Pink Floyd - Live at Pompeii 1972 original film

Εδώ στο metal zone δεν συνηθίζουμε να κάνουμε τα συγκεκριμένα κείμενα μόνιουμεντς, μνημεία δηλαδή, για dvds. Για εικόνα δηλαδή. Και να πω και στο παρόν κείμενο δεν είμαι ακριβώς σίγουρος για το ότι θα μιλήσω για ένα video, για ένα dvd. Ακούγοντας, βλέποντας, νιώθοντας το ‘’Live At Pompey’’ των Θρύλων Pink Floyd μάλλον θα μιλήσω, όσο μπορώ για ένα εικαστικό αριστούργημα. A concert film όπως αποκαλείται το "Live At Pompey" κυκλοφόρησε στις 2 του Σεπτέμβρη του 1972 από την Polygram Music Video που το 1999 έγινε Universal Records και στην προκειμένη περίπτωση Pictures.

Η ταινία, για αυτό το concert film σε ένα αρχαίο χώρο, στο αρχαίο Ρωμαϊκό αμφιθέατρο στην Ιταλία, προφανώς φορτισμένο από την φύση του. Και είναι μια ιδέα του Adrian Maben, ο οποίος σκηνοθετεί την ταινία και δίνει στο τοπίο, στην μουσική και στους τέσσερις αυτούς τύπους, όλη αυτήν την ένταση που περνάει από τις οθόνες και τα ηχεία πότε σαν ήσυχο ποτάμι και πότε σαν χείμαρρος. Η μουσική εδώ των Pink Floyd λειτουργεί υπνωτιστικά με ένα γλυκό τρόπο και ξάφνου αφυπνιστικά με ένα καλλιτεχνικό τρόπο που μπορεί να μην θέτει προβληματισμούς, αλλά ξυπνάει αισθήματα έντονα και ευεργετικά. Η ‘’Pompeii’’ μπαίνει θορυβώδη Ο Roger Waters χτυπάει, σε στιγμές, ένα Αρχαίο κρουστό αφύπνισης. Λέει τα λόγια του, όταν αυτό χρειαστεί,έτσι ώστε να δείχνουν ένα μεγαλειώδες λογοτεχνικό κείμενο, ανάμεσα στις Pink Floyd νότες και τους ήχους και σε εικόνες που εμφανίζονται εμπλουτίζοντας την οπτική απόλαυση. Εικόνες σαν το Ρωμαϊκό μωσαϊκό στο ξεκίνημα του "Careful with That Axe, Eugene" Και όχι μόνο. Ή ήχους, σαν αυτούς στα ‘’A Saucerful of secrets’’ και ‘’One of these days...’’ με τον Nick Mason να δίνει και εδώ ένα απίστευτο ηχητικό βίωμα. Ή το γρύλισμα του σκύλου στο "Mademoiselle Mobs" μέσα στην bluesίστικη διάθεση της φυσαρμόνικας του Gilmour. ‘’Set The Controls For The Heart Of The Sun’’ με τον Gilmour να δίνει στην φωνή του γήινες διαστάσεις, δείχνοντας την τελειότητα της απλότητας. Ο Richard Wright (r.i.p. 2008) δημιουργεί και αυτός με τα πλήκτρα του ένα περίεργο αλλά και εύηχο ηχητικό πεδίο μέσα σε αυτόν τον αρχαίο χώρο. Όλα αυτά, με αυτούς τους τέσσερις εκπληκτικούς μουσικούς, όλες αυτές τις μουσικές, ξεκινούν και τελειώνουν με το ‘’Echoes Part 1 & 2” αντίστοιχα. Από τα πιο σπουδαία δημιουργήματα των Pink Floyd. Εδώ σε αυτόν τον χώρο σαν να παίρνει μυθικές διαστάσεις. Όλη η ταινία είναι ένα συμπόσιο για τα μάτια και για τα αυτιά και το ‘’Echoes είναι η πιο απτή απόδειξη αυτού.

Έτσι ο καπνός που πέφτει κάτω εδώ είναι μια ομίχλη που φεύγει μαζί τους, μαζί με το "Echoes Part 2" και σου δίνει την αίσθηση ότι βίωσες ένα καλλιτεχνικό υπερθέαμα, με τα πιο απλά όμως μουσικά και οπτικοακουστικά υλικά. Με πολύ ωραία πράμματα ασχοληθήκαμε σήμερα. Η μουσική πάντα δίνει τέτοιες ομορφιές είτε το θες σαν ένα φάρμακο κατά της πραγματικότητας είτε απλά αυτό που υπάρχει για να ομορφαίνει ζωές!!!

Υγ1. Το κείμενο γράφτηκε μετά από ευτυχισμένες θεάσεις – ακροάσεις του 1972 original film. Μετά είχαμε 1974 theatrical version γνωστό και σαν director’s cut. Kαι το 2002 DVD. Καθώς και το 5.1 Surround Sound film and stereo CD.