HAMMERFALL - Legacy of Kings

Οι Σουηδοί με την Γερμανική metal καρδιά Hammerfall ξεκίνησαν από το 1997 και την ίδια χρονιά μπήκαν στα ήδη ταραγμένα νερά του power/heavy metal με το δυναμικό και πολύ καλό ντεμπούτο ‘’Glory To The Brave’’. Με το ομώνυμο κομμάτι να σπαράζει metalικές ψυχούλες. Στις 28 του Σεπτέμβρη της επόμενης χρονιάς κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους δίσκο με τον τίτλο ‘’Legacy Of Kings’’. Κυκλοφόρησε μέσω της Nuclear Blast.

Ο κιθαρίστας και βασικός song writer Oscar Dronjac και ο front man Joacim Kans ηγήθηκαν αυτής της εξαιρετικής δημιουργίας. Η σύνθεση που κατέβαιναν τότε οι Hammerfall είχε ακόμα τον ντράμερ Patrik Rafling, τον μπασίστα Magnus Rosen και τον έτερο κιθαρίστα Stephan Elmgren. Και αυτή η Σουηδική Ντόρτμουντ βάζει το γκολ από τα αποδυτήρια. Και τι γκολάρα με το καλημέρα. ‘’Heading The Call’’. Μιλάμε καυλοσπύριασαν το σύμπαν. Έτσι απλά χωρίς να κάνουν ή να δίνουν σε αυτόν τον παραδοσιακό metal ήχο, που μεσουρανούσε τότε κάτι το καινούριο το πραγματικά δικό του. Κλασικό Γερμανικό metal έπαιζαν, αλλά το δημιουργούσαν με απίστευτο μεράκι και μας το έδιναν με περίσσιο metalικό πάθος. Έτσι γονατίζουμε ταπεινά μπροστά σε τέτοιους βασιλιάδες που αφήνουν πίσω του τέτοια κληρονομιά ατσάλινης metalοσύνης και επικών και ευγενικών ψυχών, ‘’Legacy Of Kings’’, το ομώνυμο δυναμίτη που ακολουθεί. Οι κιθάρες ακούγονται heavy και μελωδικές, στα τύμπανα γίνεται της δίκασης και το μπάσο κτυπάει ακριβώς κέντρο στο στήθος τον ακροατή. ‘’Let The Hammer Fall’’, ‘’Dreamland’’, ‘’Back To Back’’ των Pretty Maids, ‘’Stronger Than All’’, ‘’Warriors Of Faith’’ και σβέρκοι σε ακατάπαυστο κοπάνημα, πρόσωπα αναψοκοκκινισμένα και οι γροθιές και τα devil’s horns υψωμένα ψηλά προς τον ουρανό. Κάπου στην μέση παρεμβάλλονται η power μπαλάντα ‘’Remember Yesterday’’, που καταλαβαίνω που παεί ο νους σας, αλλά μου μοιάζει πιο πολύ σε Scorpions πρώτης περιόδου και λιγότερο σε Maiden και το πολύ ιδιαίτερο ‘’At The End Of The Rainbow’’ που φέρνει μια μίξη Healloween και U.F.O. δίνοντας σε μικρή δόση το κάτι το διαφορετικό. Εδώ να σταθούμε στην φωνάρα του Joacim Kans που κινείται στα κλασικά πλαίσια αυτού του ήχου, έχοντας όμως την δική της ζεστή χροιά, που χρωματίζει τέλεια τις φωνιτικές μελωδίες. Αυτές που κάνουν, πέρα από τις συνθέσεις, τα κουμπλέ και κυρίως τα ρεφρέν αξέχαστα και να τραγουδιούνται άκρως παθιασμένα. Το ‘’The Fallen One’’ μπαίνει με τα πλήκτρα του ωραία μελωδικά και μες το συναίσθημα κλείνοντας έτσι όμορφα το ‘’Legacy Of Kings’’.

Eίναι το ‘’Legacy Of Kings’’ καλύτερο από το προηγούμενο ‘’Glory Of The Brave’’? Ναι είναι. Έχει ‘’Glory Of The Brave’’ μέσα στο track list? Όχι. Έχει ‘’Heading The Call’’ και άλλα πωρωτικά κομμάτια και έτσι θα το αγαπάμε για πάντα? ΝΑΙ.