AC/DC - Let There Be Rock

Δεν είμαι από αυτούς που προσκυνούν με κάθε πιθανή αφορμή τους AC/DC. Ούτε από αυτούς που θα πουν ότι οι AC/DC έχουν δέκα έξι παρόμοιους δίσκους. Καθώς ελοχεύει ο κίνδυνος να δω μπροστά μου τον εμβληματικό ηγέτη Angus Young και με αυστηρό και σκληρό ύφος, αφού μου δείξει τον κώλο του σαν αποδοκιμασία, να μου πει ότι οι AC/DC έχουν δέκα επτά ίδιους δίσκους. Κλασικό και ιστορικό μπέρδεμα καθώς εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε τα ‘’High Voltage’’ και ‘’TNT’’ που αμφότερα είχαν κυκλοφορήσει ξεχωριστά μόνο στην μακρινή Αυστραλία, του 1975 ως ‘’High Voltage’’ σε μια κυκλοφορία του 1976 που εκεί έγινε μια σύμπτυξη των δύο πρώτων τους άλμπουμ. Από εκεί τα "It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'n' Roll)" και ‘’TNT’’ και άλλα, καυλώνουν ακόμα σύμπαντα. Μετά αφού η Atlantic Records τους έβαλε στις θάλασσες του κόσμου βγήκαν αγέρωχα τα ‘’Dirty Deeds Done Dirt Cheap’’ του 1976, το ‘’Let There Be Rock’’ του 1977, το ‘’Powerage’’ το 1978 και το κύκνειο άσμα του τραγουδιστή τους Bon Scott (r.i.p. 1980) ‘’Highway To Hell’ το 1979, πριν την όχι και τόσο ήρεμα από τον μάταιο τούτο κόσμο. Σήμερα θα ασχοληθούμε με τον δίσκο που κυκλοφόρησε η Atlantic Records στις 25 του Ιούλη του 1977. Το ‘’Let There Be Rock’’. Στα μέρη τους είχε βγει μέσω της Albert στις 21 του Μάη της ίδιας χρονιάς. Το ‘’Let There Be Rock’’ είναι το τέταρτο ή μάλλον το πέμπτο άλμπουμ των Αυστραλιανών.

Στα μουσικά, που εδώ ακούγονται αλλά και φαίνονται μέσα από το απαράμιλλο rock attitude των Angus Young και Bon Scott, αλλά και τον μουσικό οίστρο του Malcom Young (r.i.p. 2017) του Mark Evans στο μπάσο και του μεγάλου τυμπανιστή Phil Rudd. Και ακούγονται μέσα σε μια rock ζωντάνια μια αστείρευτη πηγή ενέργειας που αναβλύζει ζωντάνια στα ‘’Go Down’’, ‘’Dog Eat Dog’’, έτσι για αρχή και "Bad Boy Boogie" έτσι για να σε αποτελειώνει. Έτσι για να βάζεις την Α’ πλευρά και να φτιάχνεσαι. Οι κιθάρες, Angus και Malcom μοιάζουν να τους νοιάζει η ατμόσφαιρα ενός rock πάρτυ που θα φτιάξουν εκεί, παρά μια μουσική τελειότητα μιας εκλεπτυσμένης μουσικής, που προφανώς την έχουν γραμμένη. Και ο Bon τελετάρχης με τους Mark Evans και Phil Rudd να εγγυούνται θόρυβο και rock τρελές καταστάσεις. Όλα λειτουργούν σαν να θέλουν να ξανά γεννηθεί κάτι που υπήρχε και τρομοκράτησε τα 50ς, πήγε να ξανά σκάσει μύτη στα 60ς και το έκανε συνοδεία λουλουδιών. Αλλά πάντα κάτι γινόταν μετά, πες το και μουσική βιομηχανία και έτσι το rock έχανε την ουσία του. ‘’Let There Be Rock’’ λοιπόν. Το τραγούδι, το rock μανιφέστο. Το rock που οι AC/DC, εκεί στην Αουστράλια που θα έλεγαν οι παλιοί, πάλι θα let there be rock το επικίνδυνο. Αυτό που μανάδες και μπαμπάδες προσευχόντουσαν να μην τύχει στα παιδιά τους. Λες και δεν έτυχε σε εκείνους. ‘’Let There Be Rock’’ λοιπόν και ένα νέο Ευαγγέλιο της rock σαν να ξανά γράφτηκε από τους AC/DC. Είχαν προειδοποιήσει τον δύσμοιρο τούτο πλανήτη με it's a long way to the top if you wanna rock 'n' roll και με κάτι εκρηκτικά TNT dynamite που έλεγαν, αλλά ύπνος βαθύς ανά την υφήλιο. Βάζεις και την Β’ πλευρά και οι ρυθμοί σε παρασέρνουν σαν "Problem Child" που χορεύοντας σε τρελούς με ‘’Overdose’’ rock ρυθμούς πάει σε τέτοιο όμορφο μέρος καθώς "Hell Ain't a Bad Place to Be". Φωτιές από παντού και από εκεί να ξεπηδούν AC/DC ομορφιές. Θες δεν θες θα σηκωθείς, θα ξεσηκωθείς και θα σπάσεις άλατα και ψυχικές τοξίνες βιώνοντας και νιώθοντας αυτό που βγαίνει από τα ηχεία και γεμίζει τον κόσμο σου. Στη Αυστραλιανή έκδοση το ‘’Overdose’’ μπαίνει πρώτο και ακολουθεί μόνο για εκεί το επίσης εκρηκτικό "Crabsody in Blue". Και έρχεται η φίλη μου (μας). Στανταρουήτα φίλη μου (μας) η "Whole Lotta Rosie". Με τα πάχη της τα κάλη της στολίζει τον δίσκο μουσικά και όχι μόνο και αυτό ακριβώς κάνει σε κάθε live τους ως και τις μέρες μας.

Αυτή λοιπόν η rock μαγκιά, για πολλούς ομοιότητα και συνέχεια συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας με τους AC/DC να έχουν εδώ και χρόνια ένα άλλο rock μάγκα τραγουδιστή τον Brian Johnson και έχουν ζήσει και άλλες απώλειες με αυτή του Malcom Young το 2017 να είναι η πιο τραγική.

It's a long way to the top if you wanna rock 'n' roll και TNT dynamite που έλεγαν στις αρχές τους και προς το τέλος της πρώτης δεκαετίας τους είπαν LET THERE BE ROCK. LET THERE BE THE LIGHT OF ROCK!!!