Tankard - Zombie Attack

Tankard - Zombie Attack ( Full Album )

Germany History Beer

Στις αρχές των 80ς πέντε τυπάκια, έφηβοι ακόμα, στην Φρανκφούρτη στην Γερμανία., πέρα από το να κάνουν κολλητή παρέα πίνοντας τα μπυρόνια τους, το έριξαν και στο τζαμάρισμα, φτιάχνοντας γρήγορα riffs σολάροντας και φορμάροντας τους Tankard, ένα σχχήμα που έμελλε να είναι μέσα στα big4 του Γερμανικού thrash metal.

  O Andreas Fritz Johannes Geremia γνωστός ως Gere, τιτανοτεράστιος μάγκας από όποια πλευρά και διάσταση να το δεις, ξεκίνησε να παίζει μπάσο, και ένας ψιλόλιγνος τύπος ξεκίνησε με τα φωνητικά, Frank Thorwarth το όνομα του. Μετά από λίγο καιρό αντάλλαξαν τους ρόλους αυτούς, κάτι που από ότι φάνηκε στην συνέχεια μάλλον ήταν το σωστό. Οι Axel Katzmann και Andy Boulgaropoulos έπιασαν τις κιθάρες και ο Oliver Werner τα ντραμς.

  Ονομάστηκαν Tankard, από το γνωστή και κλασική κούπα μπύρας, και από τότε συχνά πυκνά ρίχνουν thrash κεραυνούς, τους δεκαεπτά έχουν φτάσει, και μάλλον θα συνεχίσουν για πολύ ακόμα.  Τώρα θα ασχοληθούμε με το πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο Zombie Attack.

  Πριν από αυτό το 84 και το 85 είχαν κυκλοφορήσει τα Heavy Metal Vanguard και Alcoholic Metal demos. Και έτσι τον Ιούλιο του 1986 από την Noise Records κυκλοφόρησε το Zombie Attack.

  Στα δέκα κομμάτια του Zombie Attack και στα περίπου τριανταεπτά λεπτά  ο Γερμανικός thrash ήχος αλλά και ο από την άλλη πλευρά του thrash, λίγο Metallica…Kill ‘Em All φάσης και λίγο από πρώιμους Slayer, έχουν συνάντηση και τα λένε μια χαρά, μέσα από τα τάστα τα τύμπανα που βάζουν δαιμονιώδεις ρυθμούς, και το μονίμως βρυχώμενο λαρύγγι του Gere.

  Το  Zombie Attack ξεκινάει με κραυγές τρόμου, καθώς τα Zombies επιτίθενται. Οι ρυθμοί είναι πιο επιθετικοί στο  Acid Death. Πιο θυμωμένα, πιο πολεμικά και στους ίδιους γρήγορους ρυθμούς τα Mercenary και Maniac Forces, με το δεύτερο να έχει μια επική χροιά, ειδικά στην αρχή του. Το Alcohol βάζει πάλι την απόλαυση της μπύρας και του κρασιού μέσα στα δύο και κάτι λεπτά του, αλλά και την ακουστική μελωδία στην αρχή του…και τέλος στην πρώτη πλευρά.

  Η δεύτερη πλευρά ξεκινάει με το κλασικό, που πάντα λήγει τις συναυλίες τους (Empty) Tankard…κομματάρα αγνής thrash πόρωσης…’’I Need Anoootheeer Beer’’ Και μετά τι μένει???...Thrash Till Death και τα πάντα δονούνται στο δωμάτιο και μέσα μου, σε αυτόν τον thrash ορυμαγδό…και τι soloάρα. Το Chains ακολουθεί και θέλει να τα χώσει στα μούτρα όλων που μας βάζουν αλυσίδες…Chains, chains (in your face). Και στο Poison τα άγρια  riffs και οι ακόμα πιο άγριες διαθέσεις συνεχίζονται, και έτσι φτάνουμε στο τελευταίο κομμάτι Screamin’ Victims και έτσι άγρια και γρήγορα κλείνει το Zombie Attack.

  Οι παρέα αυτή κυκλοφόρησε και άλλους πολύ καλούς δίσκους σε αυτό το μοτίβο, με κύριο και καλύτερο το επόμενο Chemical Invasion το 1987.

  Οι Gere και Frank συνεχίζουν ακόμα τις μπυροποσίες, τον χαβαλέ, και μέσω του χαβαλέ λένε και πολλά σοβαρά πράγματα, εκφράζοντας αρκετές από τις ανησυχίες και ευαισθησίες τους, πάνω από όλα το διασκεδάζουν και το γουστάρουν αυτό που κάνουν και κάπως έτσι και εμείς διασκεδάζουμε και γουστάρουμε.

 Και καθώς τελείωσε το Zombie Attack, γεμίζω ένα γυάλινο tankard με μπύρα, και ξανά και ξανά απολαμβάνω τον δίσκο.

Copyright 2024. All Right Reserved.