μπορούμε να τα\r\nέχουμε κ όλα δικά μας,σωστά?\r\n

\r\n

\r\nReport:Γιάννης "L.O.V.E Machine" Λιτινάκης \r\n\r\n

\r\n