SANDSTORM - Desert Warrior

Ο Καναδάς είναι μια χώρα που εκτιμώ για την heavy metal σκηνή. Τα πιο γνωστά ονόματα της χώρας αυτής μπορεί να είναι οι ANNIHILATOR και οι ANVIL, αλλά αν μπείτε στον κόπο να ασχοληθείτε με την εν λόγο σκηνή είμαι σίγουρος ότι θα ανακαλύψετε πολλά «άγνωστα» διαμαντάκια που μπορούν να ικανοποιήσουν κάθε είδος γούστου. Σήμερα, όμως, θα ασχοληθώ με τους σχετικά νέους στην σκηνή SANDSTORM.

Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 2017 και αποτελείται από 3 μουσικούς. Στα χνάρια της παράδοσης των ANVIL θα έλεγε κανείς, αν και μουσικά δεν έχουν πολλά κοινά με αυτούς. Με μόλις 2 χρόνια ύπαρξης, κυκλοφόρησαν το 2019 το πρώτο τους EP με τίτλο «Time to Strike» και το 2021τον Φεβρουάριο θα κυκλοφορήσουν το «Desert Warrior» που είναι επίσης EP κι αποτελείται από 4 συνθέσεις.

Από την πρώτη ακρόαση της κυκλοφορίας σου δημιουργείται η αίσθηση ότι ακούς κάτι οικείο, αλλά όχι εύκολα προσδιορίσιμο. Αυτό που αντιλαμβάνεσαι σαν ακροατής είναι ότι οι SANDSTORM έχουν επενδύσει πολλά στο να κάνουν τον ήχο τους να ακούγεται παλιάς σχολής. Συγκεκριμένα θα έλεγα ότι έχουν μια ατμόσφαιρα που συναντάμε σε hard rock/heavy metal συγκροτήματα της Βρετανικής σκηνής κυρίως στην χρονική περίοδο μεταξύ τέλη 70’s μέχρι  τα μέσα της δεκαετίας του 80. Με απλά λόγια έχουνε μια έντονη NWOBHM αισθητική.

Τώρα στις 4 συνθέσεις του δίσκου θα ακούσετε παλιομοδίτκο heavy metal με κάποια 70’s hard rock στοιχεία. Χωρίς να θυμίζουν κάτι συγκεκριμένο, θα έλεγα ότι κουβαλούν επιρροές από συγκροτήματα όπως οι πρώιμοι IRON MAIDEN, BLACK SABBATH, JUDAS PRIEST και DIAMOND HEAD. Επίσης κατά την γνώμη μου στις συνθέσεις τους υπάρχουν και κάποια THIN LIZZY περάσματα. Η σύνθεση του δίσκου που πιθανόν ενσωματώνει και κάποια στοιχεία από τον Αμερικάνικο metal ήχο και συγκεκριμένα από τους MANOWAR είναι αυτή που φέρει και τον τίτλο «Evil Wins¨, ειδικά όπως ξεκινάει. Πρόκειται και για το αγαπημένο μου τραγούδι από την κυκλοφορία αυτή.

Στις 4 συνθέσεις της συγκεκριμένης κυκλοφορίας οι SANDSTORM καταφέρνουν να ακουστούν σαν ένα συγκρότημα των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 80. Παρόλα αυτά, η επιλογή τους αυτή δεν δείχνει να τους περιορίζει και να τους οδηγεί στην εύκολη λύση της αντιγραφής, αντίθετα καταφέρνουν να δημιουργήσουν συνθέσεις που ναι μεν φέρνουν κάτι στο νου, αλλά διαθέτουν την δική τους ταυτότητα. Οι συνθέσεις τους έχουν ποιότητα, είναι καλά δομημένες κι εκτελεσμένες, αλλά κυρίως ακούγονται χωρίς να κουράζουν. Νομίζω οι φίλοι του old school ήχου θα ασχοληθούν δεόντως με την παρούσα κυκλοφορία.