Osiris - Resurrection

Η αιγυπτιακή θεότητα Osiris έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές σαν όνομα και σαν θεματολογία στο heavy metal. To συγκρότημα για το οποίο μιλάμε εδώ είναι από τον Καναδά, δημιουργήθηκε το 1986 και διέλυσε το 1993, αφήνοντας στο ενεργητικό του μόνο demos, ένα live album και ένα EP. H συλλογή που παρουσιάζουμε κυκλοφόρησε το 2016 φέρνοντας στη δημοσιότητα το υλικό αυτό, αλλά και ακυκλοφόρητα τραγούδια, και πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες επανακυκλοφορίες που έγιναν ποτέ στη μουσική μας.

Ακούγοντας το συγκρότημα αυτό, αυτόματα κάποιος το τοποθετεί δίπλα στους Crimson Glory, τους Queensryche και τους Heir Apparent, και χωρίς μάλιστα να υπάρχουν και εμφανείς συνδέσεις, αφού οι Osiris είχαν το δικό τους ύφος και στυλ. Έχουν όμως το power metal παθος, την έμπνευση, και τις παραμυθένιες μελωδίες που είχε η US power metal σκηνή στα mid 80s, σε τόσο μέγιστο βαθμό που κάποιος αναρωτιέται μήπως οι Osiris είναι το καλύτερο heavy/power συγκρότημα όλων των εποχών, και έχει γίνει κάποιο λάθος σε όλα αυτά που γράφονταν τόσα χρόνια.

Δύο CD, με το ένα τραγούδι να είναι καλύτερο από το άλλο και τις περισσότερες από τις συνθέσεις, να είναι χωρίς καθόλου υπερβολή κατά πολύ ανώτερες από πολλά τραγούδια των συγκροτημάτων που αναφέρθηκαν παραπάνω. Άλλοτε ο ακροατής επιλέγει να ακούσει κάτι πιο λυρικό και μελωδικό, άλλοτε πιο heavy ή ξεσηκωτικό, αλλά πάντα όλες οι συνθέσεις ανταποκρίνονται στα υψηλότερα standards που έχει ένας οπαδός. Αν αυτά τα τραγούδια μπορούσαν να ακουστούν από λίγο περισσότερο κόσμο την εποχή που γράφτηκαν, σήμερα οι Osiris θα ήταν σαν τους Queensryche, τους Fates, και γενικά μέσα στα 5 μεγαλύτερα και καλύτερα συγκροτήματα του 80s power metal.

Κάτι τέτοιες κυκλοφορίες κάνουν το ψάξιμο αριστουργημάτων στο underground τόσο εύκολο. Αλλά δυστυχώς προκαλούν και θλίψη, που τόσα χρόνια μετά, οι περισσότεροι μιλούν για τα ίδια και ίδια ονόματα όταν αναφέρονται στα αριστουργήματα του power metal. Ακούγοντας τους Osiris καταλαβαίνει κανείς την αδικία που έχει συντελεστεί στο χώρο αυτό, και το μόνο που αρκεί είναι απλά η διάθεση κάποιων ακροατών να ασχοληθούν και να ακούσουν την απίστευτη μουσική έπαιζε το συγκρότημα αυτό.

Όσοι έπαθαν κάποια στιγμή στη ζωή τους ζημιά με το “Take hold of the flame” των Queensryche, το “The Apparition” των Fates Warning, το “Azrael” των Crimson Glory, το "Another Candle" των Heir Apparent, αλλά και τις πιο μπαλαντο-ειδείς στιγμές των συγκροτημάτων αυτών, θα νιώσουν ένα νεανικό δέος και μια απερίγραφτη συγκίνηση με αυτά που θα ακούσουν εδώ.  Οι συνθέσεις του συγκροτήματος δεν είναι από αυτές που συναντά κανείς συχνά, και όλες έχουν μια σπάνια ευαισθησία και έναν λυρισμό που ελάχιστες μπάντες κατάφεραν να βγάλουν.

Aν ακόμη και σήμερα μερικοί ανατριχιάζουν στο άκουσμα λυρικών, μελωδικών, και εξυψωτικών τραγουδιών, που κιθάρες και φωνητικά δημιουργούν μια συναυλία στο χώρο που κάποιος ακούσει μουσική, ας ασχοληθούν με τους Osiris. Θα είναι δώρο και ευχαρίστηση προς τους εαυτούς τους, που ανακάλυψαν ένα τέτοιο θεσπέσιο συγκρότημα.